De Kruijff steekt vooral mentaal veel op van kruisbandblessure

Werkelijk aan niets is meer te zien dat Daantje de Kruijff anderhalf jaar uit de roulatie is geweest. De pas 18-jarige middenvelder van Hurley is volledig hersteld van haar kruisbandblessure en kan niet wachten op haar aanstaande debuut in de Hoofdklasse Dames. De jeugdinternational speelt zonder angst en vliegt in haar persoonlijke duels tijdens de oefenwedstrijden in de voorbereiding op het nieuwe seizoen.

Het was even schrikken geblazen na de oefenwedstrijd tegen Laren. Het talent van Hurley liep direct na het laatste fluitsignaal met een bezorgd gezicht richting haar ouders. Tijd voor een interview had De Kruijff even niet, ze moest met spoed naar het ziekenhuis. Haar linkerhand was een paar minuten eerder hard geraakt door een stick.

Daantje de Kruijff voert de druk op bij Laren-speelster Bente van der Veldt. Foto: Willem Vernes

‘Er moest even een foto van worden gemaakt’, vertelt de jeugdige speelster, inmiddels van de schrik bekomen, een paar dagen later aan de telefoon. ‘Gelukkig is mijn hand niet gebroken. Ik had geen zin om er weer een lange tijd uit te liggen. Het is wel zwaar gekneusd, maar daar lig ik niet zo wakker van. Ik heb maar één training overgeslagen. Met een ingetapete hand kan ik gewoon weer hockeyen.’

Rentree uitgesteld door corona-uitbraak

Hockeyen, dat is het allerliefste wat de jeugdige speelster van Hurley doet. Dat kon De Kruijff ruim anderhalf jaar niet vanwege een kruisbandblessure die ze – toen nog als A-speelster – opliep tijdens de zaalwedstrijd met Dames 1 in 2019 tegen Den Bosch.

View this post on Instagram

Nog niet te realiseren maar officieel mn voorste kruisband gescheurd.. nu alleen maar keihard werken aan mn herstel bij @hurleydames1 💙 #sterkerterugkomen

A post shared by Daantje De Kruijff (@daantjedekruijff) on Jan 31, 2019 at 12:19pm PST

Ze herinnert zich het ongelukkige voorval nog als de dag van gisteren. ‘Ik maakte een actie over de achterlijn en dacht nog: ik heb veel te veel snelheid, deze actie moet ik helemaal niet maken. Een paar tellen later lag ik op de grond. Was ik gevallen over een drempeltje aan de rand van de zaal. Mijn voet bleef haken, terwijl ik mijn knie verdraaide.’

Uit de MRI-scan bleek waar ze al bang voor was: een kruisbandblessure. Vanwege haar leeftijd werd aangeraden om niet de gebruikelijke negen, maar om twaalf maanden te revalideren. Vanaf dat moment stond maart 2020 met rood omcirkelt in de agenda van De Kruijff. ‘Maar toen brak het coronavirus uit’, klinkt het somber. ‘Dat vond ik toendertijd heel moeilijk, maar uiteindelijk is dat goed geweest voor mijn herstel.’

Daantje de Kruijff. Foto: Willem Vernes

Bovendien kon De Kruijff eerder dan gepland volledig aansluiten bij de training van Hurley. ‘Vanwege corona mocht niemand meer duels aangaan en deden we voornamelijk passoefeningen. Wat dat betreft stapte iedereen een niveautje terug naar mij. Ergens was het als opbouw goed om rustig aan te beginnen, maar mentaal was het een klap. Ik moest nog langer wachten op mijn terugkeer.’

Profielwerkstuk over mentale klappen bij kruisbandblessures

Als iemand iets kan vertellen over het mentale aspect dat bij een kruisbandblessure komt kijken, is het De Kruijff wel. Tijdens haar revalidatie was dat namelijk het onderwerp van haar profielwerkstuk op school. ‘Ik heb best een aantal mensen in mijn kring die ook een kruisbandblessure hebben gehad’, vertelt ze daarover. ‘Ik kan er zo al vier noemen met wie ik samen heb gespeeld, zoals Roos Drost, Laura van Heugten, Sabine Plönissen en Elke Boers. Zij hebben allemaal mijn enquête ingevuld voor mijn profielwerkstuk.’

‘Ik was benieuwd of de mentale gesteldheid een rol zou spelen op het moment dat je je kruisband afscheurt’, vervolgt De Kruijff. ‘Zo hoorde ik van Sabine dat zij op een belangrijk moment in haar carrière haar blessure opliep. Die geluiden hoorde ik van meerdere mensen. Zelf had ik op die bewuste zaalhockeywedstrijd tegen Den Bosch ook een bepaalde spanning. We moesten dat duel winnen om de play-offs te halen voor het NK. Ik zou diezelfde avond bij de A1 bekendmaken dat ik definitief zou overstappen naar Dames 1. Dat had ik vier weken lang geheim moeten houden. Destijds was ik in mijn hoofd veel bezig met dat soort zaken en mogelijk had ik net een andere focus tijdens de wedstrijd.’

Een geconcentreerde blik bij Daantje de Kruijff. Foto: Willem Vernes

‘Ik durf niet met zekerheid te zeggen dat het allemaal van invloed is geweest, maar ik denk wel dat er een kern van waarheid in zit. De conclusie van het profielwerkstuk was eigenlijk niet helemaal duidelijk. Het kwam erop neer dat wanneer je moe bent en geen volledige mentale focus hebt, er mogelijk een vertraging in je reactiesnelheid ontstaat. Een kruisband reageert normaal gesproken in millisecondes op onverwachte bewegingen en mijn hypothese was dat het feit dat je afgeleid bent of overbelast, een belemmering is in dit proces. Als de kruisbanden niet snel genoeg aanspannen bij onverwachte bewegingen, kan het mis gaan’.

De Kruijff kreeg een 8.2 voor haar profielwerkstuk. Er volgt een lach aan de andere kant van de lijn. ‘Niet zozeer omdat het zo goed was, hoor. Dat kwam vooral omdat ik een chille docent had.’

Trauma

De hockeyster ging in haar profielwerkstuk ook in op het mentale herstel van de kruisbandblessure. ‘Ik heb aan ervaringsdeskundigen gevraagd hoe zij om zijn gegaan met de mentale klap. Sommige van hen gingen naar een EMDR-therapeut. Dat is voor mensen die last blijven houden van de gevolgen van een schokkende ervaring, zoals bij een ongeval.’

Ik moest een trauma verwerken. Dat ik die actie in de zaal maakte, was iets waar ik lange tijd mee heb gezeten. Ik vond dat een domme actie en praatte mezelf een soort schuldgevoel aan. Daantje de Kruijff, speelster Hurley

De Kruijff besloot zelf ook naar EMDR-therapie te gaan. ‘Ik moest een trauma verwerken. Dat ik die actie in de zaal maakte, was iets waar ik lange tijd mee heb gezeten. Ik vond dat een domme actie en praatte mezelf een soort schuldgevoel aan. De therapeut heeft mij geholpen met het verwerken daarvan.’

De laatste periode van haar revalidatieproces vond De Kruijff het zwaarst, zo geeft ze aan. De beginfase deed ze samen met voormalig Pinoké-speelster Jet Zwolsman, die op dezelfde dag en door dezelfde arts werd geopereerd aan haar kruisband. Na een tijdje besloot Zwolsman voor haar studie naar het buitenland te gaan en stond De Kruijff ‘er alleen voor’.

Overleg tussen Daantje de Kruijff, aanvoerster Lisa Visser en Laura van Heugten. Foto: Willem Vernes

‘Dat was een moeilijk moment, want samen hielpen we elkaar er doorheen. Dat was erg fijn. In de laatste maanden duurde het allemaal voor mijn gevoel wel heel lang voordat ik volledig fit werd verklaard. Ik ben al die tijd goed opgevangen door het team.’

Het team waar ze dus al bijna anderhalf seizoen in zit, maar nog geen enkele officiële wedstrijd voor heeft gespeeld. ‘Juist daarom vind ik die steun zo bijzonder’, benadrukt ze. ‘Ik zat net bij Dames 1, maar iedereen was al meteen zo lief voor me. Nu ik eindelijk fit ben, wil ik iets terugdoen. Ik wil mijn niveau weer halen, een meerwaarde zijn voor het team. Pas wanneer ik dat gevoel heb, voelt het alsof het de revalidatie waard is geweest. Ik ben benieuwd hoe de komende tijd gaat lopen. Ik geniet weer dat ik op het veld sta en speel zonder pijn en angst. Die oefenwedstrijden zijn leuk, maar ik wil nu wel weer voor de knikkers gaan spelen. Ik kan niet wachten om eindelijk te debuteren in de Hoofdklasse.’