Krens was vlak voor de strafbal bezig met hoe hij ging juichen

Eindelijk viel het kwartje voor Tilburg de goede kant op. De Brabanders boekten na veertien competitieduels, de eerste overwinning. Maar eenvoudig ging het niet. Aanvoerder Jip Krens moest het van 6,4 meter voor zijn ploeg doen. Hij passeerde Almere-keeper Youri Beck in de linkerkruising. 

Wat ging er allemaal door de Tilburgse aanvoerder heen? Dat kon Krens zelf ook niet helemaal beschrijven. Tilburg stond met 68,5 minuut op de klok nog op een 3-2 voorsprong. Maar toen leek het toch mis te gaan. ‘Ik dacht: klote, daar gaan we weer’, beschrijft Krens. ‘We krijgen kansen op de 4-1 en 5-1, maar dat mislukt. Vervolgens krijg je dan natuurlijk de gelijkmaker om je oren. Dan overheerst de teleurstelling. Je geeft het bijna weg, niet alleen de wedstrijd, maar gewoon je seizoen. drie kwarten ben je beter.’

Almere speelde alles of niets in het laatste kwart. Daar waar Tilburg drie kwarten de bovenhand had, was het in het vierde kwart nergens meer. De bezoekers kregen tal van strafcorners. Jonas de Geus tikte een kwartier voor tijd de 3-2 binnen en Robin Herweijer zette in de slotminuut de gelijkmaker op het scorebord. Feest in het Almere-kamp. De ploeg leek een punt te pakken en had dat dan puur verdiend wegens het overtuigende slot en een reeks knappe strafcornervarianten.

Je geeft het bijna weg, niet alleen de wedstrijd, maar gewoon je seizoen Jip Krens

Almere viert de late gelijkmaker. Foto: Orange Pictures / Rene Nijhuis

Strafbal voor Tilburg

Maar dat feest was van korte duur. Met nog twintig seconde op de klok zette de thuisploeg nog een keer aan. Tilburg forceerde het maximaal haalbare: een strafcorner. De eerste inzet werd nog gekeerd, maar Almere sloeg onreglementair op een stick: strafbal. Almere was het niet eens met die beslissing, maar de scheidsrechters bleven bij hun besluit. Krens verplaatste zich vanaf de dug-out naar de cirkel. Aan hem de taak Tilburg naar de eerste overwinning te helpen.

Als ik een strafbal neem, probeer ik alleen maar te denken hoe ik ga juichen Jip Krens

‘Hoe ga ik straks juichen?’

‘Het was een mentaal spelletje. De keeper van Almere liep nog even op en neer naar de dug-out, twee keer werd de bal weggespeeld. Alles om me uit mijn concentratie te halen’, maar dat liet de aanvoerder niet gebeuren. ‘Ik stond al een tijd klaar maar dacht maar een ding: hoe ga ik straks juichen?’ Die tactiek werkte. Krens pushte raak en juichen deed hij.

De aanvoerder van Tilburg scoorde en vloog als een echte voetballer richting de hoekvlag. Ondertussen trok hij zijn shirt uit en zwaaide hij daarmee rond. Zijn ploeggenoten volgden zijn weg. Ook vanuit de dug-out werd er een sprint getrokken naar de verste hoekvlag. De eerste overwinning voor de Tilburgers is binnen.

Blijdschap bij Jesse van Minde (Tilburg), Jip Krens (Tilburg), Sander Visser (Tilburg). Foto: Orange Pictures / Rene Nijhuis

‘Ik keek wat de keeper deed. Hij stond een beetje op zijn linkervoet en bleef staan. Toen dacht ik: stickkant’, vervolgt Krens zijn verhaal. ‘Als ik een strafbal neem, probeer ik alleen maar te denken hoe ik ga juichen. Als je er over na gaat denken dat je ‘m moet maken, dan lukt het niet.’

Terwijl Krens het veld verliet, had hij zijn shirt maar weer aangetrokken. ‘Achteraf dacht ik: had dat nou gemoeten? Eigenlijk niet. Het was een beetje overdreven. We zien het maar door de vingers, het was onze eerste overwinning en een hele belangrijke.’

Aanvoerder Jip Krens bedankt het publiek. Foto: Orange Pictures / Rene Nijhuis