Klein Zwitserland moet scherven rapen: ‘Ik geloof niet in pech’

Het was een lastige route, maar ze zagen het nog helemaal zitten. De weg naar de play-offs lag nog compleet open voor Klein Zwitserland, dat in 2004 voor het laatst om de titel streed. Maar door de 4-3 nederlaag tegen Den Bosch is het voor KZ vrijwel onmogelijk geworden om zich nog bij de beste vier te scharen.

Eerlijk is eerlijk. Rekenkundig kan het nog voor de Haagse ploeg. KZ heeft drie duels voor het competitie-einde 27 punten. Dat zijn er zeven minder dan Oranje-Rood, dat nu vierde staat. Tussen beide teams in staan nog Pinoké (32 punten) en Den Bosch (29).

De nederlaag tegen de Brabantse concurrent zondag was dus vrij cruciaal voor de play-off-dromen van KZ. ‘Bizar wat er hier gebeurd is’, klinkt KZ-doelman Koene Schaper vol ongeloof. Zijn ploeg stond bij rust met 3-0 voor, maar zag Den Bosch in de tweede helft volledig over KZ heenlopen. ‘Normaal win je natuurlijk een wedstrijd, als je zo ruim voor staat. Het was de hele tijd al chaotisch. Zo jammer dat we de controle niet konden krijgen. Niet bij 3-0, niet bij 3-1 en daarna ook niet meer. Zelfs niet toen we de laatste zeven minuten met een man meer op het veld stonden.’

David Huussen baalt op de bank. Foto: Willem Vernes

Treurnis alom

Klein Zwitserland gold, net als Den Bosch overigens, als een outsider voor de play-offs. De Haagse ploeg had nog de mogelijkheid om op te komen uit het achterland. Een beetje zoals Amsterdam een seizoen eerder deed. ‘Voor zondag hadden we echt nog alle vertrouwen in een mooie afloop’, verzucht Schaper. 

‘We waren ervan overtuigd dat vier keer winnen genoeg zou zijn voor de play-offs. Ook omdat Oranje-Rood en Pinoké allebei nog een heel zwaar programma hebben en ook nog tegen elkaar spelen. We hadden echt ver kunnen komen. Zelfs Rotterdam hadden we nog bij kunnen halen, omdat we daar nog tegen moeten spelen. En op papier kan het nog steeds. Al is het wel veel, héél veel lastiger geworden. We hadden van Den Bosch moeten winnen. Nu hebben we het echt niet meer in eigen hand. Het voelde alsof we een finale hebben verloren.’

En zo zaten ze er na afloop ook bij, op het zeiknatte veld van KZ. David Huussen verstopte zijn hoofd in zijn handen, balend in de dug-out. Lucas Middendorp staarde in het niets, leunend op zijn stick. Cornerman Aki Käppeler had z’n scheenbeschermers naast zich neergegooid en zat eenzaam met afgezakte kousen op een bankje. Treurnis alom.

Lucas Middendorp verwerkt de nederlaag tegen Den Bosch. Foto: Willem Vernes

Pech

Schaper keept al tien jaar bij KZ. Maakte de pijnlijke val van de voormalige grootmacht en de terugkeer naar de top mee. Hij was erbij toen De Steenbokken dankzij twee kampioenschappen op rij in 2017 en 2018 opklauterden van de Eerste Klasse naar de Hoofdklasse. Dat kon toen nog, omdat de Promotieklasse nog niet bestond.

Na drie moeizame seizoenen op het hoogste niveau, verraste Klein Zwitserland vorig hockeyjaar met een daverende eerste seizoenshelft. Die kreeg geen vervolg, waardoor de ploeg van Omar Schlingemann uiteindelijk zevende werd. ‘Hoewel we tegenvallend begonnen, met twee nederlagen, vind ik ons dit jaar constanter’, stelt Schaper. ‘We hebben wel stappen gemaakt. Dat komt vooral doordat de kern van de groep langer samen speelt. We vinden elkaar daardoor steeds beter. De kwaliteiten zijn er. Echt. Tegen de finalisten van vorig seizoen, Bloemendaal en Pinoké, hebben we drie van de vier wedstrijden niet verloren. Dat is toch ook heel netjes?’

Ondertussen schieten momenten van het seizoen aan hem voorbij. De wedstrijden tegen HDM, waarin ze maar een punt pakten. Den Bosch-uit, waar ze legio corners kregen, en slechts gelijkspeelden. Het late puntenverlies in de uitwedstrijden tegen Oranje-Rood en Pinoké. ‘Heel veel momenten waar we meer uit konden halen. Dat is geen pech meer. Ik geloof niet in pech. We moeten nu kritisch zijn. Wat moet er nog beter?’

Op Australisch international Tom Craig (rechts in beeld) wordt bij KZ niet meer gerekend volgend seizoen. Foto: Willem Vernes

Het nieuwe seizoen

Voorzichtig kan de blik op komend seizoen. Het verloop zal meevallen, voorspelt Schaper. ‘We raken Tim en Tom [Brand en Craig] kwijt. Dat wisten we. Zij gaan met hun nationale team toewerken naar de Olympische Spelen.’ Lachend: ‘Dan komen we Hayward (zondag goed voor drie goals, red.) ook niet meer tegen bij Den Bosch. Maar goed, behalve die twee blijft iedereen bij ons. Natuurlijk gaan we Tim en Tom missen, maar door blessures en hun verplichtingen met Australië waren ze er ook vaak niet bij.’

Hoe moeten ze dat verlies dan oplossen? ‘Nou, het zou heel mooi zijn als we kunnen regelen dat daar één wereldtopper voor terugkomt. Twee lijkt me niet realistisch met oog op de Spelen. De vijver wordt kleiner. Aan paniekaankopen hebben we niets. Niet een middenmoter die denkt dat-ie aan de bovenkant van de selectie zit. Maar een echte goeie. Al is dat niet simpel.’

Hij sloft naar scheidsrechter Thijs Retra. Nog één keer nakaarten over die bizarre middag. De dag waarop de play-off-kansen verdampten.