‘Wij gaan absoluut als underdog de play-offs in’, vertelt sterspeelster Felice Albers over haar Amsterdam. De middenvelder weet zelf ook wel dat het echt geen best seizoen was voor haar team, dat vierde werd in de Tulp Hoofdklasse. Maar dat maakt komend weekend in de play-offs niks meer uit. ‘De hele competitie boeit nu niet meer.’
Toen de kampioensfoto van 2023 – de laatste landstitel van de Amsterdammers – uitgerekend afgelopen week opgehangen werd in het clubhuis van Amsterdam, verscheen er een grijns op het gezicht van Felice Albers. Want die titel was natuurlijk prachtig. Een moment waar ze nog graag aan terugdenkt. Maar dat seizoen had een boel gelijkenissen met dit jaar. Het rommelde in seizoen 2022-2023, dat begon met coach Robert Tigges die zichzelf – vanwege verschil van inzichten – tijdelijk op non-actief had gesteld.
‘Er was dat jaar van alles met elkaar op te lossen’, vertelt Felice Albers. Er waren zoveel randzaken, dat het spel eronder leed. ‘Dat seizoen won Stichtsche alles. Zij waren bij uitstek de favoriet voor de titel’, zegt ze. Niemand gaf een stuiver voor de kansen van Amsterdam, maar de ploeg stuntte. ‘Toen bewezen we dat de competitie niet zoveel uitmaakt. Iedereen denkt eraan als we deze week langs die ene foto lopen. We schakelden Den Bosch uit in de halve finale. En wonnen de finale met shoot-outs van SCHC. De hele competitie boeit niet meer. Een beter voorbeeld dat in de play-offs alles kan gebeuren, kan ik niet geven.’
Felice Albers, vorig weekend tegen Huizen. Foto: Bart Scheulderman
Maar Albers is eerlijk. Ze ziet ook wel in dat het dit jaar ondermaats was. ‘Dit was een van onze slechtste seizoenen ooit’, zegt ze. De international debuteerde in 2015 – als vijftienjarige – in de Amsterdamse selectie en sinds 2016 doet ze iedere week mee. Een seizoen als dit is voor haar uniek. ‘Het was gewoon echt niet goed. We hadden veel blessures en vaak viel het net de verkeerde kant op. Leken we te gaan winnen, speelden we toch gelijk. Of verloren we. Het zat echt niet mee’, stelt ze.
Sabbatical, blessures, pijnlijke slotminuten en de verbouwing
Het seizoen van Amsterdam begon rommelig, toen Maria Verschoor de aanvoerdersband kwijtraakte aan Freeke Moes. Een keuze die coach Teun de Nooijer maakte en waar Verschoor – zo zei ze zelf – eerst even van schrok. Het had te maken met Verschoors sabbatical, waardoor ze vijf duels voor de winterstop miste. Verschoor had behoefte aan mentale rust, maar nam later wel deel aan de Hockey India League. Een keuze die niet iedereen begreep. Ondertussen werd de lijst met blessures langer en langer. Albers stond de hele eerste seizoenshelft aan de kant, terwijl Marijn Veen, Freeke Moes en Sabine Plönissen elkaar afwisselden in de ziekenboeg.
De lappenmand liep na de winter leeg en Verschoor keerde met vernieuwde energie terug, toch vielen de resultaten tegen. De klappers tegen HGC (1-7), Rotterdam (8-2) en Oranje-Rood (6-1) waren grandioos, maar wogen niet op tegen andere uitslagen. Het pijnlijke gelijkspel tegen Hurley – in de laatste minuut, de narrow escape tegen HDM (2-3) en de toch wel vrij kansloze topper tegen SCHC (2-0).
Albers miste dit seizoen onder meer de topper op bezoek bij SCHC. Foto: Willem Vernes
Toen Teun de Nooijer aangaf dat hij na dit seizoen zou stoppen, werd Jesse Mahieu snel gepresenteerd als zijn opvolger. Kort daarna kwam de spelerscarrousel op gang. Het bestuur stuurde bijna wekelijks persberichten rond met namen van nieuwe aanwinsten of vertrekkende speelsters. Terwijl het seizoen 2024-2025 nog volop bezig was, begon Amsterdam al aan de verbouwing richting 2025-2026. Noor de Baat, Fiona Morgenstern, Agustina Gorzelany, Maria Verschoor, Michelle Fillet en Floor de Haan maakten hun vertrek bekend. Daartegenover staat op dit moment de komst van Trijntje Beljaars, Daantje de Kruijff, Katerina Langedijk, Imke Verstraeten en Ivy Tellier.
De dreun van Pinoké en de ontsnapping tegen Huizen
Een roerige periode, waarin Amsterdam de laatste reguliere wedstrijd in het eigen stadion met serieuze cijfers van Pinoké verloor (0-3) en een week later (het slotweekend) ternauwernood – met een strafcorner in de zestigste minuut – ontsnapte tegen het al gedegradeerde Huizen (2-3 zege). ‘Natuurlijk ga je liever op een andere manier de play-offs in’, vertelt Albers. ‘Maar we waren toen mentaal al lang bezig met de wedstrijden tegen Den Bosch’, zegt ze. Maar dat ziet ze niet als excuus. ‘Het heeft ook geen nut om iedere wedstrijd dood te analyseren. We moeten het seizoen nu achter ons laten. We moeten er komend weekend gewoon staan.’
Dan speelt Amsterdam het tweeluik met Den Bosch. ‘Daar hoef je ons niet voor op te peppen hoor’, benadrukt ze. ‘Voor zulke wedstrijden ben je automatisch gemotiveerd. We kijken deze week nog wat video’s en zijn bezig met kleine details. Bijvoorbeeld met de opbouw of voor de press’, vertelt ze. ‘Maar we zijn ook veel samen. Samen leuke dingen doen. We gaan nog lunchen en varen.’
Foto: Willem Vernes
Lekker om een keer de underdog te zijn
Amsterdam heeft al dertien wedstrijden op rij geen topper – tegen SCHC, Den Bosch, Kampong en Pinoké – meer gewonnen. Dat lukte veertien maanden geleden voor het laatst. Statistieken die natuurlijk niet in het voordeel spreken voor Albers en haar teamgenoten. ‘Ik weet ook wel dat we niet de favoriet zijn’, vertelt ze. ‘Elke kans moet straks gewoon rendement opleveren. Het liefst gewoon raak zijn. We moeten superscherp zijn, dat is het enige dat telt. We gaan er echt alles aan doen. Al moet het lelijk. We hebben niets te verliezen’, zegt ze.
‘Ik heb me nooit druk gemaakt of we de play-offs wel zouden halen’, besluit ze. ‘Daar hebben we veel te veel kwaliteit voor. Dat dat nu als nummer vier is, dat is dan maar zo. Ik vind het wel lekker om een keer de underdog te zijn.’ Wat haar betreft hangt er binnenkort weer een nieuwe kampioensfoto in het clubhuis. Weer eentje die niemand aan zag komen.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.