Over 55 dagen gaat het WK voor vrouwen in Spanje en Nederland van start. In de rubriek WK Parels vissen we opvallende, ludieke en bijzondere verhalen op uit de rijke WK-historie van de Oranje Dames. In de vierde aflevering aandacht voor het Guardiola-hockey van de Oranje Dames op het WK 2018.
Op het vorige WK brak Oranje op weg naar de achtste wereldtitel het ene record na het andere. In de drie groepswedstrijden verpulverde het Oranje van bondscoach Alyson Annan achtereenvolgens Zuid-Korea (7-0), China (7-1) en Italië (12-1). De 24 doelpunten in die groepsfase betekenden een nieuw WK-record. Ook de klinkende uitslag in de eindstrijd tegen Ierland (6-0) was nog nooit eerder vertoond in een WK-finale.
Zo meedogenloos en bruut als Oranje op sportief vlak was voor haar tegenstanders, zo ontspannen en gezellig was de sfeer binnen de eigen groep. Het stuwde de ploeg van toenmalig bondscoach Alyson Annan naar grote hoogten, kan ook Kitty van Male zich nog goed herinneren. De aanvaller van Amsterdam, goed voor 116 interlands en 39 doelpunten, speelde in Londen haar laatste toernooi met Oranje en kroonde zich met acht goals tot WK-topscorer.
Concentratie bij Kitty van Male tijdens de kwartfinale tegen Engeland op het WK 2018. Foto: Koen Suyk
‘Alles viel in Londen samen’, zegt Van Male als we met haar terugblikken. ‘We waren vooral als collectief erg sterk. We hadden een leidersgroep met speelsters als Eva de Goede en Carlien Dirkse van den Heuvel die mooi combinatiehockey wilden spelen. Binnen dat systeem hadden we ook een aantal meiden die heel sterk vanuit hun taak hockeyden, en speelsters die wat meer vrijheid kregen van Alyson, zoals Lidewij [Welten]. Iedereen werkte hard voor elkaar en gaf elkaar de kans om een doelpunt te maken.’
De aantrekkelijke combinatie van effectief samenspel en spelplezier bleef niet onopgemerkt. Na de gewonnen kwartfinale tegen Engeland (2-0 door goals van Welten en Laurien Leurink) vergeleek de Engelse pers het hockey van Oranje met het oogstrelende combinatievoetbal dat Manchester City onder coach Pep Guardiola speelde. Een groter compliment kon de formatie van Annan niet krijgen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Van Male: ‘We hadden in de aanloop naar het WK op trainingen heel lang geschaafd aan ons combinatiespel. Alyson wilde echt een soort Guardiola-hockey spelen. Alles draaide om simpel hockey met solide passing. Géén individuele acties aangaan als het zinloos is. Als het even niet liep of als we onder druk stonden, dan vielen we terug op onze passing. En elkaar zo zuiver inspelen dat je meteen weer een vervolgactie kunt maken. Daar hebben we heel veel op getraind. Gaaf als dat dan tijdens zo’n toernooi ook lukt.’
Dancing Queens
Na ieder Oranje-doelpunt klonk in het stadion in Londen het refrein van het nummer Dancing Queen van de Zweedse band ABBA als goaltune. Een keuze die uiteraard niet zomaar tot stand was gekomen. Omdat tussen de eerste en tweede groepswedstrijd van Oranje een pauze van vier dagen zat, had de begeleiding voor het team een uitje geregeld naar de musical Mamma Mia in het centrum van de stad. Om in de stemming te komen werd de populaire meezinger van ABBA al dagen eerder op de fysiokamer van de Oranjes gedraaid.
‘Dat bezoekje aan die musical was perfect getimed’, zegt Van Male. ‘Het gaf ons even een lekker moment van ontspanning in een periode waarin we de focus moesten houden zonder een wedstrijd te spelen. Dat je ook buiten het hockey lol met elkaar kon hebben, heeft ons zeker als team geholpen.’
De Oranje-speelsters poseren met de wereldbeker na de winst op Ierland in de finale van het WK 2018. Foto: Koen Suyk
Dat Van Male het WK afsloot met de topscorerstitel gaf haar laatste toernooi als Oranje-international persoonlijk nog wat extra glans. ‘Alyson kende mij door en door. Ze had voor mij de juiste rol bedacht en heeft me op de juiste plek gezet. Ik ben geen Eva de Goede of Lidewij Welten. Ik moest het hebben van hard werken, honderd procent inzet en mijn gevoel voor positie als aanvaller. In die rol zocht ik de verbinding met de rest van het team. Soms verbaasde ik mezelf met een heel fraai doelpunt, vaak stond ik op de goede plek om het laatste tikje te geven na een mooie aanval. Dat die meiden mij dan het doelpunt gunden, zei veel over de sfeer in de groep. Zo gebeurde het ook bij anderen: iedereen gunde elkaar de bal.’
Kitty Van Male (rechts) viert één van haar acht WK-doelpunten met Xan de Waard en Frédérique Matla. Foto: Koen Suyk
Vergelijking met nu
Als je kijkt naar de spelvreugde in Londen en de aanstekelijke lach op de gezichten van alle speelsters na wéér een doelpunt moet je automatisch denken aan de pittige situatie waarin de Oranje Dames zich nu bevinden. De afgelopen jaren is de sfeer binnen Oranje langzaamaan vertroebeld, is het prestatieklimaat ernstig vervuild en zijn speelsters elkaar onderling kwijtgeraakt. Aardig wat internationals van het WK 2018 maken nu nog steeds deel uit van het Nederlands elftal.
‘Ik heb niet het idee gehad dat er op het WK 2018 al sprake was van de problemen die recent naar buiten zijn gekomen,’ zegt Van Male. ‘Daar heb ik in elk geval helemaal niets van gemerkt. Iedereen had de gunfactor, we maakten lol op en naast het veld en speelden heerlijk hockey. Het was een supergaaf toernooi. Ik zou het heel vervelend vinden als een aantal speelsters op dat moment ook al moeite met de prestatiecultuur zou hebben gehad.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.