Helen Richardson-Walsh: ‘Oranje Dames zijn meedogenloos’

Over ruim twee weken, op 24 juli, gaat het hockeytoernooi op de Olympische Spelen in Tokio van start. Met prominenten uit de hockeywereld blikken we al weken vooruit op de strijd om het allerhoogste hockeygoud. Vandaag spreken we de voormalig Engelse hockeyster Helen Richardson-Walsh (39), die in Rio in 2016 met Groot-Brittannië goud won ten koste van de Oranje Dames. Tegenwoordig is de 293-voudig international werkzaam als hockeycommentator.

Begint het olympisch vuurtje al een beetje te branden bij je?
‘Reken maar. Op social media lees je steeds meer nieuws over de naderende Spelen. Laatst mochten de Britse hockeyteams hun kleding voor Tokio ophalen. Zoiets wordt dan meteen breed uitgemeten in de media. Dan denk je onmiddellijk terug aan die keren dat je dat zelf meemaakte. Zo kom je meteen in olympische sferen.’

Jij deed mee aan de Olympische Spelen van 2000, 2008, 2012 en 2016 en kwam tot liefst 27 olympische wedstrijden. Hoe ga je nu als ex-international de Spelen volgen?
‘Ik doe namens BBC Sport en Radio 5 Live verslag van het hockey in Japan. Helaas niet vanuit Tokio zelf, maar vanuit de studio’s in Manchester. Namens de BBC mogen er maar een paar mensen afreizen naar Tokio. Dat zijn alleen diegenen die echt onmisbaar zijn voor de verslaggeving. Behalve het hockey kijk ik naar bijna alle andere sporten. Ik weet nog dat ik tijdens mijn laatste Spelen per se alles wilde zien van het volleybaltoernooi. Ik denk dat mijn tv de komende tijd letterlijk dag en nacht aanstaat.’

Voelt het raar om de Spelen voor het eerst sinds lange tijd als buitenstaander mee te maken?
‘Best wel. De Olympische Spelen hebben een verslavende werking. Het zal wennen zijn om nu alles vanaf de zijkant te bekijken. Ik ben blij dat ik nog als commentator bij het hockey betrokken ben. Dat maakt het proces van afkicken wat gemakkelijker, haha. En het scheelt dat ik mijn olympische carrière in 2016 met een gouden medaille heb kunnen afsluiten. Ik ben wat dat betreft op mijn hoogtepunt gestopt.’

Hoe lastig worden deze Olympische Spelen voor de sporters?
‘Het wordt interessant om te zien wat het jaar uitstel met de sporters heeft gedaan. Ik ben ook benieuwd hoe ze omgaan met de bijzondere omstandigheden gezien alle strenge coronamaatregelen. Voor de oudere atleten kan het jaar langer wachten nadelig uitpakken, maar er zijn ook genoeg sporters die juist heel veel profijt gaan hebben van het uitstel. Denk maar aan alle talenten die extra maanden de tijd hebben gehad om te rijpen. Ik denk dat alle deelnemers aan de Spelen veel geleerd hebben van de aanpassingen aan steeds veranderende omstandigheden. Het valt niet mee om je focus op een toernooi zomaar even met een jaar te verlengen.’

Wat is het favoriete moment uit jouw eigen olympische carrière?
‘Nou, dat zijn er een paar. Uiteraard mag de gouden medaille van 2016 niet ontbreken, na onze winst op Nederland. Ik zal nooit vergeten hoe wij na de winnende shoot-out van Hollie Webb allemaal in extase op haar afrenden. Van mijn eerste spelen in 2000 in Sydney is de openingsceremonie me bijgebleven. Om voor het eerst namens je land zo’n vol stadion binnen te lopen, dat is een unieke ervaring. Je voelt dan letterlijk dat je op het grootste sportevenement ter wereld bent. Goosebumps. En ik voel me ook bevoorrecht dat ik in 2012 heb meegedaan aan de Spelen in eigen land. We speelden al onze wedstrijden voor duizenden uitzinnige Engelse toeschouwers, heel gaaf om mee te maken.’

Helen Richardson-Walsh in duel met Oranje-international Maria Verschoor tijdens de Champions Trophy van 2016 in Londen. Foto: FIH/Getty

Wie is voor jou de favoriet om de olympische titel te winnen bij de vrouwen?
‘Wie kan ik anders noemen dan Nederland? Ze zijn al jaren de nummer één op de wereldranglijst, hebben het laatste WK en de laatste drie EK’s gewonnen. Ze zijn het meest constante en meedogenloze team in het vrouwenhockey, met stuk voor stuk speelsters van wereldklasse. Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend en gemakkelijk, die overwinningen. Maar ze werken er keihard voor en zijn zeer zelfkritisch. Die instelling zorgt ervoor dat ze in Tokio de topfavoriet zijn. Noteer Spanje maar als verrassing van het toernooi. Die ploeg heeft zoveel potentieel, dat moet er een keer op een groot toernooi uitkomen.’

Wie zie je het goud veroveren bij de mannen?
‘Als je me die vraag vorig jaar had gesteld, dan zou ik België hebben gezegd. Nu ben ik daar niet meer zo zeker van. Op het voorbije EK in Amstelveen waren ze minder dominant dan ik verwachtte, al wilden ze dat toernooi niet per se winnen. Australië heb ik al tijden niet meer zien spelen, maar daar verwacht ik ook veel van. Ze zijn niet voor niets de nummer één op de wereldranglijst. Verder tip ik India als belangrijke outsider voor de titel. Die ploeg is zo lekker onberekenbaar.’

Hoe staan de Britse ploegen er in jouw ogen voor? Kunnen ze voor een verrassing zorgen?
‘Ik zou me niet verbazen als de mannen een medaille winnen in Tokio. Ik denk dat het extra jaar richting de Spelen de ploeg goed heeft gedaan. Sinds augustus 2018 is Danny Kerry de nieuwe bondscoach van de mannenploeg. De spelers hadden tijd nodig om te wennen aan zijn tactische plannen. Inmiddels staat er een energieke ploeg die heel onbevangen kan spelen. De kracht zit hem het collectief, met de talentvolle Zach Wallace en goaltjesdief Sam Ward als blikvangers.

Van de Britse vrouwen heb ik geen hoge verwachtingen. De afgelopen jaren zijn onrustig verlopen, met een coachwissel en blessures bij enkele ervaren speelsters. Dit team heeft weinig ervaring op olympisch niveau. Maar… als ze de groepsfase goed doorkomen kan er van alles gebeuren. De verschillen tussen de teams zijn klein vanaf de knockout-fase. Daarin kan iedereen van iedereen winnen.’