Het Nederlands damesteam dat in 2006 de wereldtitel veroverde keerde vorig weekend, op initiatief van toenmalig bondscoach Marc Lammers, terug naar Madrid, de plek waar zij sporthistorie schreven. Het team kreeg de vlogcamera van hockey.nl mee en maakte heerlijke beelden van het bijzondere weekend.
Het werd een bijzondere reünie waarin oude oude verhalen werden opgerakeld, waarin veel werd gelachen, maar waarin vooral duidelijk werd dat het team nog altijd sterk met elkaar verbonden is. Voor de vierde keer in dertien jaar kwamen de speelsters en staf bijeen voor een reünie die de boeken in gaat onder de noemer: ‘Van goud naar oud’.
Maar waarom keerde de selectie die voor Nederland in 2006 voor het eerst in zestien jaar de wereldtitel won en waar ook de documentaire GOUD over is gemaakt, juist nu terug naar Madrid? Spits Kim Lammers: ‘Drie jaar geleden had ik de laatste reünie georganiseerd en het stokje overgedragen aan Marc Lammers. Hij beloofde dat hij zou regelen dat we terug naar Madrid zouden gaan. We hebben er op moeten wachten, maar hij heeft het meer dan waar gemaakt. Deze reünie was onwijs bijzonder en heeft bij iedereen veel indruk gemaakt.’
Goede mix van ervaring en talent
Met ervaren speelsters als Minke Booij, Fatima Moreiro de Melo en Janneke Schopman, maar ook met jonkies als Maartje Paumen, Ellen Hoog en Naomi van As was het gouden team in 2006 uitstekend in balans. ‘Dat was ook een van de redenen dat we goud wonnen. De mix van speelsters was perfect en de drive om na vele WK’s van tweede en derde plekken daar het goud te pakken enorm groot. Ondanks de verschillen tussen jong en oud was het onderlinge vertrouwen ontzettend groot en dat is tot op de dag van vandaag nog zo. Dat maakte deze trip weer eens duidelijk en maakt het ook zo bijzonder.’
‘Dertien jaar gelden was onze grootste zorg; sta ik in de basis? Nu besef je dat er in dertien jaar veel gebeurd is bij iedereen, maar dat er ook toen tijdens het WK bij iedereen veel meer speelde dan alleen de zorg om een basisplek. Los van de lol die we deze trip hebben gemaakt met elkaar, kwam dat dit weekend ook echt naar voren. Dat was heel mooi om met elkaar te beleven. In 2006 was de basis van vertrouwen binnen dit team al ontzettend groot en nu dertien jaar later is dat nog steeds zo. We weten nog altijd precies wat je aan elkaar hebt en iedereen nam direct zijn rol weer in.’
Ook nog een wedstrijd gespeeld
Als hoofdmenu van de trip naar Madrid stond zaterdagmiddag een wedstrijd op het programma. Op exact dezelfde locatie als waar in 2006 de wereldbeker de lucht in ging, werd een wedstrijd tegen een selectie van Real Club de Campo gespeeld. Tegen een selectie van talentvolle Spaanse speelsters die niet ouder waren dan 22 hielden de ‘oudjes’ een 0-0 gelijkspel over.
Met een lach in haar stem blikt Lammers terug op het gelijke spel: ‘Vooraf dacht ik dat we makkelijk zouden winnen, maar na vijf minuten kwam ik er toch al wel achter dat ik dat totaal verkeerd had ingeschat. Het was best een goed team en zij waren super fit. Wij natuurlijk niet. We wisten elkaar makkelijk te vinden en het was leuk om te merken dat die vaste dingetjes van toen er nog wel in zaten, maar conditioneel? Dat was wel even wat anders, haha. We gingen helemaal naar de haaien en het laatste kwart hebben we ook 4-4-3 gespeeld. Met een mannetje teveel dus, haha.’
2 Reacties
diewertje-l
Mooi stuk leuk filmpje
marijeknuvers
Leuk, wat vliegt de tijd! Zelfs behoefte aan namen bij de beelden.