Het oude OZ komt volgens Galema weer langzaam terug in Eindhoven

Een schreeuw van geluk, een gebalde vuist en tot slot een handkusje naar zijn vriendin en dochter in het publiek. Jelle Galema (28) bracht Oranje-Rood op voorsprong tegen landskampioen Bloemendaal en even leek er wat te halen in Eindhoven. Maar Yannick van der Drift en Thierry Brinkman (drie minuten voor tijd) dachten daar anders over. Zo boekte Bloemendaal alweer de tiende zege van het seizoen (1-2). 

Bloemendaal. De gedoodverfde titelfavoriet. De enige ploeg nog zonder nederlaag. Het sterrenensemble dat op de helft van de competitie al bijna zeker is van de play-offs. Zo succesvol, dat het misschien wel lijkt op Oranje Zwart van pak ‘m beet vijf jaar geleden.

Althans, dat is het geval bij Galema. Die graag terugdenkt aan zijn eerste periode in Eindhoven. Toen de ploeg van 2013 tot en met 2016 drie landstitels op rij greep en een historische Europese titel pakte. De spits krijgt er nog kippenvel van. ‘Het oude OZ was een wereldelftal.’

Oranje-Rood en Oranje Zwart

En wat is het Oranje-Rood van nu? ‘Die jaren bij OZ waren fantastisch. De ploeg had zoveel ervaring, zoveel klasse. Ik doe die ploeg van toen tekort als ik het vergelijk met de ploeg van nu. We kunnen met Oranje-Rood echt wel naar dat niveau. Naar die klasse. Maar dat gebeurt niet in een zomer. Dat kost een aantal jaren.’

Het handkusje van Jelle Galema, na zijn doelpunt. Foto: Perry van de Leuvert/Orange Pictures

Op karakter, op z’n Galema’s

Het gat met koploper Bloemendaal is na zondag opgelopen tot elf punten. En hoewel het leek dat de ploeg van Galema in Eindhoven wat in te brengen had tegen de landskampioen, stond het uiteindelijk toch met lege handen. ‘Het is enorm zonde en een heel dure les tegen zo’n goede ploeg. Eén moment niet scherp zijn wordt direct afgestraft. Maar ik bekijk het positief. We hebben een topploeg als Bloemendaal het vuur aan de schenen gelegd.’

Daar was Galema zelf groot onderdeel van. Gretig in ieder duel, creatief en overal te vinden. Karakteristiek was ook zijn doelpunt. Hardwerkend over de achterlijn, behendig met zijn backhand in de korte hoek. Mooi? Vooral heel knap. Op karakter. Op z’n Galema’s. 

Hij vervolgt: ‘We hebben tegen Bloemendaal laten zien dat het Oranje-Rood van dit jaar een team is om serieus rekening mee te houden. Daar zat wat mij betreft voor ons de winst.’ Maar hoewel de Eindhovenaren nog op 1-0 voorsprong kwamen, stond het twee minuten later al 1-1, nadat Yannick van der Drift eenvoudig een voorzet van Arthur Van Doren verzilverde. Toen het in het laatste kwart lang gelijk bleef, was daar ineens Thierry Brinkman die een Bloemendaalse aanval afrondde. Weer drie punten voor Bloemendaal. 

Jelle Galema. Foto: Perry van de Leuvert/Orange Pictures

‘Het leeft in Eindhoven’

‘Een gat van elf punten is groot. Maar daarom zijn er ook niet één, maar vier plekken te verdelen voor de play-offs. Ik denk dat onze club thuishoort in de play-offs. Het leeft in Eindhoven. Dat is wel eens anders geweest de laatste jaren.’

Veel maakte Galema niet mee van die ‘laatste jaren’. Na de fusie van de Eindhovense ploeg speelde de spits een seizoen voor Oranje-Rood, waarna hij voor drie seizoenen vertrok naar Den Bosch. ‘De OR-tijd was een rumoerige periode met opstartproblemen. Het was een transitie van een ploeg die alles gewonnen had naar een nieuw elan en daar hebben we moeite mee gehad. Bij Den Bosch heb ik veel geleerd en nu ben ik volwassener terug gekomen. Ik ben hier gekomen om voor de prijzen te spelen.’

Want prijzen heeft Galema in zijn loopbaan al voldoende verzameld. Maar genoeg? Dat nooit. ‘Er staat iets moois te gebeuren in Eindhoven. Dat staat als een paal boven water.’