Met veel bombarie bewogen de speelsters van Argentinië zich de afgelopen tijd door Londen. Half Stratford, de hippe wijk rondom Queen Elizabeth Olympic Park, ergerde zich groen en geel aan de herrie die uit hun ghettoblaster knalde, die ze vaak overal mee naartoe namen.
Of het nou hardwerkende journalisten in het perscentrum waren, waardoor de Argentijnse speelsters voor het begin van hun wedstrijd hun weg naar de kleedkamer aflegden, of willekeurige voorbijgangers in het winkelcentrum van Stratford: vrijwel iedereen maakte kennis met de ghettoblaster die ze regelmatig bij zich hadden.
In hun hotel namen ze hem zelfs wel eens mee naar het ontbijt. Nietsvermoedende vakantiegangers met hun kinderen zaten dan op de vroege morgen in alle rust aan hun croissantje tot ze opeens werden geconfronteerd met een bombardement aan geluid die de ontbijtzaal binnen denderde. De Argentijnen hielden werkelijk met niemand rekening. Ze zetten hun ghettoblaster zelfs aan als ze over straat liepen, pal langs bomvolle terrassen.
Links de ghettoblaster waarmee Londen dit WK kennismaakte. Foto: Koen Suyk
Sterallures in interviews
De internationale pers werd soms knettergek van de sterallures van de Argentijnse diva’s. Het is gebruikelijk dat speelsters van ieder land zich na afloop van een wedstrijd snel naar de I-zone begeven, waar de interviews worden afgenomen. Na de gewonnen cross-over-wedstrijd tegen Nieuw-Zeeland (2-0) wilde vedette Noel Barrionuevo zich echter eerst opfrissen en omkleden.
Een half uur lang liet ze de speciaal op haar wachtende verslaggevers in onzekerheid of ze überhaupt nog zou komen. Argentijnse journalisten verzekerden hockey.nl meermaals dat ze Engels sprak, maar eenmaal omgekleed en ogenschijnlijk moe van haar interviews met de Argentijnse media bleek Barrionuevo opeens alleen nog Spaans te kunnen spreken.
Aanvoerder Delfina Merino miste drie keer een shoot-out in de kwartfinale tegen Australië, maar wilde er na afloop alleen met media uit Argentinië over praten. Na twee interviews met Argentijnse journalisten vond ze het mooi geweest en wees ze het volgende interviewverzoek resoluut af. Merino schudde haar hoofd, keerde haar rug naar de wachtende journalist en werd zonder verontschuldigingen meegenomen door de manager van de ploeg. Twee dagen daarvoor klaagde een andere verslaggever ook al over het gedrag van Merino, die na elke vraag van hem aanstalten maakte om van haar stoel op te staan en weg te lopen.
De Argentijnse speelsters stappen de bus uit. Foto: Koen Suyk
De Cristiano Ronaldo van het hockey
Het was vooral de arrogante houding en de nonchalante uitstraling van het Argentijnse team die veel betrokkenen in Londen tegen de borst stuitten. De speelsters lopen met hun neus in de lucht en gedragen zich een beetje als verwende voetballers. Ze willen graag gezien worden en zijn veel met hun uiterlijk bezig. Sommigen krullen tijdens de wedstrijd hun rokje extra op.
Maria Granatto, die volgend jaar voor Oranje-Rood speelt, had ieder duel een ander kleur elastiekje in haar knot. Ze werd op de perstribune gekscherend de Cristiano Ronaldo van het hockey genoemd, of de buitenechtelijke dochter van Diego Maradona. In interviews kwam ze verveeld en ongeïnteresseerd over. Haar antwoorden waren kortaf.
Ze kunnen oogstrelend hockey laten zien
Tegelijkertijd lacht Londen niet alleen, maar huilt het natuurlijk ook om de uitschakeling van de hockeygekke Argentijnen, die je niet kunt haten zonder van ze te houden. Na Nederland en Australië hebben ze misschien wel de beste ploeg van dit WK. Ze kunnen oogstrelend hockey laten zien. Het is eeuwig zonde dat de Oranje Dames dit toernooi geen clash met hun aartsrivaal hebben uitgevochten. Ploegen als India en Ierland doen nog mee, maar Las Leonas zijn al naar huis. Hun passie wordt nu al gemist. Schitterend was de oerkreet die Delfina Merino slaakte toen ze in de cross-over-wedstrijd de bevrijdende 2-0 maakte.
Schitterende emotie bij Delfina Merino na haar doelpunt tegen Nieuw-Zeeland. Foto: Koen Suyk
De prachtige passie van het Argentijnse publiek
Het fanatieke Argentijnse publiek verdient een buiging. Tien Argentijnen maken meer sfeer dan tienduizend Engelsen. Ze blijven zingen, springen en dansen. Voor hen zijn de Argentijnse speelsters heldinnen. Koninginnen. Godinnen. Zoals na elke wedstrijd doken ze ook na de uitschakeling tegen Australië massaal op hen af voor een handtekening of een selfie. Iets waar de speelsters altijd uitgebreid de tijd voor nemen.
Dit keer smeekten supporters hun idool Julia Gomes om een aandenken. Gehoorzaam deed ze haar schoenen uit, net als haar sokken en haar scheenbeschermers, en gaf ze die aan het publiek. Wat dat betreft is het gedrag van de Argentijnse diva’s niet eens zo heel gek. Blijf maar eens met twee benen op de grond staan als je fans vechten om je bezwete sokken.
Verdriet bij de Argentijnse keepster Belén Succi na de uitschakeling tegen Australië na shoot-outs. Foto: Koen Suyk
6 Reacties
bombaliali
Daar zat ff wat dwars bij de interviewer :)
rancoburgzorg
Want Marco van Nugteren (hij zal waarschijnlijk wel niet voor niets zo heten) is kennelijk proponent van de Hollandse School: "Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg" . Marco stelt afkeurend vast : "Ze willen graag gezien worden en zijn veel met hun uiterlijk bezig". Jeeeee. Het zaakje ziet er lekker en swingend uit, ze kijken hongerig om zich heen en deze bende wilde meiden blazen ondertussen keiharde reggeaton van Plan B, Natti Natasha en Ozuna door hun speakers. Zo wat? Jammer weer dit. Deze dametjes zouden op handen moeten worden gedragen door het publiek en de journalisten. Het hockey heeft juist diva's, gekken en exhibitionisten nodig. Hard nodig.
robvisser
@rancoburgzorg Nou, ik kan best wel zonder deze diva's hoor. Het hockey heeft ze echt niet nodig. En dan noem je Nederland (in een andere post) 'disrespectvol naar andere landen, lomp en bot', maar deze Argentijnen zijn helemaal ok, sterker nog 'hard nodig'. Sure.
folkertvanwier
Niet alles draait om de journalisten he, zouden jullie je persoonlijke (vakgerelateerde) frustraties graag buiten de berichtgeving kunnen laten? Ik zie dit wel opvallend vaak op deze app
rancoburgzorg
Ik heb deze Argentijnsen anders niet denigrerend horen zeggen dat andere landen "er niets van kunnen". of "jammer dat het toernooi zo zwak is". Wel zijn ze overtuigd van zichzelf en laten zich graag zien. Das iets fundamenteel anders. Je kunt trots zijn op jezelf én respect hebben voor de sportieve kwaliteit van andere landen. Een stijve Hollander (zijn we gelukkig lang niet allemaal hoor) raakt er misschien van in de war. Maar het is juist een zegen voor de sport.
r-wortmann
"Even een medaille ophalen" en "alleen met de kleur goud zijn we tevreden". Uiteraard kijken Nederlanders door een 'oranje bril' en een Argentijnse supporter door een 'blauwe'. Zonder de andere landen is er geen WK dan mag Nederland helemaal alleen een WK spelen. Het gaat er niet alleen om dat er alleen sterke landen de WK spelen (of alleen Nederland als ik sommige reacties lees), maar juist dat er meerdere landen mee doen en zo een onvergetelijke ervaring rijker te worden (of juist niet). Dan kunnen we zeggen dat een land zoals bv Ierland niet in de halve finales moet staan. Dit ligt echt niet aan het schema, of het aantal zwakkere landen die zijn toegelaten. Ierland zat met de OS kampioen en bij de nummer 4 van de laatste WK in de pool. Waar het aan ligt is dat (en dit blijkt uit de resultaten) dat de lager geklasseerde landen zich kunnen meten met landen die al jaar en dag op de grote toernooien aanwezig zijn. Nederland is met misschien 1 of twee andere landen een 'exception to the rule'. Met name Nederland ontwikkeld zich elk jaar net zo snel als dat andere landen doen, en vaak nog sneller. Dit betekend dat zij telkens hun tegenstanders letterlijk en figuurlijk voor blijven. Graag wil ik even wijzen op de manier waarop de Ieren de overwinning tegen de Indiërs vierden. Dit hebben de meiden nog nooit meegemaakt. Kunnen wij Nederlanders dat ook niet gewoon doen. Blij zijn met het vertoonde spel van onze meiden. De vele goals die ze scoren. Het snelle omschakelen. De vele schermutselingen voor de goals. En maar 2 goals tegen. En dat allemaal terwijl er 4 dragende meiden niet meer in de selectie zitten. Ik vind het allemaal even geweldig en hoop dat ik nog meer vreugde op het veld en de tribunes kan zien, en dan kijk ik wel wie er zondag uiteindelijk als kampioen wordt gekroond.