Het Bossche zaalwondertje: van hekkensluiter tot play-offs

Eén punt. Dat was de uiterst magere score waarmee de vrouwen van Den Bosch de laatste pouledag begonnen. Op papier kon de nummer laatst van poule A zich nog plaatsen voor de halve finale. En zowaar, dat gebeurde ook.

‘Een beetje’, antwoordt Den Bosch-international Pleun van der Plas op de vraag of ze zondag vrij had gehouden om in de play-offs te hockeyen. De minieme kans op succes zit in haar woorden opgesloten. Want ja, ze konden zich nog plaatsen. Maar dan moesten wel alle kwartjes in de Sporthallen Zuid precies de goede kant oprollen voor de Brabanders.

‘We wisten dat we goede zaken deden, als we twee keer zouden winnen’, zegt Van der Plas. Ze probeert te schetsen met welk gevoel Den Bosch in de auto naar Amsterdam instapte. Hardop denkend: ‘Dus ehh…eigenlijk voelde het alsof we het volledig in eigen hand hadden. Al was dat niet zo.’ Een korte stilte, waarna ze eruit is: ‘Misschien hadden we het redelijk in eigen hand.’

Pleun van der Plas in de ‘kwartfinale’ tegen Victoria. Foto: Koen Suyk

De start van Den Bosch was zaterdag goed, dankzij de 4-2 zege op Rotterdam werd de laatste poulewedstrijd tegen Victoria een beslissende. Het zorgde voor het ouderwetse zaalrekenwerk, zaterdag in de Sporthallen Zuid in Amsterdam. Na de eerste wedstrijdronde werden de telefoons en kladblokjes al uit de tassen getoverd. Want hoe zat het nou in die spannende poule A? Ja, Hurley was door. Dat wist iedereen. Maar daarachter kon werkelijk van alles gebeuren.

The winner takes it all

We zullen de ingewikkelde sommen achterwege laten. Maar in het kort kwam het erop neer dat Victoria in de laatste wedstrijd aan een punt genoeg had. Won Den Bosch, dan maakten de Brabanders een goede kans om door te gaan. Maar Rotterdam, dat een slechter doelsaldo had, zat ook nog op het vinkentouw. Het ‘rekenwonder’ van Den Bosch was zaterdag assistent-coach Wieger Wiese. ‘Ik dacht eerst dat we vooral een kans maakten, als Hurley alles zou winnen. Maar Wieger zei dat het niet echt uitmaakte en legde uit hoe het zat’, vertelt Van der Plas.

Het was dus een soort kwartfinale, tussen Victoria en Den Bosch. The winner takes it all. Nou ja, zo ongeveer. Den Bosch vloog er vol op en liep binnen negen minuten uit naar een 3-0 voorsprong. ‘Tik, tik, hup. Harder passen!’, galmde de stem van coach Marieke Dijkstra door de zaal. De ervaren Dijkstra, ook bondscoach van de Oranje Heren Zaal, weet als geen ander hoe het spelletje tussen de balken wordt gespeeld.

Mede daardoor kwam Victoria, dat de eerste ontmoeting met Den Bosch nog gewonnen had, niet meer in de wedstrijd. Illustratief was de maai van Victoria-captain Mady Hof met haar stick tegen de paal, na de 6-1 van Den Bosch. De ontreddering droop eraf van. Wedstrijd gespeeld. Kans verkeken.

Coaches Marieke Dijkstra en Wieger Wiese praten de Bossche bank bij. Foto: Koen Suyk

‘We hadden niets te verliezen. Er was vandaag maar één stand voor ons: volle bak ervoor gaan’, zegt Van der Plas. Haar ploeggenoten lopen tijdens het gesprek lachend voorbij. De twinkeling in hun ogen. Ze hadden iets moois geflikt. Velen hebben in het geel-zwart al zoveel landstitels gevierd. Zijn meervoudig veldkampioen, kunnen hun muren behangen met Europese medailles. Het maakten hen niet minder blij met een zaalsuccesje, op een doodnormale zaterdagochtend.

Geen Matla, maar Reijnen

‘Stunten!’, roept een uitgelaten Maartje Krekelaar door de lege gang. Zo voelde het dus. Als een stunt. Den Bosch had als underdog z’n tanden laten zien. ‘We konden vrijuit hockeyen’, stelt Van der Plas. ‘En veel meiden van dit team hebben al veel met elkaar in de zaal gespeeld. Niet arrogant bedoeld: maar we kunnen ook aardig hockeyen.’

Dat Den Bosch zo laat op stoom kwam, komt volgens Van der Plas door de vele wisselingen in het team. ‘We misten eerst de speelsters van Jong Oranje en nu zijn we weer een boel veld-internationals kwijt. Ik heb nu zelf in totaal zes wedstrijden meegedaan.’ De middenvelder was zaterdag de enige speelster uit de groep van interim-bondscoach coach Jamilon Mülders van de Oranje Dames. Onder de lat stond bijvoorbeeld niet Josine Koning, maar Ingeborg Dijkstra. En voorin niet Frédérique Matla, maar Emma Reijnen. De aanvaller maakte zaterdag indruk met twee goals tegen Victoria en eentje tegen Rotterdam.

Emma Reijnen kwam dit seizoen door uit de A-jeugd. Foto: Koen Suyk

‘Emma is motorisch vaardig, kan versnellen en leest het spel goed’, typeert coach Marieke Dijkstra haar achttienjarige pupil. ‘Zij kan in de chaos ruimte vinden om gevaarlijk te worden. Verdedigend was ze soms ‘nog iets te veel meisjes A-achtig’. Stond ze niet sterk genoeg, zette ze niet echt genoeg druk. Daarin wordt ze echt beter. Ze laat zien dat ze een talent is. In het veld is er vaak veel concurrentie en krijgt ze minder minuten, maar in het zaalseizoen zie ik haar echt stappen maken.’

Titelkandidaat?

Met de mix van talent, routine en een zaalgoeroe als coach misstaat Den Bosch absoluut niet in de halve finales. Sterker: met een beetje opportunisme zou je kunnen zeggen dat Den Bosch van alle play-off-teams bij de vrouwen in de beste vorm steekt. De veldkampioen is immers het enige team in de halve finales dat zaterdag twee keer won.

Van der Plas wilde, zo pal na die miraculeuze plaatsing voor het seizoensslot, het woord ‘titelkandidaat’ nog niet in de mond nemen. ‘Nou, we doen in ieder geval mee. Ik hoop dat we zo door kunnen gaan. We zijn steeds beter gaan spelen.’