Duitse bondscoach Reckinger over afwezigheid Müller-Wieland

Ze was aanvoerder van het nationale team van Duitsland, speelde 315 interlands en nam deel aan drie Olympische Spelen (2008, 2012, 2016). Toch besloot bondscoach Xavier Reckinger om Janne Müller-Wieland (34) niet te selecteren voor het EK in Amsterdam en de Olympische Spelen in Tokio. Waarom niet?

Als eerder deze week na de wedstrijd Duitsland-Engeland de naam Müller-Wieland valt, is de Belg Reckinger in eerste instantie niet van plan op de kwestie in te gaan. ‘Veel heb ik er niet over te zeggen. Behalve dat het de moeilijkste beslissing is die ik als coach heb moeten nemen’, is het enige dat hij kwijt wil. Reckinger heeft veel respect voor de Duitse hockeylegende en wil haar duidelijk niet beschadigen.

Tegelijkertijd beseft hij dat haar afwezigheid in Amsterdam en straks ook in Tokio bij hockeyvolgers de wenkbrauwen doet fronsen. Müller-Wieland is al jaren de bekendste speelster van Duitsland. Rondom het Wagener Stadion wapperen vlaggen van alle deelnemende landen, met pijnlijk genoeg op die van Duitsland een afbeelding van de afwezige aanvoerder.

Janne Müller-Wieland staat pijnlijk genoeg afgebeeld op een van de vlaggen bij het Wagener Stadion. Foto: Willem Vernes

Janne was niet meer op topniveau. Sterker nog, daar was ze ver vandaan. Xavier Reckinger

‘Ik heb een aantal fouten gemaakt. Niet wat betreft de selectie, wel wat betreft het proces daarvoor. Of nee, fouten wil ik het ook weer niet noemen’, zijn de eerste zinnen waarmee Reckinger worstelend aan zijn uitleg over de absentie van Müller-Wieland begint. Zorgvuldig weegt hij zijn woorden.

‘Janne en ik hebben heel intensief met elkaar gesproken. Ze zat in een situatie die het moeilijk voor haar maakte om zich optimaal voor te bereiden op de Olympische Spelen. Ze woont in Engeland en vanwege corona was het voor haar moeilijk om naar Duitsland te komen. Bovendien speelden er privé een aantal zaken. Mede daardoor is ze tijdens de voorbereiding vaak afwezig geweest. Daar zou ik normaal niet snel problemen mee hebben, zolang je goed presteert. Maar dat deed ze niet. Ze was niet meer op topniveau. Sterker nog, daar was ze ver vandaan. Al vroeg heb ik haar daar op aangesproken. Uiteindelijk heeft ze mij niet kunnen overtuigen dat ze in Tokio wél op topniveau is.’

Xavier Reckinger balt zijn vuist na de winst op Engeland, afgelopen maandag. Foto: Willem Vernes

Waar doelde je op toen je zei dat je fouten hebt gemaakt?
‘Achteraf gezien is het altijd makkelijk praten, maar ik ben heel lang met haar meegegaan. Nee, wacht. Ik wil eigenlijk niet op deze vraag antwoorden. Anders loop ik mezelf vast.’

Bedoelde je dat je eerder de beslissing had moeten nemen om haar niet mee te nemen naar Tokio?
‘Dat laat ik in het midden.’

Dan bedoelde je dat dus.
‘Nee, ik zeg dat ik het in het midden laat. Kijk, ze hoorde gewoon niet meer tot de beste zestien speelsters van Duitsland. Ook niet tot de beste negentien, als je de reserves meetelt. Zolang het kon, heb ik haar de mogelijkheid gegeven zichzelf te bewijzen. Achteraf gezien is het de vraag of ik dat had moeten doen. Jouw vraag is eigenlijk of ik haar anders heb behandeld dan ik de rest van de groep heb behandeld. Dat was hetgeen wat ik bedoelde met die fout. Dat ik voor haar een uitzondering heb gemaakt. Misschien had ik dat niet moeten doen.’

‘Maar ik ben een jonge coach. Ik heb voor het eerst in mijn leven een selectie voor de Olympische Spelen moeten indienen. Ik maak in de toekomst misschien nog wel meer fouten, maar ik heb een zuiver geweten. Janne is een fantastische speelster met wie ik op persoonlijk vlak een goede band heb, maar als coach moet ik kiezen voor de beste groep. Ik heb dat gedaan met het grootst mogelijke respect voor Janne. Ik heb naar eer en geweten gehandeld.’