Geluksrugnummer en veel talent moeten Huizen omhoog stuwen

De vierde plek in de Promotieklasse betekent aan het eind van dit seizoen ‘net niet’. Immers: alleen de nummers twee en drie spelen play-offs om promotie naar de Hoofdklasse. Huizen staat halverwege het seizoen op die uiteindelijk roemloze vierde positie. Wat valt er voor de ploeg van Eddie Simmons te halen?

Myrthe van Kesteren (26) is een van de smaakmakers van de Gooise ploeg. Ze valt op. Niet alleen vanwege haar spel, maar ook door haar rugnummer: 54. Een getal dat een zeldzaamheid is op de hockeyvelden. ‘Mijn moeder overleed drie jaar geleden. Zij was toen 54. Ik ben nogal bijgelovig, dus sindsdien draag ik dit rugnummer.’

Dat de spits, ‘Kes’ voor haar teamgenoten, zo’n groot verlies met zich meedraagt, is na afloop van de met 3-0 gewonnen wedstrijd tegen HIC afgelopen zondag niet te zien. Ze straalt van oor tot oor. En alhoewel ze tot twee jaar geleden nog Hoofdklasse, bij Bloemendaal, speelde lijkt ze zich als het vis in het water te voelen bij Huizen.

‘Ik heb het hier inderdaad heel erg naar mijn zin’, klinkt het enthousiast. ‘Het team zit vol talent. Twee speelsters zitten in de selectie voor Jong Oranje (Pam van der Laan en Sanne Hak, red.), één in het Nederlands A (Sam Luttmer, red.) en tien hebben al hoofdklasse-ervaring. In de winterstop is Melle Vaessen er vanuit de A bijgekomen. Als ik zie hoe zij de verdediging van HIC gek maakte, dan geniet ik daar echt van. Onze trip naar Barcelona deze winter is bovendien goed geweest voor het teamgevoel. En het is mooi dat het er hockeyend nu ook uit komt.’

HIC-speelster Philine Engel in de achtervolging op Myrthe van Kesteren. Foto: Patrick Goosen/Orange Pictures

Zondag tegen HIC was Van Kesteren niet te missen. Ze rent, sleurt en is overal op het veld te vinden. ‘Ik ben officieel spits, maar ben te ongeduldig om voorin te blijven staan’, luidt haar excuus. En dus gaat ‘Kes’ vol energie de duels in en lijkt ze de bal te willen opvreten als ze ‘m heeft. De Amsterdamse liet tegen HIC bovendien zien technische hoogstandjes in huis te hebben. Zeker de turn voorafgaand aan een assist op Amber Folmer, die voor het tweede doelpunt tekende, was er één om in te lijsten.

Hoofdklassewaardig?

Hoewel Huizen nog wel wat achterstand heeft op de top drie, durft Van Kesteren al hardop te dromen over spelen op het hoogste niveau met haar ploeg. ‘Als ik terugdenk aan de Hoofdklasse, dan kriebelt het. Ik denk ook dat we het met deze groep kunnen. Huizen terugbrengen naar de Hoofdklasse. Dat zou toch mooi zijn? Daarbij willen we dat de jonge talenten bij Huizen blijven spelen. Daarvoor moeten we minimaal in de top van de Promotieklasse meedraaien.’

Voor coach Simmons, bezig aan zijn tweede – en hopelijk eerste volledige – seizoen bij Huizen, past de winst op HIC in de lijn die hij met zijn team heeft ingezet. ‘We begonnen de competitie met een groot aantal geblesseerden. De meesten ervan zijn nu terug. Dan zie je gelijk hoeveel kwaliteit er in de groep zit. Gedurende het seizoen groeien we steeds meer als team. Dat was tegen HIC wat mij betreft goed te zien.’

Coach Eddie Simmons met Melle Vaessen, de nieuwste groeibriljant van Huizen. Foto: Patrick Goosen/Orange Pictures

De vraag is of de groei die Huizen doormaakt, voldoende is om nog een gooi te kunnen doen naar promotie. De huidige top drie – Rotterdam, Leonidas en Tilburg – heeft ook veel kwaliteit. Simmons: ‘Met de ranglijst zijn we niet echt bezig. Wat we het allerbelangrijkst vinden, is dat al het talent dat in de ploeg zit tot wasdom komt. Dan maakt het niet uit tegen wie we spelen. Je kan wel eindeloos video’s analyseren van de tegenstanders, maar daarmee focus je je niet op jezelf.’

Nauwelijks video-analyses dus. Wel doelgericht trainen en oefenwedstrijden spelen. ‘Tijdens de voorbereiding op de tweede seizoenshelft speelden we onder andere tegen Pinoké. Toen merkten we wel dat het hoofdklasseniveau op dit moment te hoog gegrepen is. We liepen tijdens die wedstrijd achter de feiten aan. Maar ik vind ons wél goed genoeg om deel te nemen aan de play-offs.’