Degradatie Were Di komt hard aan: ‘Dit doet pijn’

Na de degradatie van de mannen vorig seizoen spelen ook de vrouwen van Were Di komend seizoen in de Overgangsklasse. In een best-of-three was de ploeg van coach Eric van de Pol niet opgewassen tegen Ring Pass. Een flinke domper voor de Tilburgers, zeker omdat zij zich in de reguliere competitie bijna veilig speelden.

Terwijl de speelsters van Ring Pass zondagmiddag hossend hun promotie vierden, biggelden aan de andere kant van het veld de tranen over de wangen bij de dames van Were Di. Terwijl de een zich terugtrok om het verdriet stilletjes te verwerken, zocht de ander troost bij een teamgenoot.

De klap was invoelbaar. Were Di eindigde als tiende in de Promotieklasse, haalde 21 punten (twee minder dan nummer negen Leonidas) en won onder meer tweemaal van runner-up Huizen. Maar daar kopen ze niets voor in Tilburg. De harde realiteit is dat Were Di na de play-outs is gedegradeerd.

Wel de kansen, niet de goals

Van de Pol toonde zich realistisch na de domper van zondag: ‘In deze laatste drie wedstrijden scoorden we alleen uit een strafbal. Dat is simpelweg niet genoeg. Je moet meer doelpunten maken, anders gaat de tegenstander ermee aan de haal.’

Volgens de coach staat de haperende doelpuntenmachine van zijn ploeg tijdens de play-outs niet op zichzelf. ‘Isa Huybers viel halverwege het seizoen uit met een kruisbandblessure. Zij is belangrijk voor ons, zeker als het gaat om doelpunten maken. De cijfers laten zien dat we vanaf dat moment moeite hadden met scoren. We creëerden de mogelijkheden wel, maar maakten ze niet af.’

Were Di D1 treurt na het verlies tegen Ring Pass. Foto: Rob Römer

Ook bij Were Di-captain Maud van der Velden vloeiden de tranen rijkelijk na het laatste fluitsignaal tegen Ring Pass. De jongere zus van oud-international Daphne speelde haar vijfde seizoen bij Were Di, maar maakte nog niet eerder een degradatie mee. ‘Ik wil Ring Pass hierbij feliciteren. Eerlijk gezegd vond ik hen de terechte winnaar als je kijkt naar de afgelopen drie wedstrijden. We hebben laten zien waar we voor staan: superhard werken en vechten voor elke bal. Maar dat was niet genoeg.’

Net als haar coach stak Van der Velden de hand in eigen boezem. ‘We hebben onszelf vooral tekort gedaan tijdens de competitie. Daardoor heeft het nu zover kunnen komen. Misschien komt het door een gebrek aan ervaring. Je moet wedstrijden kunnen killen als je voor staat. En op cruciale momenten de tent dichthouden. We kregen dit jaar te makkelijk goals tegen. Daar is nauwelijks tegenaan te hockeyen.’

Geen angst voor een leegloop

Gelet op de uitslagen van de laatste wedstrijden in de reguliere competitie is de degradatie van Were Di extra zuur. Tegen het al eerder gedegradeerde Almere (1-0 verlies) en HBS (4-5) lieten de Tilburgers in de laatste wedstrijden kostbare punten liggen.

Van de Pol: ’We hadden het in eigen hand, maar als je het niet afmaakt, kan dit het eindresultaat zijn. Dat is enorm teleurstellend. Tegelijkertijd biedt een degradatie ook kansen. Ik heb zelf drie jaar de dames van Ring Pass gecoacht (van 2014 tot 2017, red.). In die jaren zijn we gedegradeerd en het jaar erna direct weer gepromoveerd. Nu zie je dat ze zelfs nog een stap hoger zetten. Een tegenvaller kan je dus als een veer verder omhoog brengen.’

Bang voor een leegloop hebben Van de Pol en Van der Velden niet. ‘Iedereen wil blijven. Alleen Roosje Neve en Jordan Victoria stoppen, omdat ze naar het buitenland gaan. Maar de rest heeft het veel te leuk bij Were Di en staat met een lach op het veld. Dat is een prachtige voorwaarde om grote stappen te maken. Daar hoort een degradatie ook bij. Als je sterker terug kan komen van een teleurstelling kun je een grote worden. Ik doe dit werk al twintig jaar. Ben gedegradeerd en gepromoveerd en heb groepen stappen zien maken. Dit is een jong team. De oudste is 23 jaar. Ook dat biedt perspectief’, zo blikte Van de Pol vooruit.

Maud van der Velden is niet bang voor een leegloop bij Were Di. Foto: Rob Römer

Knauw

Wie naast Neve en Victoria vertrekt, is de Japanse international Mai Toriyama. Van de Pol: ‘Haar droom is om in Parijs haar tweede Olympische Spelen te spelen. Japan is hier op trainingsstage. Ze sluit nu aan bij de nationale ploeg. In de zomer besluit ze of ze in Nederland blijft of teruggaat naar Japan. Ze vertrekt in ieder geval bij ons, al is het alleen maar omdat ze geen werkvisum krijgt voor spelen in de Overgangsklasse.’

Van der Velden heeft in ieder geval niet het voornemen haar team de rug toe te keren. ‘Natuurlijk zijn we nu superverdrietig. Zelfs de staf was geëmotioneerd. Degraderen geeft een knauw, maar uiteindelijk moeten de koppies omhoog om hier sterker uit te komen. Ik weet eigenlijk zeker dat het lukt om het team bij elkaar te houden. We staan met bijna alleen Weredianen op het veld. Hebben weinig speelsters van buitenaf. En het is ook leuk om volgend jaar naar boven te kijken, te bouwen en weer zelfvertrouwen te krijgen. Al doet het nu nog veel pijn.’