In the Picture #10: ‘Thuis hebben ze geen idee hoe goed ik ben’

In de rubriek ‘In the Picture’ wordt wekelijks een hockeyer geïnterviewd. Deze rubriek is voor iedereen die hockeyt. Jong-oud, hoog-laag, fanatiek of alleen voor de derde helft. Deze week is het de beurt aan hockeyer Daan Hofman. Hij is opgeven door zijn teamgenoten van Amsterdam Heren 7. Daan is namelijk al 41 en komt nog steeds uit in de Overgangsklasse, een mooie reden om hem eens in het zonnetje te zetten.

Naam: Daan Hofman
Leeftijd: 41 jaar
Hockeyclub(s): Ik heb vanaf de mini’s leren hockeyen bij Laren. Dat deed ik tot mijn negentiende, waarna ik tijdens mijn studietijd speelde bij de Groninger Studs. Daarna kwam ik terecht bij Amsterdam, AH&BC.
Positie: Linksachter. In de jeugd speelde ik altijd linksmidden. Toen ik naar de senioren ging, verschoof ik naar linksachter. Die plek kent nog maar weinig geheimen voor mij. Het is een moeilijke positie, echt iets voor de ‘technische stylist’. Als de tegenstander druk zet, dan zetten ze die het liefst op de linksachter. Ook vallen teams het liefst over hun rechterkant aan; een snelle rechtsbuiten uit de wedstrijd spelen, blijft leuk. Ik moet het dan vooral hebben van slimmigheidjes en ervaring en als dat niet lukt zet ik mijn snelheid in. Welke snelheid dat is, weet ik ook niet precies.

Met welke stick en schoenen hockey jij?
‘Ik hockey met een Dita stick en mijn schoenen zijn van Adidas.’

In welk team speel jij?
‘Amsterdam Heren 7, Reserve Overgangsklasse. Toen ik dertien seizoenen geleden bij het team kwam, waren we Heren 4, steady meedraaiend in dezelfde klasse. De afgelopen jaren zijn er andere Amsterdam-teams uit onze klasse gepromoveerd en zijn we inmiddels het zevende geworden.’

Amsterdam Heren 7

Gaan jullie dit seizoen voor promotie?
‘Zoals elk seizoen is ons doel om ‘op doelsaldo’ als tweede te eindigen. Promoveren naar de Reserve Hoofdklasse zou een seizoen lang ‘op je broek krijgen’ betekenen of we zouden de samenstelling van ons team dusdanig veranderen om op dat niveau mee te kunnen. Voor een vriendenteam als wij is dat niet echt wenselijk.’

Je bent 41 en speelt nog steeds in Amsterdam Heren 7. Moet jij niet allang naar de Veteranen?
‘Dat vragen ze bij mij thuis ook altijd, maar die hebben geen idee hoe ‘goed’ ik nog ben. Ik heb inderdaad veel spelers zien komen en gaan. De laatste drie jaar vraag ik altijd of het team ook wil dat ik mijn contract met nog een seizoen verleng. Als ik mezelf daar niet meer toe in staat acht, zou ik die vraag niet stellen en zal ik naar de Veteranen doorschuiven. Als ik mijn eigen hockeycapaciteiten niet goed meer inschat, ga ik ervan uit dat mijn team ingrijpt en mij subtiel zal laten weten dat het genoeg is. Als ze durven. Mochten we ons doel dit seizoen niet halen en wél kampioen worden, dan zal ik plaats maken voor vers bloed. Beloofd.’

Wat is jouw favoriete training?
‘We trainen de weken na de winter- en zomerstop twee keer in de week (één keer bootcamp, één keer hockeyen) tot de competitie weer begint zodat we op (een gebrek aan) fitheid de wedstrijden niet in het laatste kwart uit handen geven. Tijdens de competitie trainen we elke donderdagavond. Het liefste train ik dan met twee keepers, dan kunnen we een lange grote partij spelen. Het gaat er dan altijd fel aan toe, want er is een puntje te verdienen. Mijn andere favoriete trainingen eindigen op donderdagavond laat ergens rond het Leidseplein.’

Donderdagavond na de training

Wat vind je zo tof aan hockey?
‘Ik kom uit een fanatieke hockeyfamilie, dus het is met de paplepel ingegoten. Ik houd van de snelheid van het spel, de tactiek en techniek, maar ook de slimmigheidjes die je af en toe kan inzetten. Ik heb leren hockeyen toen er nog op gras werd gespeeld, dus ik heb de sport zien ontwikkelen. Nu ben ik zelf bijvoorbeeld mijn 3D hockeyskills aan het finetunen. De lol met het team op en naast het veld zorgen ervoor dat het leuk blijft. Daarnaast zijn de jaarlijks terugkerende evenementen als het teamweekend in België (liefst tijdens de lokale Druivenfeesten), kerstdiner met date, golfdag, teamafsluiting op de boot, de TD’s in het Amsterdamse bos of een huwelijk hier en daar zo gezellig. Daar wordt ieder jaar weer een feestcommissie voor geformeerd.’

Wat is de leukste en de minst leuke ploeg om tegen te spelen?
‘De wedstrijden tegen andere teams van onze clubs zijn altijd extra competitief. Amsterdamse bosderby’s zijn ook wedstrijden die je niet wil verliezen. Kampong Heren 3 is de favoriet van veel van mijn teamgenoten, dus laten we het daarop houden. De minder leuke ploegen blijven Ring Pass H2 uit en Almere H2 uit, dat zijn wedstrijden die wij nooit zullen winnen.’

Wat doe je naast het hockeyen?
‘Ik ben zzp’er en werk als freelance eventmanager voor verschillende opdrachtgevers. Ik bepaal mijn eigen agenda dus ik zorg dat donderdagavonden (we trainen pas om 21.00 uur) vrij zijn voor hockey. Voor sommige projecten werk ik in het buitenland, dan is het lastiger te plannen. Met werk is het dus redelijk goed te combineren. Bij ons thuis komt het af en toe minder goed uit, met twee hockeyende dochters is het weekend tijdens het seizoen al goed gevuld. Als we zondag dan op het midden van de dag uit in Rotterdam, Delft of Den Haag spelen, is het met je zondagse plannen wel redelijk gedaan.’

Heb je vaste gewoontes voor de wedstrijd?
‘Ik doe het “hoeraatje” in ons kringetje voor de wedstrijd.’

Wat is het mooiste en wat is het lelijkste hockeytenue?
‘Een paar seizoenen geleden mochten alle leden van Amsterdam stemmen op een nieuw tenue. Eén van de opties voor de heren was “all white”. Ondanks onze teamlobby bleven het zwarte broekje en de zwarte sokken. Het witte tenue gebruiken we nu als we tegen andere teams van Amsterdam hockeyen. Dat vind ik het mooiste tenue. Verder zijn Bloemendaal en KZ ook wel klassiekers. Het tenue van HC Schiedam, doet pijn aan je ogen, zoek maar eens op.’

Wie is jouw grote voorbeeld in de hockeywereld?
‘Leo Klein Gebbink. Een weergaloze links midden, hij was overal en kon wedstrijden zowel in aanvallend als verdedigend opzicht beslissen. Hij maakte deel uit van de gouden generatie van coach Roelant Oltmans.’

Wat is jouw mooiste hockeymoment?
‘Mijn mooiste moment was tijdens de Hockey Interlyceale die het VCL uit Den Haag jaarlijks op KZ organiseerde. Met het schoolteam van het Willem de Zwijger speelden we in de finale tegen het VCL waar ik mijn mooiste goal ooit maakte. Ik plukte de bal op onze 23-meterlijn van een stick af en stak het veld over in een lange sprint naar de cirkel waar ik vanaf de rechterkant met een hard schot in de lange hoek scoorde. We wonnen met 2-0 en namen de beker mee naar Bussum.’

Welke spelregel moet onmiddellijk worden afgeschaft?
‘Die vier kwarten mogen wel weer twee helften worden. Misschien duurt het nog even, maar elke keer is ons team weer verrast én geïrriteerd.’

Wat is jouw grootste blunder op het veld?
‘Ik ben niet altijd even trots op hoe ik me naar de scheids opstel. Ik weet het vaak wel wat beter.’

Ben of ken jij iemand die ‘In the picture’ moet staan? Deel dit dan met ons via redactie@hockey.nl. Vermeld naam, mailadres, telefoonnummer en de reden voor aanmelding.