Column Rob Reckers: ‘Op wereldreis’

Oud-international en OZ’er Rob Reckers stopte met tophockey en gaat op wereldreis. Voor hockey.nl schrijft hij elke 2 weken een column over zijn belevenissen. Deze week de 1e: over de droomreis, zeeën van vrije tijd en (niet) luisteren naar je vriendin. 

‘Op een druilerige dag in het najaar van 2014 lag ik doodziek op bed toen hockey.nl belde. Flink verzwakt door 3 dagen zonder eten en hoge koorts werd me gevraagd of ik het leuk zou vinden  om een column te schrijven. Achteraf bezien was ik op dat moment natuurlijk niet beslissingsbekwaam en had ik geen idee waar ik ja op had gezegd. De rest van de dag lag ik in diepe slaap en heb ik uit mijn geheugen gewist.

Gek geworden?

Een week na het beruchte telefoongesprek ontving ik een e-mail met daarin de vereisten om als columnist te mogen acteren. Ik besloot dat ik mijn vriendin toch maar eens op de hoogte moest gaan stellen. Of ik helemaal gek geworden was, brieste ze me toe. 5 dagen werken, 3 avonden en de hele zondag hockeyen, 2 kinderen en oh ja…… of ik mijn lieftallige wederhelft soms ook nog wel eens wilde zien?

Ze had gelijk.

Luisteren is echter nooit mijn sterkste kant geweest. Ik besloot het toch te doen en maanden lang zat ik ’s avonds laat op zolder te zwoegen als het hele huis op één oor lag. De reacties waren positief, maar de columns waren helaas maar voor bepaalde tijd. Halverwege 2015 mocht ik weer op tijd gaan slapen, wat men thuis helemaal niet zo erg vond.

Droom achterna

Begin van dit jaar vertelde ik mijn vriendin dat ik het tijd vond om te stoppen met hockey. Ze vond het jammer, maar was ook blij. Blij, omdat ze wist dat het nu tijd was om onze droom te gaan verwezenlijken. Bovenaan onze bucketlist stond een reis rond de wereld met de kinderen. En nu ik bij Oranje Zwart gestopt was met hockeyen waren er geen excuses meer.

Na de laatste wedstrijd in Amsterdam volgde al snel mijn laatste werkdag bij de Rabobank. En dan nu zeeën van vrije tijd, waarbij ik continue de vraag krijg: ‘Leuk zo’n reis, maar wat ga je in godsnaam 7 maanden doen?’

Een antwoord kan ik niet direct verzinnen. Dat hoeft ook even niet. Na een aantal tropenjaren wil ik tot rust komen en nadenken over waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Vanuit het niets opperde mijn vriendin onlangs dat ik het schrijven weer op zou kunnen pakken. Het excuus van hockey en werk zijn inmiddels vervallen.

En weer had ze gelijk.

Afkicken

Volgende week vertrekken we en reizen we via de Verenigde Staten, Fiji en Nieuw-Zeeland naar Australië. Op de terugweg nog een stop in Azië om eind februari weer op Schiphol te landen. Om gecontroleerd af te kicken van het spelletje ga ik in de Verenigde Staten hockeykampen coachen, in Nieuw-Zeeland competitie spelen en in Australië clinics geven. Iedere 2 weken zal ik een mijn ervaringen gaan delen via hockey.nl, waarbij ik bijzonder benieuwd ben naar de manier waarop men hockey buiten ons koude kikkerlandje beleeft.

Twitter: @RobReckers18