Heerbaart debuteert op eigen club: ‘Dit vergeet ik nooit meer’

Toen Alexandra Heerbaart eind vorig jaar hoorde dat ze onderdeel mocht uitmaken van de Oranje-selectie, stopte ze direct met haar studie. Wetende dat ze die kans maar een keer kreeg, zette de keepster alles op alles. Die motivatie werd woensdag beloond: Heerbaart maakte haar debuut voor Oranje.

De vijftigste minuut liep toen het spel stilgelegd werd. Oranje kwam net met 4-0 voor, toen het moment daar was voor Heerbaart. Onder luid applaus betrad de tweede keepster van Oranje het veld. Háár veld, het veld van Kampong. Heerbaart mocht haar eerste minuten maken voor Oranje.

Eeuwige lach

‘Het was echt heel bijzonder’, beschreef de keepster van Kampong na afloop glunderend. ‘Ik krijg deze lach echt niet meer van mijn gezicht.’ Anne Veenendaal en Heerbaart gaven elkaar nog een knuffel, toen de debuterende keepster haar weg vervolgde richting de goal. ‘Het was een heel bijzonder moment. Dat je het veld oploopt en weet dat heel veel vrienden, familie en mensen van de club er zijn. Ik ga zeker de samenvatting nog even kijken.’

Druk kreeg ze het niet. ‘Er kwam nog een bal voorlangs. Ik dacht, als er dan ook een bal komt, dan moet ik ‘m ook hebben.’ Dat benadrukte bondscoach Alyson Annan ook toen ze het veld betrad. ‘Ze vertelde me nog: je bent hier om te keepen hè. Een goede tip, want je zou voor minder overdonderd zijn als je op deze manier je debuut mag maken.’

Het was een bijzonder moment. Ik ga zeker de samenvatting kijken. Alexandra Heerbaart

‘Niet omkijken Lex!’

Hoewel ze direct in haar wedstrijdfocus zat, klonk het continu ‘Alexandra, Alexandra‘ achter haar. De korte kant was gevuld met kinderen, die haar naam scandeerden. ‘Het enige wat ik dacht is: je kan niet omkijken Lex, nee je kan echt niet omkijken. Dat is niet oké.’

Na het laatste fluitsignaal nam de keepster uitgebreid de tijd voor al de voornamelijk toegesnelde Kampong-jeugd. Maar tussen de kinderen die smeekten om een handtekening, trof ze bekende gezichten. De keepster stuitte plots op haar moeder en vriendinnen, die zich tussen de kinderen hadden gewurmd. Ook zij wilden een handtekening van de debuterende keepster.

Alexandra Heerbaart deelt handtekeningen uit. Foto: Koen Suyk

Haar familie en vrienden waren net zo verrast als Heerbaart zelf. De goalie had geen afspraken gemaakt over eventuele speelminuten. Ze keek de wedstrijd vanuit de dug-out met een kleedje over haar schoot toe, tot ze in het vierde kwart werd aangetikt. ‘Alyson sprak me aan en zei dat ik warm mocht gaan lopen.’ De keepster speelde met Oranje Zaal al drie EK’s en twee WK’s, maar het grote Oranje bleef tot dat moment een droom.

Alyson vertelde me nog: je bent hier om te keepen hè. Een goede tip, want je zou voor minder overdonderd zijn als je op deze manier je debuut mag maken. Alexandra Heerbaart

Eind vorig jaar gooide de keepster haar leven om voor Oranje. Ze stopte tijdelijk met haar studie. ‘Zo’n kans krijg je niet vaak en ik wilde die met beide handen aangrijpen. Ik wilde mezelf niks kwalijk kunnen nemen.’ Momenteel volgt ze weer een vak. Samen met teamgenoot Marloes Keetels. ‘Oranje is gewoon het allerbeste team van de wereld. Daar moet je heel hard je best voor doen om een plek te bemachtigen.’ Heerbaart heeft dan ook geen spijt van haar beslissing destijds. ‘Je weet dat de kans klein is en dat je moet blijven werken en vertrouwen houden in jezelf.’ Dat vertrouwen is woensdagavond beloond. ‘Een dag die ik over tien jaar nog kan herinneren, misschien nog wel langer.’

Alexandra Heerbaart tijdens haar warming-up. Foto: Koen Suyk