Amsterdam na zenuwslopende strijd naar eerste finale in zeven jaar

De mannen van Amsterdam staan voor het eerst in zeven jaar weer in de finale van de play-offs. De ploeg uit de hoofdstad hield zondag stand tegen Den Bosch in een heerlijke strijd, die in een 3-3 gelijkspel eindigde. Dat resultaat was genoeg na het heenduel dat Amsterdam met 3-2 won. In de eindstrijd staat de 21-voudig kampioen tegenover Kampong, dat eerder op de dag weer afrekende met Bloemendaal. De eerste finalewedstrijd wordt aanstaande zondag gespeeld.

Tijdens het aftellen gingen de handen al in de lucht en werd het zelfs nog even grimmig op het veld. Mustapha Cassiem en Luke Dommershuijzen hadden het opeens aan de stok met Joppe Wolbert en Marc Vizcaino. Ondertussen werd er afgetoeterd en zakte Jaïr van der Horst in de cirkel moegestreden onderuit. Het zat erop. Een prachtige strijd, die stiekem geen winnaar verdiend had. Maar die kwam er wel, omdat Amsterdam een dag eerder al goede zaken deed.

Daarin waren ze het grootste deel van de wedstrijd beter dan Den Bosch. Overtuigender, efficiënter en sneller gewend aan de hectiek van de play-offs. Van het kabaal, de ramvolle tribunes en de nieuwe prestatiedruk. We schreven het al eerder: het contrast met een seizoen eerder is enorm.

Natuurlijk werd goed ingekocht met de felle én onvoorspelbare Cassiems-broers. Met het Schotse, vrij onbekende loopwonder Lee Morton. Maar is het wel heel knap hoe Amsterdam onder de nieuwe coach Rick Mathijssen opeens weer echt meestrijdt om de prijzen. Wat dat hebben ze zondag aan de Oosterplas – waar geen bezoekend team in het reguliere seizoen won – afgedwongen.

Foto: Willem Vernes

‘Boom Boom Boers’ doet het weer

Dat afdwingen begon zondag al vrij rap. Het publiek was amper op zijn stoeltje gaan zitten, toen de eerste klapper op het veld een feit was. Het begon met het fanatieke jagen van Mustapha Cassiem, die rond de 23-metermijn de Bossche opbouwer Fabian Unterkircher de bal afpikte. De middenvelder bediende snel Boris Burkhardt, die vogeltjevrij in de cirkel stond. De goalgetter van Amsterdam aarzelde niet en jankte na drie minuten de 0-1 binnen.

Het was wachten op het antwoord van Den Bosch, dat nu twee goals moest maken om de stand gelijk te trekken. Net als in de eerste wedstrijd begonnen de Brabanders wat stroef, alleen gooiden ze nu de plankenkoorts eerder overboord. Nadat ze de eerste corner van Amsterdam doorstonden, kroop Den Bosch aan het eind van het eerste kwart uit zijn schulp. Dat leidde meteen tot resultaat: Koen Bijen kreeg een strafbal mee, na een duw van Lee Morton. Het klusje werd geklaard door Timo Boers, die een dag eerder ook al vanaf de stip scoorde.

In dat duel mocht Boers geen enkele keer aanleggen voor een strafcorner. Na negentien minuten liet hij zien, waarom dat voor Amsterdam een heel prettig gegeven was. Uit de allereerste Bossche corner pushte ‘Boom Boom Boers’ genadeloos raak. Het pas 21-jarige kanon van de Brabanders is dit seizoen een fenomeen geworden: in de Tulp Hoofdklasse werd hij topscorer met 28 treffers. De mooie marge die Amsterdam dus had, was als sneeuw voor de zon verdwenen. Dat wreef het thuispubliek natuurlijk even lekker in. ‘Helemaal niets in Amsterdam’, schalde – net als gisteren – weer van de tribunes. Dat had natuurlijk ook te maken met de voetbalontwikkelingen in de Eredivisie.

Het Bossche ijskonijn Timo Boers. Foto: Willem Vernes

Amsterdam werd opeens overrompeld. Er was constant gevaar in de cirkel van Joren Romijn, waar het net zo druk was als tijdens spitsuur op de A2. Na kansen voor Jaïr van der Horst en wederom Boers – strafcorner – knalde Tom Sorsby de 1-3 binnen. Nu stond Den Bosch ineens aan de goede kant van de score. Maar ook die vreugde was maar voor even. Het juichen was amper afgelopen of de 2-3 plofte binnen, opnieuw via Burkhardt die een corner succesvol binnensleepte.

Het kolkte, vlamde en vonkte. En toen waren er pas dertig minuten voorbij.

Na rust pakte Amsterdam moeiteloos de draad weer op. Beide teams hadden hun voorstelling – want dat was het – nog geen twee minuten hervat, of de 3-3 ging erin. Robbert Kemperman bediende Burkhardt op maat, die dankbaar raak tipte en zijn derde van de middag maakte. Op dat moment stonden de bezoekers weer aan de goede kant van de score.

Foto: Willem Vernes

De korte vuurwerk-onderbreking

Den Bosch was dus weer aan zet, maar werd in die strijd op hun vierde goal hinderlijk onderbroken. Er werd namelijk voor de zoveelste keer vuurwerk afgestoken vanaf de tribune, waardoor het duel drie minuten werd stilgelegd door de wedstrijdleiding. Beide teams bleven gewoon op het veld, tijdens dat ‘afkoelmoment’. Den Bosch herpakte zich en was heel dicht bij de 4-3, toen Joppe Wolbert een kwartier voor tijd keihard over schoot met zijn backhand. Ze kregen twee corners, waarbij de thuisploeg zijn video-aanvraag kwijtraakte.

De druk nam toe en toe. Thierry Brinkman probeerde het met z’n backhand en vond Romijn. Ook Amsterdam kreeg nog twee corners, waarbij het eveneens zijn video-call verspeelde. Het was nagelbijten in de bloedstollende slotfase, waarin Den Bosch natuurlijk nog zijn keeper eruithaalde. Een heerlijke apotheose van twee prachtige halve finales. Eentje die in het voordeel uitpakte van Amsterdam. Want dat hield – met hangen en wurgen – stand. En daardoor staan zij zondag in de eerste finale tegen Kampong. Voor Den Bosch zit het seizoen erop.

Foto: Willem Vernes

Den Bosch – Amsterdam 3-3 (3-2)
4. Boris Burkhardt 0-1
15. Timo Boers (sb) 1-1
19. Timo Boers (sc) 2-1
27. Tom Sorsby 3-1
29. Boris Burkhardt (sc) 3-2
32. Boris Burkhardt 3-3

Lees hieronder de hoogtepunten terug van de wedstrijd tussen Den Bosch en Amsterdam


1 Reactie

  1. RandolfHollt

    Het moment van de video-aanvraag van Amsterdam vind ik nog wel een interessante. Voor mij was dit wel een overtreding van de verdediger. Je ziet de verdediger bij het nemen van de strafcorner alleen kijken naar de aanvaller en daar naar toe rennen, dan kort naar de bal kijken en vervolgens sterk maken voor 'impact', terwijl de bal in dit geval niet in de buurt was. Ben je dan niet bewust een fysiek block aan het zetten voor een aanvaller zonder bal in de buurt? Lastig om te zien of dit echt de intentie was van de verdediger natuurlijk, maar ik denk dat dit op dit niveau geen toeval is.


Wat vind jij? Praat mee...