Ronald Brouwer krijgt van scoren nog altijd glimlach op ’t gezicht

Ronald Brouwer was 69 minuten lang nagenoeg onzichtbaar in het duel met Laren. Toen kreeg de aanvaller van Schaerweijde de bal in de cirkel aangespeeld. De rug naar het doel, twee spelers van Laren in zijn nek. Lichaamsschijnbeweging naar rechts, forehand-turn naar links, een half meter ruimte, een korte harde klap en het was 2-2.

‘Toen ik vijf minuten voor tijd in het veld kwam, had ik al het gevoel dat die ene kans nog zou komen’, vertelde de 39-jarige oud-international na afloop van het duel uit de Promotieklasse Heren op het sportpark in de Zeister bossen. ‘Misschien is dat wel de jarenlange ervaring. Ik heb dit soort situaties natuurlijk vaker meegemaakt. Ik weet daardoor dat ik gefocust moet blijven op die ene bal. Als hij dan komt, moet hij er natuurlijk in.’

Ronald Brouwer haalt uit. Foto: Koen Suyk

Daarin slaagde Brouwer feilloos. Laren-doelman Lars Franken toucheerde de bal nog wel, maar kon niet voorkomen dat-ie kiezelhard in het dak van het doel belandde. ‘Wat een koning die Brouwer’, zo jubelden de Schaerweijde-fans na de treffer. Brouwer zelf moest lachen toen hij met die kwalificatie werd geconfronteerd. ‘Ik ben er helemaal niet mee bezig dat ik de vedette, de held moet zijn. Dat was misschien zo toen ik een jaar of 22 was, maar dat telt nu helemaal niet. Ik hockey nu vooral omdat ik het spelletje nog zo leuk vind. Ik probeer daarnaast mijn visie op hockey over te brengen, de jonge spelers daarin mee te nemen, ze dingen te leren. Als dat lukt, ben ik tevreden, dan is mijn doel om hier te spelen geslaagd.’

Glimlach

De late gelijkmaker tegen Laren, waarmee Brouwer Schaerweijde een punt bezorgde, was alweer zijn vierde treffer van het nog prille seizoen. Ze komen bovenop het toch al imposante aantal van ruim tweehonderd treffers die de topschutter in de Hoofdklasse scoorde en de tachtig doelpunten die de aanvaller maakte in het Oranje-shirt. ‘Doelpunten maken doe ik graag. Daarvan krijg ik nog steeds een glimlach op mijn gezicht’, zei Brouwer, die meteen de daad bij het woord voegde.

Uit alles blijkt dat Brouwer een goede keus heeft gemaakt door in de nadagen van zijn carrière bij promotieklasser Schaerweijde neer te strijken. De afgelopen drie jaar speelde hij in België bij Braxgata, maar het reizen was lastig te combineren met zijn werk en gezinsleven. Via Schaerweijde-coach Suzan Veen belandde hij in Zeist. Ze ontving hem met open armen en gaf hem wat privileges. Brouwer: ‘Als ik druk ben, train ik wat minder dan de andere spelers. Ik hoef ook niet meer zeven keer in de week op het veld te staan, dan heb ik geen energie meer over in de wedstrijd. Gelukkig heb ik dat ook niet nodig, ik ben nog steeds fit.’

Ronald Brouwer: ‘Ik ben niet bezig om de vedette, de held te zijn. Dat telt niet. Ik hockey omdat ik er nog zoveel plezier in heb.’ Foto: Koen Suyk

Dat toonde Brouwer in het duel met Laren, al had hij tot de slotminuut geen al te groot aandeel in het spel van de thuisploeg. Wat wel opviel was de relaxte manier waarop Brouwer in het veld staat. Zelfs toen hij een wel wat erg gemakkelijk groene kaart kreeg, draaide hij zich om sprintte hij zonder mokken naar het strafbankje. Brouwer: ‘Ik heb geleerd dat het geen zin heeft om je druk te maken over randzaken. Daarmee verspil je alleen maar onnodig energie. Dat probeer ik ook op mijn medespelers over te brengen. Al heb je natuurlijk altijd wat meer extraverte spelers, die laat ik dan ook maar begaan.’

Laren heeft met tien nieuwe spelers een ware metamorfose ondergaan

Zo’n speler stond zondagmiddag aan de andere kant in het lichtblauwe tricot op het veld: Robbert van de Peppel. Inmiddels ook al dertig jaar, maar verbaal een stuk meer aanwezig bij Laren dan Brouwer bij Schaerweijde. Enthousiast als een medespeler een goede actie maakte, maar ook hoorbaar ontevreden als een bal onnodig verloren ging. Een gelijkenis met Brouwer was er ook: Van de Peppel scoorde eveneens. Met een droge knal zette hij Laren na 22 minuten spelen op 0-1. En bij de 0-2, die 13 minuten later viel, was het Van de Peppel die slim de strafcorner haalde. De rebound was dit keer voor Matthew Willis.

De Australiër is een van de vijf buitenlanders in de Larense selectie, die deze zomer met tien nieuwe spelers een ware metamorfose heeft onderaan. Ook de coach is nieuw: Nanco Jansonius.

Robbert van de Peppel is Hidde Phijffer te snel af. Foto: Koen Suyk

Van de Peppel is een van de vertrouwde gezichten in de ploeg. Als aanvoerder heeft hij ook een belangrijke rol in het smeden van het nieuwe team. ‘Ik probeer de nieuwe spelers extra aandacht te geven’, vertelde Van de Peppel. ‘In sociaal opzicht ervoor te zorgen dat ze zich snel thuis voelen. Natuurlijk duurt het even voordat we een geheel zijn, maar als je ons vandaag ziet spelen, ben ik tot nu toe best tevreden.’

‘Laren gaat dit seizoen bovenin meedraaien’

Daar heeft Van de Peppel ook al reden toe, want zijn ploeg speelde, zeker in de eerste helft, een prima wedstrijd in de Zeister Kuil. Achterin stond Laren solide, leed in de opbouw weinig balverlies en was voorin gevaarlijk met de balvaste Australiërs Willis en Desmond Watchman, de rappe Ties Klinkhamer en de slimme en handige Van de Peppel. ‘Laren heeft een goede ploeg, die gaat dit seizoen wel bovenin meedraaien’, complimenteerde Brouwer de tegenstander.

Van de Peppel was op zijn beurt complimenteus over Schaerweijde. ‘Dat is een sterke ploeg die in de top 3 gaat eindigen. Vooraf had ik natuurlijk getekend voor een gelijkspel hier. Maar nu voelt het toch als een nederlaag’, bekende Van de Peppel.

Zijn ploeg had lange tijd ook volledig zicht op de overwinning. Die leek na een 0-2 ruststand zelfs zeker toen Van de Peppel vlak na de pauze de 0-3 dacht te maken. De aanvaller had alleen niet gerekend op een geweldige reflex van doelman Corentin Saunier, die zo zijn tweede treffer voorkwam.

In de 48ste minuut viel als nog een treffer aan de andere kant: Mats Marree maakte op knappe wijze de 1-2. Schaerweijde zette daarna wel aan, maar Laren kwam niet eens echt in de moeilijkheden. Tot Brouwer in de laatste minuut de bal kreeg en een paar seconden later met een grote glimlach op zijn gezicht stond.