Toen Pien Sanders vrijdagmorgen op de dag van de olympische finale wakker werd, had ze een ‘superlief’ berichtje van haar vriend Thijs van Dam. ‘Hij schreef dat hij trots was dat ik er zo hard voor had gewerkt. Dat ik kan stoppen met dromen en die droom nu kan waarmaken. Ik had natte ogen toen ik dat las. Echt heel mooi, kreeg er extra kracht van.’
Van Dam is inmiddels thuis, nadat de Oranje Heren al in de kwartfinale werden uitgeschakeld door Australië. Op de avond van de uitschakeling troostte Sanders haar vriend. ‘Mijn hart brak een beetje’, vertelde Oranje-verdediger eerder. Ze beloofde hem die nacht in het olympisch dorp dat ze voor hem een medaille mee naar hun huis zou nemen.
‘Nou Thijs, hij komt eraan’, glimlacht Sanders na de gewonnen finale. ‘Dit is echt niet normaal. Ik was echt de laatste twintig seconden al aan het huilen. Dit is echt mijn grootste droom die uitkomt.’
‘Vanaf dat ik zes was, roep ik al dat ik naar de Olympische Spelen wil. Op latere leeftijd ook dat ik goud wilde. Vijf jaar geleden, bij de Spelen van Rio, zat ik thuis op de bank. Toen dacht ik ook: over vier jaar wil ik daar staan. Het is vijf jaar geworden, maar nu heb ik op de eerste Spelen al een gouden plak met dit hele mooie team. Dit is fantastisch.’
Nou Thijs, de medaille komt eraan! Pien Sanders had haar vriend een belofte gedaan
Ze kijkt nog een keer naar de medaille die om haar nek hangt. Ze glundert: ‘Hij is supermooi en ook heel zwaar. Toen we na de wedstrijd naar de kleedkamer liepen, zagen we ze al liggen. Toen riep iedereen al tegen elkaar: wat zijn ze mooi, wat zijn ze mooi.’
Zenuwachtig
Oranje wist na de winst woensdag in de halve finale van Groot-Brittannië dat het vrijdag de finale ging spelen. ‘Ik ben twee dagen zenuwachtig geweest’, bekent Sanders. Ze was niet de enige. ‘De afgelopen weken hebben we telkens een middagdutje gedaan. Die waren er nu niet meer bij. Iedereen liep de hele dag te stuiteren. Ook ’s avonds kwam ik slecht in slaap, maar gelukkig heb ik nog wel een paar uur gepakt zodat ik vandaag fit was.’
Dat was te merken, want Sanders speelde vanaf de eerste minuut een sterke finale tegen Argentinië. ‘Ik hou van finales spelen. Dan ben ik nog scherper.’
Sanders houdt niet alleen van finales, maar zoals een Brabantse betaamt ook van feesten. ‘Ik kan zeker feesten, maar het team ook. Tokio gaat van ons horen vannacht.’
6 Reacties
RobertSanders
trots heeeeel trots
hannekesanders
lynnBosman
Gefeliciteerd Pien! Na de teleurstellingen van het missen van het WK (2018) en EK (2019) sta je dan toch maar te schitteren in Tokio. Wat was je goed!!
PeterWilligendael
Jou en het hele team zoo gegund (en ook aan je apetrotse ouders), Pien!
arnoldS
Stout appie als ze “natte ogen” krijgt
rvillarreal