Heeft hij ooit een idiotere week gehad? Waarschijnlijk niet. De twintigjarige Miles Bukkens werd maandag landskampioen met Pinoké en meldt zich vrijdag voor zijn allereerste training bij het grote Oranje.
Een week vol spanning, plezier en ontlading. Maandagavond spoot hij met zijn teamgenoten nog flessen champagne leeg op het veld van Bloemendaal en vierde daarna een kampioensfeest met duizenden Amsterdammers. Dinsdag ging hij met de Pinoké-selectie een dag varen met een etentje als afsluiter. Vrijdag is de echte seizoensafsluiting, maar daar is het talent niet bij. Want dan maakt hij zich op voor alweer het volgende hoogtepunt.
Want eindelijk is het moment daar voor Bukkens. Hij mag zich opmaken voor zijn debuut in Oranje. Vrijdag sluit hij voor het eerst aan bij de equipe van bondscoach Jeroen Delmée, waarna hij maandag met de selectie intern gaat in Eindhoven. De plek waar de Pro League dit kalenderjaar voor Oranje start. Tussen 7 en 12 juni speelt Nederland vier interlands in de lichtstad.
Eindelijk was daar het belletje
Hij moet donderdagochtend aan de telefoon lachen als we willen weten hoe vaak hem is gevraagd of hij al gebeld was door de bondscoach. ‘Die vraag is me de afgelopen twee jaar ontelbare keren gesteld’, zo vertelt hij. ‘Ik heb mezelf al die tijd voorgehouden dat als hij echt niet meer om me heen kon, hij wel zou bellen. En dat was nu.’ Een week of drie geleden om precies te zijn. En hoewel het hem al zo vaak gevraagd was, ging het telefoontje nog bijna mis.
Zijn coach Jesse Mahieu stuurde hem namelijk een berichtje. ‘Je wordt zo gebeld en je móét opnemen’, appte hij. ‘Ik ben niet zo’n beller. Meestal neem ik de eerste keer niet op, haha. En al helemaal als ik een nummer niet ken. Maar nu moest ik wel’, blikt Bukkens terug op het euforische moment van een week of drie geleden. ‘Hij vertelde me dat ik een goed seizoen gedraaid had. Dat vond hij mooi om te zien. Hij was wel benieuwd hoe ik ’t zou doen in Oranje.’
De jongeling glundert door de telefoon heen. Hoewel het gesprek al een tijd geleden was en er ondertussen alweer zoveel is gebeurd, weet hij zijn enthousiasme nog steeds niet goed onder controle te houden. ‘Vet hè’, klinkt het dan ook meteen daarna. ‘Ik heb gewoon een compliment van de bondscoach gekregen. Ik ben zo trots. Weet je dat ik ‘m daarvoor nog nooit gesproken had?’
Trukendoos met betere focus dan ooit
Bukkens staat bekend als enorm talent, met een gigantische trukendoos. Creatief en vaak vol kunststukjes. Maar waar het aanvallend altijd volledig op orde was bij de aanvaller, ontbrak het hem soms nog aan werklust zonder bal en efficiëntie. ‘Die knop is echt omgegaan. Ik heb afgelopen winter gesproken met mijn coach over wat ik nog beter kon doen. Mijn focus is beter dan ooit. Ik doe extra dingen. Sta bijvoorbeeld veel in de gym. Mijn tackleback is beter geworden. Kan beter ballen afpakken. Ik heb stappen gemaakt.’
Vrijdag mag hij dat allemaal laten zien. Op de allereerste training bij het grote Nederlands elftal. Samen met onder meer zijn Jong Oranje-maatje Duco Telgenkamp sluit hij aan. Maar zenuwachtig, dat is hij niet. ‘Het is fijn om met hem te zijn. Maar alle andere gasten ken ik ook. Speel ik wekelijks tegen. En nu speel ik gewoon met hen mee’, vertelt hij koeltjes. ‘Ik ben vooral benieuwd wat ik op de mat ga leggen. Maar voor volgende week ben ik wel zenuwachtig. Nu al.’
Want dan maakt hij naar alle verwachting zijn debuut in Oranje. ‘Weet je… Voor dat moment ging ik ooit op hockey. Van het district, naar Onder 15, Onder 16. Dat gaat er nu uitkomen. Ik kan het bijna niet geloven.’ Maar de realiteit is er. Zeker als hij zijn telefoon weer opent. ‘Ik heb zoveel ongelezen berichten. Vrienden die trots zijn, mensen die het verwacht hadden. Vanmiddag heb ik tijd om er even goed voor te gaan zitten.’
Hopen op meer
Of en wanneer hij zijn debuut gaat maken, is voor de aanvaller nog onduidelijk. ‘Ik weet niet precies hoe dat werkt. Ik heb natuurlijk heel veel gehockeyd de afgelopen tijd, maar kan niet wachten om voor Oranje uit te mogen komen. Dat ik echt de kans krijg.’
Daarna sluit hij weer aan bij Jong Oranje. Die ploeg maakt zich op voor het WK in Maleisië in december. ‘Als ik daar mijn best doe en het goed gaat, mag ik van de bondscoach weer aansluiten bij Oranje. Dat is natuurlijk waar ik op hoop.’
De rugnummers voor de interlands in Eindhoven zijn al verdeeld. Al was Bukkens daar zelf nog niet helemaal van op de hoogte. ‘Ik hoop op 11, maar dat zal het wel niet zijn. Het is zeker heel hoog’, suggereert hij. Inderdaad. Rugnummer 49 is voor Bukkens. ‘Ach, vroeger had ik nummer 9. Ik vind het wel mooi.’
1 Reactie
hansborstlap
Dik verdiend. Ik hoop alleen dat hij buiten zijn vertrouwde Pinoké comfort zone voldoende uit de verf gaat komen. Succes Miles!