Veen (Nederlands B) gebruikt lengte en hockeygenen als voordeel

Lucas Veen dartelde dit seizoen als eerstejaars B voor zowel Schaerweijde JB1 als Nederlands Jongens B met veel succes over de Nederlandse hockeyvelden. De pas 15-jarige heeft de genen om succesvol te worden als tophockeyer en de jonge middenvelder laat zijn stick al nadrukkelijk spreken. Al vreesde Veen door een ongelukkige botsing tijdens de play-offs – en een ritje naar het ziekenhuis – de apotheose van het seizoen inclusief Volvo 6 Nations in Eindhoven te missen.

Het lengteverschil bij de B-jeugd is bij tijd en wijlen gigantisch, zo ook bij de selectie van Nederlands Jongens B. Tijdens de nabespreking valt het nog meer op dat bijvoorbeeld Veen betreft lengte een flinke achterstand heeft op bijvoorbeeld spits Miles Bukkens. Het maakt de speler van Schaerweijde JB1 harder en vooral slimmer. ‘Het is lastig’, stelt Veen. ‘Je bent klein en moet sneller denken, want je kan niet zomaar iedereen voorbijlopen met die korte benen.’

Toch slaagt Veen er vaak genoeg in om tegenstanders te passeren alsof zij niet eens de moeite doen om de middenvelder tegen te houden. Als de betreffende scheidsrechter bij het duel tegen Ierland niet al had gefloten voor een overtreding op de jeugdinternational, dan had hij mogelijk de assist van het toernooi op zijn naam staan. In de kleine ruimtes toch dat gaatje vinden om een aanvallende actie te maken, daar ligt de kracht van de jonge international. ‘Je moet slimmer hockeyen, daar word je automatisch ook beter van.’

Samen met meerdere vrienden bij Oranje

De afgelopen jaren liet de huidige B-lichting van Schaerweijde zien dat het talentvol was, met meerdere landskampioenschappen – voornamelijk in de zaal – en een playoff-plek in het afgelopen seizoen. Het succes van de ploeg uit Zeist zie je terug in de selectie van Nederlands B, aangezien naast Veen ook Casper Berkman, Boris Aardenburg en Daan Troost aanwezig zijn tijdens het zeslandentoernooi op Oranje-Rood. ‘Het is sowieso een gave ervaring om hier te spelen, zeker ook omdat ik hier met wat vrienden op het veld sta’, voegt hij toe. ‘Het team is over de breedte prettig, met veel gezelligheid buiten de wedstrijden.’

Toch zat de schrik er even in toen Veen hard in botsing kwam tijdens de play-offs tegen latere landskampioen Bloemendaal, ongeveer een maand geleden. De wedstrijd werd gestaakt en de Schaerweijde-speler moest met de ambulance van het veld gereden worden. Achteraf bleek dit vooral uit voorzorg te zijn. ‘Ik kreeg een flinke klap op mijn nek en het was de vraag of er iets met mijn wervels was’, kijkt hij terug. ‘Als ik was gaan staan dan liep ik het risico om verlamd te raken, dus ik moest meteen naar het ziekenhuis.’ Uiteindelijk viel de schade mee en speelde hij zelfs nog de beslissende wedstrijd tegen Bloemendaal, die helaas verloren werd. 

‘Mengseltje’ van hockeygenen

Daarna moest de knop om voor de Volvo 6 Nations, waarbij maandag de tweede wedstrijd werd gespeeld tegen Ierland (1-3 winst). Aandachtig toeschouwers waren vader Stephan en moeder Suzan Veen-van der Wielen, gezamenlijk goed voor bijna vijfhonderd interlands voor het grote Oranje. Druk van buiten om te presteren, zeker gezien het tophockeybloed dat door zijn aderen stroomt, voelt hij niet. ‘Mijn ouders laten me heel erg vrij in de keuzes die ik in en buiten het veld maak. Al helpen ze me wel als ik ergens mee zit, en dat vind ik zeker fijn.’

De rustige houding na de wedstrijd straalt hij ook uit op het veld, al erkent Veen wel het fanatisme van zijn ouders geërfd te hebben. ‘Mijn ouders waren als hockeyers ook heel fanatiek, maar misschien zie je dat bij mij niet per se aan de buitenkant. Mijn ma was een echte spits en mijn pa een middenvelder met scorend vermogen. Zelf ben ik mengseltje van de twee, denk ik.’ Of we lang van een kleine Veen kunnen genieten op het hockeyveld is nog de vraag, want Veen zit volgens zijn vader in een beginnende groeispurt. ‘Er wordt gezegd dat ik ongeveer 1,80 meter ga worden, dus daar hoef ik me later geen zorgen over te maken’, sluit Lucas af.