Volledig schor van het schreeuwen tegen het lawaai van vijftienduizend Indiase supporters in, zei de Belgische vliegende keeper Loïck Luypaert in Bhubaneswar na de 2-2 tegen India, op het WK: ‘Dit is op dit moment het mooiste stadion van de wereld. Als hockeyer kun je niet veel meer vragen. Dit is gewoon genieten.’
De Indiase vlaggenverkopers deden voor de wedstrijd tussen India en België aan de lange straat langs het Kalinga Stadium, hele goede zaken. Terwijl die Indiase vlaggen van hand tot hand gingen, maakte de hockeywereld zich op voor de eerste echte kraker van dit WK. De nummer drie (België) van de wereld tegen de nummer vijf (India). Een wedstrijd ook die door de Nederlandse hockeyers met veel interesse werd gevolgd, omdat India of België een zeer reëele tegenstander is in de kwartfinale.
Maar India-België werd een hallucinante voorstelling, die wel vermaakte maar uren na de wedstrijd nog vragen opriep. De eerste vraag is of het toernooi van de onfortuinlijke Manu Stockbroekx – de sterke Belgische international van Bloemendaal – niet voorbij is, nadat hij in het vierde kwart naar zijn hamstring greep. In het perscentrum werd er al gefluisterd over het oproepen van een reserve.
Indiase supporters tijdens India-België (2-2) Foto: Philippe de Putter/Orange Pictures
België domineerde in de eerste helft
Het begon allemaal heel anders: India-België was de wedstrijd die in de eerste twee kwarten gedomineerd werd door de Red Lions, die hongerig en met druk naar voren de Indiase hockeyers en hun vijftienduizend supporters eenvoudig wisten te temmen. Soms klonk het ‘Oooooooeeeeeeehhhhhhhhh’ door de Indiase speaker als het thuisland gevaarlijk werd, maar dat gebeurde snel: ook al als de bal veel te hoog de cirkel in werd geslagen en België daarna mocht uitslaan.
Ondertussen had Alexander Hendrickx met een harde push door de benen van keeper Parattu Sreejesh de Belgen op een 1-0 voorsprong gezet. Spits Tom Boon raakte met een knappe tip-in nog de paal. Het was op dat moment wachten tot een tandeloos India werd ontwapend door een dominant België.
Toen het derde kwart begon, kantelde de confrontatie. Waren de Indiase hockeyers nog matjes in de eerste twee kwarten, nu kregen ze opeens vleugels, toen de Belgen in eigen cirkel begonnen te blunderen. De ervaren speler John-John Domen verloor ballen in het centrum. Bloemendaal-speler Arthur van Doren kreeg de bal onhandig tegen zijn voet. Het was paniek in de Belgische cirkel, waar India van profiteerde. Eerst volgde een strafbal uit een strafcorner, die werd benut door Harmanpreet Singh.
Foto: Philippe de Putter/Orange Pictures
India nam het duel overtuigend over
Tussen en het derde en vierde kwart stookte de omroeper de supporters bij een 1-1 stand nog even op. ‘India…….India….!!!!’ galmde door het stadion, gevolgd door de bekende aansporing ‘Chak de India’. Terwijl het stadion zich vermaakte en België nog steeds de weg kwijt was in hun eigen cirkel, scoorde het thuisland de 2-1 via Simranjeet Singh. Op dat moment leek India naar een grotere voorsprong te hockeyen, zeker toen de Red Lions besloten om de laatste paar minuten Loïck Luypaert het hesje van de vliegende keeper om te doen en keeper Vincent Vanasch naar de kant te halen.
Maar dat bleek voor de Belgen het signaal om hun laatste krachten erin te gooien. Die opportunistische aanpak leverde knap de 2-2 op, via Simon Gougnard, waarna Luypaert aan bondscoach Shane McLeod moest vragen wat nu de bedoeling was. België ging voor de poulewinst. Dus moest hij daar blijven staan in zijn oranje hesje. De Belgen strompelden uiteindelijk naar een 2-2 gelijkspel, maar hadden op basis van de tweede helft makkelijk tegen een nederlaag kunnen oplopen. Luypaert zelf leek na de wedstrijd vooral blij met de sfeer in het stadion, en met het zwaarbevochten punt.
‘We hadden zó lang uitgekeken naar deze wedstrijd. Als hockeyer kun je niet veel meer vragen dan zo’n kolkend stadion. Maar dan zie je dat het op het laatst toch gaat spoken. Mijn stem is helemaal weg’, probeerde Luypaert te vertellen, die zich nog weinig zorgen leek te maken om de Belgische voorstelling, die net als tegen Canada (2-1) vooral in het tweede bedrijf ondermaats was. ‘Wij waren te traag. We verloren de bal in de as. Kregen domme goals tegen, zodat India het momentum had. Nee, ik maak me geen zorgen. Dit is gewoon een goede les voor dit toernooi.’
Tom Boon baalt tijdens de wedstrijd tegen India. Foto: Philippe de Putter/Orange Pictures
België wilde overwinning forceren voor de poulewinst
India won hun eerste wedstrijd met 5-0 van Zuid-Afrika, dus wordt het lastig voor de Red Lions om eerste te worden en zich direct voor de kwartfinales te plaatsen. Nu moeten de Belgen vijf dagen (!) wachten op hun laatste poulewedstrijd tegen Zuid-Afrika, die ze eerder op de dag zullen spelen dan India tegen Canada.
Bezig met volgende tegenstanders in de cross-over of in de kwartfinale, zoals Nederland of Duitsland, was Luypaert nog lang niet. ‘Dit toernooi is geen sprint, maar een marathon. Het gaat erom elke wedstrijd beter te worden. En deze Indiase hockeyers kunnen gewoon heel goed hockeyen. Die bleven gaan, opportunistisch, heel technisch. Dit was internationaal tophockey. Met vijftienduizend man tegen achttien Belgen.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.