Met blessureleed is hij wel bekend, Jasper Luijkx. De aanvaller van landskampioen Kampong heeft op zijn 22e al heel wat voor zijn kiezen gehad. Maar zijn huidige knieblessure is hij voorlopig nog niet de baas: Luijkx gaat donderdag onder het mes en is minimaal vier maanden uit de roulatie.
‘Nachten wakker liggen van de pijn en spelen met veel pijnstillers’, zo zag competitie van Jasper Luijkx bij de Utrechtse hoofdklasser er tot dusver uit. De ellende begon vorig seizoen tegen Den Bosch. In een val overstrekte hij zijn been en scheurde hij zijn hamstring. Door die val klapte zijn knie naar achteren en sinds die dag heeft Luijkx een instabiele knie. Hij herstelde van zijn hamstring, maar zijn knie bleef een zorgenkindje.
Jasper Luijkx in duel met Nick Budgeon van Den Bosch. Foto Koen Suyk
Luijkx speelde ondanks de pijn door, maar tijdens de play-offs van vorig seizoen ging het opnieuw mis. Luijkx was op snelheid en ging door zijn knie. Door die instabiliteit maakte hij een verkeerde beweging en was de extreme pijn weer terug. Zijn zomer stond door de knieproblemen volledig in het teken van herstel. Luijkx werkte hard om de spieren rondom het gewricht sterk maken. Zonder resultaat, zo merkte de aanvaller al op de eerste training. ‘Vanaf moment een had ik al last van mijn knie. Hij was warm en klopte. Ik moest pillen slikken om te functioneren’. Luijkx schaftte een grote brace aan, die zijn knie stabiel moest houden. ‘Het laatste redmiddel om een operatie te voorkomen’.
Operatie werd werkelijkheid
‘De maat was vol toen het in de wedstrijd tegen Amsterdam (21 september, red.) weer mis ging.’ De brace functioneerde en zorgde ervoor dat er geen ernstige blessures meer bij kwamen, maar de pijn bleef. Het besef dat er aan een operatie niet te ontkomen viel, werd werkelijkheid. ‘Ik wilde zondag nog tegen mijn oude ploeg Den Bosch spelen. Een wedstrijd met emotionele waarde en een extra stimulans, omdat het tegen Den Bosch vorig seizoen mis ging. Ik heb er alles aangedaan om die wedstrijd te spelen. Maar na de dinsdagtraining had ik slapeloze nachten van de pijn. Vrijdagavond moest ik de groep vertellen dat ik niet kon spelen. Een zwaar moment’.
Donderdag gaat hij onder het mes. ‘De revalidatie gaat minimaal vier maanden duren.’ Spannend vindt hij het wel. ‘Je hoopt dat alles goed gaat, maar ik kan natuurlijk zelf ook een oogje in het zeil houden’, grapt hij.
Blessuregevoelig lichaam
Luijkx heeft voor een jongen van 22 jaar al veel blessures gehad. Kan zijn lichaam een topsportbelasting wel aan? ‘Ik hoop echt dat dit mijn laatste blessure is geweest, dat ik er voor altijd mee kan afrekenen. Ik heb zeker wel eens gedacht: waarom begin ik hier weer aan? Maar de sport, tophockey, de landskampioenschappen, het team. Ik doe het met liefde’.
Jasper Luijkx met een masker vanwege een blessure aan zijn gezicht. Foto: Koen Suyk
Luijkx wil op hetzelfde niveau terug komen. ‘Het is een cliché, maar er wordt gezegd dat je er sterker uit komt. We gaan het meemaken.’ Had hij deze stap niet wat eerder moeten zetten? ‘Tja, dat is misschien wel het geval. Maar ik heb het via andere manieren proberen op te lossen’.
Van zijn teamgenoten kreeg hij als steunbetuiging een gigantische kaart. Een mooie blijk van waardering, vindt Luijkx. ‘Ik heb voor die gasten ook alles gegeven. Voordat ik überhaupt aan een training of wedstrijd kon beginnen, moest ik mijn knieën warm fietsen. IJzen, ontelbare bezoeken aan de fysio, door de pijn heen bijten. Maar dat had ik graag voor ze over.’
Met zijn vriendin Joosje Burg, heeft Luijkx een ervaringsdeskundige aan zijn zijde. De spits van Den Bosch revalideerde al eerder negen maanden van een knieblessure. ‘Ik heb Joosje toen gesteund. Het was gigantisch knap hoe ze dat deed. Zij was ook degene die tegen mij zei: laat je opereren. Zij zag hoeveel pijn ik had’.
Met een knipoog: ‘Ik neem aan dat zij nu ook voor mij klaarstaat’.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.