In de kwartfinales van de Gold Cup bij de dames bezocht hoofdklasser Hurley promotieklasser Were Di. ‘Deze wedstrijd is een mooie test’, zo vertelde de Tilburgse coach Mark Dekker. De uitslag van de test was duidelijk: de bezoekers uit het Amsterdamse Bos bleken met 4-1 te sterk.
Hurley stapte het hoofdveld van Were Di maar met een doel op: deze wedstrijd winnen. De ploeg wil hoe dan ook de beker pakken. ‘Je doet mee aan iets om te winnen, niet om alleen maar mee te doen’, sprak coach Patrick Bakker. De nieuwbakken trainer, die als assistent in de winterstop Jorge Nolte verving, voorspelde het vlak voor de wedstrijd al. ‘Als wij gewoon gas geven, zal er uiteindelijk verschil ontstaan. Als we ons niveau halen en de juiste dingen doen, moeten we dit winnend afsluiten.’
Het was niettemin Were Di dat sterk aan de wedstrijd begon. Met een kleine honderd supporters had het een goed gevulde zijlijn en tekende het na zeven minuten voor de eerste kans van de wedstrijd. Daar bleef het bij. Het was keepster Sophie Wigman die het eerste kwart keer op keer haar doel schoon hield. Dat lukte een klein half uur, toen na een slag op haar stick, Lisa Visser van Hurley mocht aanleggen voor een strafbal. Zij hield haar hoofd koel en pushte zonder problemen hoog binnen: 0-1. Voor rust verscheen ook de 0-2 nog op het scorebord. Maartje van der Vis kon vrij uithalen met haar backhand en raakte snoeihard de plank.
Aansluitingstreffer van Gommers
In het derde kwart leefde Were Di op. ‘We wilden blijven hockeyen tegen Hurley. Het had geen nut om de bus te gaan parkeren’, zei Dekker. Dat had resultaat. De thuisploeg versierde een eerste strafcorner nadat de ploeg in overtal stond. De strafcorner bleek dit seizoen al vaker een wapen voor de ploeg uit Tilburg. Ook vanavond. Anouk Gommers bracht de spanning terug in de wedstrijd: 1-2.
Lang kon de thuisploeg echter niet genieten van die aansluitingstreffer, nadat Elke Boers Hurley bij de hand nam. Dat resulteerde na drie kwartier spelen in de mooiste actie van de wedstrijd. De spits veroverde de bal op het middenveld en zette het op een lopen. Ze slalomde vanaf de middenlijn zo door tot aan de rand van de cirkel en sloeg met haar backhand raak in de lange hoek: 1-3. ‘Dat was wel een lekker doelpunt’, verklaarde de spits na afloop. Haar vreugdedansje na de treffer was amper voltooid of de spits was twee minuten later opnieuw trefzeker. 1-4. Wedstrijd gespeeld.
‘Als we op donderdagavond na twee uur in de auto en met deze temperaturen zo spelen, ben ik zeker tevreden’, vertelde de aanvaller. ‘Het derde doelpunt bleek toch belangrijk. Je weet van tevoren wel dat Were Di best een taaie ploeg is, dat ze kunnen vechten. Heel even ging dat door mijn hoofd. Het is een bekerwedstrijd, dan kan alles gebeuren.’
Boers opereert onder Bakker vanuit een nieuwe positie. Niet meer de diepe spits, maar de hangende nummer tien. ‘Ik vind het een heerlijke positie. Zo heb ik voldoende ruimte voor mijn actie.’ Boers liep tevreden van het veld. Een stap dichter bij het doel. ‘We willen die beker pakken. In de competitie kunnen we niet veel kanten meer op.’
Focus op de Promotieklasse
Dekker is met zijn ploeg klaar in de beker. Maar de focus van Were Di, de nummer twee in de Promotieklasse, ligt op de competitie. ‘De beker was voor ons een ideaal bonustoneel. Alles wat we mee hebben gepakt, is extra geweest. De hele Gold Cup is voor mij een bonus geweest.’
De trainer was na afloop vooral tevreden over het derde kwart, maar zag dat er nog veel te halen viel. ‘Deze wedstrijd was een ideaal meetmoment. Hoe staat de Promotieklasse nou ten opzichte van de Hoofdklasse? Je ziet dat zij echt wel wat stappen verder zijn.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.