Engelkens & Engelkens (HIC): eindelijk samen

Als kleine kereltjes renden ze op de hockeyvelden van Amersfoort al achter een bal aan. Het zal een kleine 25 jaar geleden zijn geweest. Papa Elzard op het veld bij de veteranen, de jongens met hun vriendjes een eindje verderop pielend met een bal. Philip (31) en Casper Engelkens (28) hebben intussen het grootste deel van hun loopbaan achter de rug, maar één ding beleefden ze niet eerder: samen op hoog niveau in één team spelen. Toevallig is het dit seizoen toch nog zo ver gekomen, bij HIC in de Promotieklasse.

Kleine historische correctie: de mannen speelden ooit één oefenduel van Amersfoort met elkaar. Het was in de gouden periode van de club toen Peter Jonker met een hele mooie lichting doorstootte naar de top van de vroegere Overgangsklasse. Het cornerkanon heette Pieter Manden en verder waren daar mannen als Bo The, Wouter van der Kloet, de broertjes Engelkens, Marc de Moor, doelman Colin Lee, de broertjes Ashouwer en Bjorn Kellerman: de huidige international die indertijd van Zeewolde overkwam.

Philip: ‘Amersfoort had destijds een hele talentvolle jeugd mede dankzij het goede werk van Bas Bruin en Frank Zijdel. Jonker heeft daar een mooi vervolg aan gegeven. Ik speelde een jaar of drie in Heren 1 toen ik de kans kreeg naar Kampong te verkassen. Toen ik vertrok, kwam Casper voor het eerst vast bij de selectie.’

Casper: ‘Op mijn achttiende ben ik gaan studeren in Tilburg, vanaf dat moment heb ik daar gespeeld. Ik kwam in het seizoen dat de club onder Roger van Gent naar de Hoofdklasse promoveerde.’

De wegen van de twee broers kruisten elkaar wel geregeld, namelijk op de momenten dat ze op hoofdklasseniveau tegen elkaar speelden. Philip speelde bij Schaerweijde en Pinoké, Casper als gezegd bij Tilburg en later Hurley.

Links is Philip, rechts Casper.

Eigenlijk in Heren 2

En nu dus samen op HIC.

Philip: ‘Ik had me er eigenlijk al mee verzoend dat ik dit seizoen in Heren 2 zou spelen, maar Bastiaan Ophof kwam bij mij met de vraag of hij mij als 22ste speler mocht toevoegen aan de spelerslijst voor Heren 1. Daar heb ik even over moeten nadenken, want ik was eigenlijk al gestopt met hockey op topniveau. De kwestie was of ik mijn commitment kon uitspreken, want het vergt toch iets van je, zeker in combinatie met mijn dagelijkse werkzaamheden. Maar goed, sinds drie weken zit ik permanent bij de selectie en dat is inderdaad even wennen. Ik voel mijn spieren en gewrichten weer na de training.’

We hadden het er wel eens over om samen te gaan spelen, want niks leukers dan dat, maar het kwam er gewoon niet van. Casper Engelkens

Casper: ‘Ten opzichte van vorig seizoen zijn we elf spelers kwijtgeraakt, waaronder een deel van de ervaren kern die al vijf seizoenen of meer in het eerste speelde. Jongens als Olivier Helle, Arnoud Weehuizen, Luc Lejeune en onze keeper Renz van der Wal. Gelukkig hielden we wel wat routine over, maar de komst van Philip was wat dat aan gaat natuurlijk welkom. We hadden het er wel eens over om samen te gaan spelen, want niks leukers dan dat, maar het kwam er gewoon niet van.’

Wachten op een doelpuntje

Alsof het niet volstaat om in één team te spelen, staan de twee broers in het veld ook nog eens dicht bij elkaar: Casper op rechtshalf, Philip als rechterspits. Helaas kwam het tandem nog niet tot scoren, maar de verwachting luidt dat dit zeker gaat gebeuren.

Philip: ‘Om te beginnen hebben we een nieuw team waarin we allemaal aan elkaar moeten wennen, maar de tegenstand was bij de start van de competitie stevig. We wonnen keurig met 3-1 van Victoria, maar daarna kregen we achter elkaar drie ploegen die bovenin gaan meestrijden: Cartouche, Schaerweijde en Stichtsche. Die zetten je even op je plek. Afgelopen zondag speleden we gelijk tegen Qui Vive en de komende twee wedstrijden zien wij mogelijkheden om punten te pakken. Zondag HBS-uit en dan Voordaan-thuis. Het zou mooi zijn als we dan vier of zes punten pakken, dan liggen we goed op koers.’

Casper: ‘Ik zie deze selectie week in, week uit groeien. We werken aan de automatismen en diverse nieuwe spelers die van een andere club komen en beginnen steeds beter aan het hoge tempo van de Promotieklasse beginnen te wennen. We hebben jongens uit de Overgangsklasse, eentje die net buiten de boot viel bij Almere, twee jeugdspelers, et cetera. Daarbij hadden we de laatste periode te kampen met blessureleed.’

‘Zeg nooit nooit’

Voor het komende duel tegen HBS is iedereen voor het eerst sinds lange tijd weer fit.

Casper: ‘Ik denk dat dit een mooie wedstrijd wordt. Ik hoorde dat het komend weekend feest is op HBS vanwege hun honderdjarig bestaan, dus er zal veel publiek langs de lijn staan. Ik verwacht een leuk en spannende pot.’

Tenslotte de vraag of wij de gebroeders nog eens terugzien op Amersfoort, de club waar het ooit allemaal begon voor ze?

‘Philip: ‘Ik ben wel eens gebeld met die vraag, maar nu zitten we bij HIC. Geen idee of dit mijn laatste seizoen wordt, ik bekijk het per jaar. Het ligt er helemaal aan hoe het verloopt, of ik heel blijf en dergelijke. Dit loopt ook onverwacht. Wanneer Casper niet in dit team had gespeeld, had ik ook geen ‘ja’ gezegd. Ik was immers na Pinoké al gestopt. Dus zeg nooit nooit.’