Aan het einde van het derde kwart tegen Amsterdam probeerde Bloemendaal-aanvaller Roel Bovendeert zaterdag in de play-offs een bal te tippen, maar raakte hij geblesseerd. Een breuk in zijn voet, bleek zaterdag in het ziekenhuis. In het gips en op krukken zal de aanvaller woensdag in Utrecht de finale om de landstitel tegen Kampong toekijken.
Bovendeert is er helemaal kapot van. ‘Afschuwelijk’, noemt hij het. De tip-in specialist was de laatste tijd op dreef bij Bloemendaal en maakte veel minuten bij Oranje de afgelopen maanden in de Pro League. Maar hij zag zaterdag tegen Amsterdam vrijwel zeker de finale om de landstitel in rook opgaan – de hockeyer die een paar jaar geleden al negen maanden moest revalideren met een ernstige knieblessure. Hij strompelde zaterdag van het veld. Deed zijn schoenen uit. Na wat ijs op zijn voet wilde hij weer het veld inlopen. Maar verder dan strompelen, kwam hij niet.
‘Na de wedstrijd zijn we naar het ziekenhuis geweest en daar bleek dat een stressfractuur aan de buitenkant van mijn voet, die er blijkbaar al zat, verder was ingescheurd. Dat is dus een breuk in mijn voet. Ik zit sindsdien in het gips. Tijdens de actie voelde ik het niet, daarna begon het echt op te spelen’, reageert een verslagen Bovendeert na het slechte nieuws. ‘Nu heb ik al dagen volledige rust. Woensdag is totaal geen optie voor me. Maar we houden nog een optie open voor vrijdag, om te kijken wat dan de situatie is. Als het kan wil ik koste wat kost spelen dit weekend.’
Roel Bovendeert ligt geblesseerd op de grond. Foto: Koen Suyk
Scherpe Bovendeert leek helemaal klaar voor eerste NK-finale sinds 2014
De kans op een rentree dit weekend tegen Kampong – dat zelf worstelt met een waslijst aan blessures – lijkt minimaal. Toch klampt Bovendeert zich vast aan deze kans. Geef hem eens ongelijk. De aanvaller heeft vaker last van blessures, maar liep als een kievit de afgelopen maanden de velden over en leek helemaal klaar voor zijn eerste NK-finale sinds 2014. Hij is samen met Glenn Schuurman de enige speler van het huidige Bloemendaal die er in 2010 bij was, toen de club de laatste landstitel veroverde.
‘Ik was terug op het niveau waar ik wilde zijn. Ik had zo hard gewerkt om hier weer te komen en de finaleweek fit te zijn. Dan word ik zo door mijn lichaam in de steek gelaten en loop ik iets op. Ik ben er onderhand wel een beetje klaar mee. Woensdag sta ik met krukken langs het veld, te kijken naar mijn teamgenoten. Blijkbaar mag het niet zo zijn. Er staat vier tot zes weken voor dit herstel, maar ik heb de handdoek voor dit weekend nog niet in de ring gegooid.’
7 Reacties
gs-17
is er met alle blessures bij Kampong en Bloemendaal (en ook de andere topclubs) zo aan het eind van dit seizoen niemand die zich afvraagt of we een tipping point hebben bereikt wat betreft de toelaatbare fysieke belasting qua training?
sapi
Klopt en na deze zeer intensieve wedstrijden komt direct de HPL weer! Weer geen rust, vragen om blessures dit...
vostammer
Welnee. Waar een voetballer 1 wedstrijd speelt zou een hockeyer er 2 moeten kunnen spelen. De fysieke belasting is relatief laag. Wel heb je door de harde bal en het feit dat er 22 mannen met een slagwapen spelen een grotere kans op breuken ed.
MIck
Triest voor deZe jongen. Laten we hopen dat iemand deZe jongen tegen zichzelf In bescherming neemt want iets waar 4 weken voor staat lijkt me niet na een week genezen.
jehofa95
@lostammer Hockey en voetbal is qua fysieke belasting en blessures niet met elkaar te vergelijken. de een is veel explosiever met meer rustmomenten, de ander 90 minuten minder snel tempo. Hockey zijn veel spierblessures aan de knie en rug, voetbal vaker hamstring en scheuringen. Breuken komen bij voetbal veel meer voor dan bij hockey vanwege de contactsport
gs-17
@lostammer @jehofa95 jullie hebben beiden niet door dat het gaat om een stressfractuur? deze fractuur/breuk ontstaat niet door een klap met een stick of bal maar door te zware belasting op de voet waarbij het middenvoetsbotje 'knakt'. uit de tekst begrijp ik dat hij al is door gelopen met een oudere stressfractuur. dus dit heeft alles te maken met fysieke belasting zonder contact met de tegenspeler of een stick of bal. Afremmen of van richting veranderen terwijl je op de voet staat kan dit veroorzaken.