Gaat Thomas van der Weerd verrassen met Voordaan?

Is de cirkel rond? Eigenlijk wel. Als kleine knaapjes renden Thomas van der Weerd en Casper Roelofs over de velden van sportpark Birkhoven in Amersfoort. Doordeweeks trainen, zaterdags spelen, zondagsmorgens keken ze naar de wedstrijd van hun vaders in Veteranen A en ’s middags was het vaak smullen geblazen in de hoogtijdagen van Heren 1 onder aanvoering van trainer-coach Peter Jonker. Top Overgangsklasse met aanstormende talenten als Bjorn Kellerman, Pieter Manden en Philip Engelkens.

Vandaag de dag is Peter Jonker hoofdcoach van Voordaan, waar Van der Weerd en Roelofs sinds dit seizoen zijn herenigd en waar hun beide vaders langs de lijn staan om – zoals Van der Weerd zegt – ‘te kijken hoe het wél moet.’ Het is in de familiaire hockeywereld geen uniek verhaal, maar het is nostalgisch genoeg om af en toe zo’n trip down memory lane te maken.

Van der Weerd (22): ‘Casper en ik kennen elkaar al heel lang. Hij vertrok op een goed moment van Amersfoort naar Kampong, ik naar Stichtsche om daar landelijke jeugd te spelen. Ik speel nu voor mijn derde jaar op Voordaan, Casper is sinds deze zomer nieuw in onze selectie. Bovendien wonen we samen met nog twee andere spelers uit Heren 1 in een studentenhuis in het oude centrum van Utrecht; Mats Tigchelhoff en Thur Stadelmaier.’

A trip down memory lane. Kleine kereltjes waren het, Casper Roelofs (links) en Thomas van der Weerd in de kleuren van hun eerste club Amersfoort.

Pechvogel met hoofdletter P

Van der Weerd kan sinds enige tijd weer volledig meepraten over het wel en wee van Voordaan. Dat was de voorbije twee seizoenen, niet alleen vanwege het  coronavirus, wel anders. Hij was een pechvogel met de hoofdletter P.

‘Ik raakte uit de roulatie, omdat tijdens het hockey tot driemaal toe mijn schouder uit de kom schoot. Na de laatste keer, dat was in een thuisduel tegen Cartouche, kon het niet langer zo. Een operatie was de enige optie om ervoor te zorgen dat het in de toekomst goed zou komen. Binnen een week lag ik op de operatietafel. Dat betekende einde seizoen en ik wist meteen dat mijn revalidatie zou doorlopen in het daaropvolgende seizoen, 2019/20.’

‘Coronastop was extra balen voor mij’

Voor Van der Weerd zag het er in november 2019 weer florissant uit, maar dat bleek van vrij korte duur.

‘De laatste wedstrijddag voor de winsterstop maakte ik met Heren 2 mijn rentree op hdm. Dat ging goed en aansluitend reed ik door naar Qui Vive, waar Heren 1 die middag zou spelen. En wat gebeurde? Tijdens de warming-up raakte Wouter Stijl geblesseerd. Peter Jonker zag mij en vroeg hoeveel minuten ik eventueel zou kunnen spelen. Ik was al behoorlijk moe na die pot met Heren 2, maar ik dacht nog wel tot 40, 45 minuten te kunnen komen. Nou, ik kon mij omkleden. De maandag erna had ik flinke spierpijn, maar het gevoel weer terug te zijn was hartstikke goed!’

In aanloop naar de tweede helft van de veldcompetitie promoveerde Van der Weerd met Voordaan naar de Hoofdklasse zaal en dat vormde een mooie opmaat naar het hockeyjaar 2020. Maar helaas.

‘We wonnen de eerste wedstrijd van HBS en toen was het opeens over vanwege de corona. Dat was extra balen. Ik was eindelijk weer fit en dan mag je opeens niet meer hockeyen. Ik heb toen een paar maanden vrijwel stilgestaan. Je loopt wel wat voor jezelf, maar het is niet vergelijkbaar met groepstrainingen op de club.’

De vier mannen van Voordaan Heren 1 die samen een studentenwoning in het centrum van Utrecht betrekken. Vanaf links Thomas van der Weerd, Mats Tigchelhoff, Casper Roelofs en Thur Stadelmaier.

‘Selectie echt sterker geworden’

Het huidige hockeyseizoen zal dus – even afkloppen – het eerste volledige seizoen voor Van der Weerd worden in de kleuren van Voordaan.

‘Eigenlijk ben ik volledig fit. In mijn rechterschouder bleek het kapsel te groot. Dat is gehecht en kleiner gemaakt, zodat de schouder nu niet meer uit de kom kan vliegen. Dat is voor mij een hele geruststelling. Heel af en toe spookt het door mijn hoofd als ik een fysiek duel aanga met een grote kerel, maar misschien moet ik eerst een keer een flinke botsing maken zonder gevolgen om daar overheen te groeien.’

Voorlopig maakt de derdejaars student bedrijfskunde aan de Vrije Universiteit volwaardig deel uit van de wedstrijdselectie. Als aanvallende middenvelder, bij voorkeur vanaf de rechterkant, is hij weer van waarde voor het team.

‘Het kan een leuk seizoen worden, want qua selectie zijn wij er echt sterker op geworden. Voorheen begroetten we meestal versterkingen voor de breedte, maar nu is de kwaliteit omhooggeschoten. Een paar routiniers, veel jonge jongens, goede technische staf en een leuke sfeer in het team. Het voelt goed en dat willen we graag vertalen in onze doelstelling. We mikken op het linkerrijtje en wie weet kunnen we dat heel stiekem nog wat aanscherpen.’

‘Eigenlijk twee van de komende drie winnen’

Van der Weerd is benieuwd hoe hij en zijn team ervoor staan komende zondag, wanneer Voordaan stuit op HBS.

‘Ons duel van afgelopen zondag werd uitgesteld vanwege het coronavirus. In ons studentenhuis moesten we ook in quarantaine. Het betekende dat we afgelopen dinsdag na ruim een week weer hebben getraind. Dat was pittig, want ik voelde mij na de training behoorlijk moe.’

Met zes punten uit drie duels gaat het voorlopig naar tevredenheid in Groenekan. ‘We verloren alleen van Schaerweijde en ook toen hadden we mogelijkheden. Het was jammer dat Adriaan Stolk niet meespeelde. Dat is ons cornerwapen en iemand die van achteren uit de organisatie leidt. We krijgen nu HBS, hdm-uit en de inhaalwedstrijd tegen Victoria. Wil je inderdaad in het linkerrijtje eindigen, dan zullen we twee van die drie wedstrijden moeten winnen. Daar gaan we ook voor, maar eenvoudige wedstrijden bestaan niet in de Promotieklasse.’

Thomas van der Weerd (midden in wit shirt, in de tang bij twee spelers van Laren: Jordi Schramel op de voorgrond en Sam Vlasman erachter. Foto: Sylvia Tigchelhoff