De negatieve spiraal van Amsterdam: ‘We maken beginnersfouten’

Ze rijgen de negatieve records aan elkaar bij de mannen van Amsterdam. Nog nooit begonnen ze de competitie zo slecht. Nog nooit werd er viermaal achter elkaar thuis verloren. De ontluisterende 1-4 nederlaag tegen Klein Zwitserland was donderdagavond een nieuw hoofdstuk in het boek van de topclub in verval.

Lang, heel lang blijft de kleedkamerdeur dicht bij Amsterdam na de dramatisch verlopen wedstrijd tegen Klein Zwitserland. Pas na een minuut of twintig loopt de fysio van de huidige nummer tien van de Tulp Hoofdklasse de gang op. ‘Taco is nog binnen. Hij komt er zo aan’, klinkt het geruststellend, rond de klok van half elf. In hetzelfde halletje staat een schoonmaakster te dweilen. Niet alleen de verdediging van Amsterdam, maar ook het dak bij de kleedkamers is zo lek als een mandje na een paar fikse buien.

Taco is natuurlijk clubicoon Van den Honert, die dit jaar terugkeerde als coach bij Amsterdam. De glimlach is nooit ver weg bij de oud-international, die het lange beraad eerst wil afdoen als routine. ‘Zo doen we het elke week, hoor. Dit was nog kort.’ Maar al snel geeft hij zich gewonnen. En gaat zijn gezicht in een heel serieuze plooi. ‘Je begrijpt dat we even met elkaar hebben gezeten. Dat het niet goed genoeg was. Er zijn wel wat woorden gezegd, ja. Er moeten dingen veranderen.’

Een zorgelijke blik bij Amsterdam-coach Taco van den Honert. Foto: Willem Vernes

‘Gewoon slecht’

Van den Honert haalt even diep adem. ‘We lieten het vandaag in de eerste helft lopen. Het was gewoon slecht. Iedereen moet naar zichzelf kijken. We waren overal net te laat. Waren niet waar we moesten zijn.’ 

Het verhaal is bekend. Amsterdam heeft veel ervaring en kwaliteit verloren in de zomer. Topspits Mirco Pruyser stopte, maar vooral het gemis van de Australische verdedigers Matt Dawson en Fergus Kavanagh liet zich tegen KZ – in alweer vierde nederlaag van het seizoen – wel heel hard voelen. ‘Dan heb je het over vierhonderd interlands. Dat is best wel een probleem. Een ontzettend verlies. Los van de individuele kwaliteiten van die twee, zetten ze de verdediging ook neer. Daarin is het nu nog zoeken voor ons en dat kost tijd. Dat doe je niet in een paar weken.’

Van den Honert geeft toe dat hij donderdag soms schrok van zijn ploeg. ‘Momenten waarvan ik dacht: jeetje, dit zijn beginnersfouten. Niet eens alleen tactisch, maar ook stopfouten of duels die we verliezen. Dan tel ik tot tien op de bank. Zo ben ik, zo doe ik dat al lang. In de kleedkamer vallen dan de harde woorden.’

Captain Boris Burkhardt druipt af na de 1-4 nederlaag tegen KZ. Foto: Willem Vernes

KZ kon gewoon z’n gang gaan

Amsterdam stond donderdag voor rust synoniem voor los zand en liet Klein Zwitserland aanvallend soms gewoon z’n gang gaan. Er waren amper spelers die konden ingrijpen, wanneer de Haagse ploeg over de zijkanten in de cirkel denderde. Er was dan simpelweg geen houden meer aan. Illustratief was de 1-4 van KZ, vlak na rust. Nick van Trigt – een van gevaarlijkste aanvallers bij de bezoekers – kreeg de bal in de hoek van het veld.

Hij zette aan en sprintte met bal en al de cirkel in, gaf drie Amsterdam-verdedigers het nakijken en prikte de 1-4 eindstand op de borden. Het was daardoor alweer de vierde keer dit seizoen dat Amsterdam er vier tegenkreeg. Een harde leerschool, beseft Van den Honert. ‘Maar misschien is dat ook wel goed. Leer je dan sneller, dan wanneer je ermee weg denkt te komen. En het ontbreekt ook aan vorm. Die is nu bij een aantal belangrijke jongens niet, zoals-ie kan zijn.’ 

Van den Honert wist dat het allesbehalve een makkelijk jaar zou worden bij Amsterdam, dat vorig seizoen met een betere selectie slechts achtste werd. De vier thuisnederlagen op rij kunnen hem niet af te veel schelen. ‘Het maakt me geen reet uit of het een record is. Wij moeten leren en beter worden. Zeker als je een club bent die gewend is om bovenin mee te doen, is dat best taai. Ik heb Rotterdam – die er nu goed voorstaan – aan het begin van dit jaar als voorbeeld genoemd. Die hebben het twee jaar geleden ook zwaar gehad, hielden het team bij elkaar en er ontstond geen paniek.’

Valentin Verga raakte geblesseerd aan zijn hamstring en miste daardoor de tweede helft. Foto: Willem Vernes

De druk van een ‘winnaarsclub’

Maar lukt dat ook bij Amsterdam? De trotse, 21-voudig kampioen. Een ploeg, die voorafgaand aan het seizoen door Valentin Verga een ‘winnaarsclub’ werd genoemd. ‘Net als Ajax of Real Madrid. Gaat het slecht, dan vindt iedereen er wat van. (…) Ik vind dat wij altijd moeten meedoen om de prijzen.’

Van den Honert stelt meteen dat de mannen van Amsterdam al ‘best wel een tijd’ niets hebben gewonnen. De laatste keer was onder zijn eigen bewind, in 2012. ‘In het team leggen we onszelf niet te veel druk op. Maar in een club zijn er altijd mensen die vinden dat er iets moet gebeuren als het slecht gaat. Daar heb je ook mee te maken.’ Klein lachje en een vleugje nonchalance: ‘Misschien word ik er met kerst uitgeknikkerd. Weet ik veel?’

Eerst mag het vizier op de volgende wedstrijd. Het bezoek aan Schaerweijde, de hekkensluiter, aanstaande zaterdag al. Op papier – het klinkt heel gek – een kelderduel. Over het belang van die ontmoeting is Van den Honert helder: ‘We moeten er volle bak inkleunen. Die punten hebben we keihard nodig.’ 

Of oud-international Verga erbij is in Zeist, is nog allerminst zeker. De middenvelder liep tegen KZ een hamstringblessure op en bleef daardoor na rust achter in de kleedkamer.