Na 2,5 jaar won Alliance Heren 2 eindelijk een wedstrijd

Ze moesten er tweeënhalf jaar op wachten. Week in, week uit verloor Alliance Heren 2 met dikke cijfers. 0-12, 0-16, 21-0 uit op Pinoké zelfs… In Heemstede wisten ze niet beter. Maar afgelopen zondag was die er dan eindelijk: de eerste zege sinds 2021. ‘We wisten van gekkigheid niet wat we moesten doen.’

Victor Kinders is een van de spelers die ruim vijftig wedstrijden op rij aan de verkeerde kant van de score stond. ‘In 2021 begonnen we een nieuw team. Er was wel een Jong Heren 1, maar daar zaten teveel oudere spelers tussen. Heren 2 moest een opleidingsteam worden, met een mix van jonge spelers en routiniers.’

Zo gezegd, zo gedaan. Omdat het vaandelteam van de club in de Eerste Klasse speelde, mocht ook Heren 2 op dat niveau uitkomen. Kinders: ‘Al direct bleek die klasse voor ons veel te hoog. We speelden tegen ploegen met spelers die heel goed op elkaar waren ingespeeld. Bij ons zaten die automatismen er nog totaal niet in. We trainden wel serieus, twee keer per week anderhalf uur met een kwartier inlopen vooraf. Je moest echt een goede smoes hebben om niet te komen. Dollen tijdens de training zat er ook niet bij. En we hadden een trainer.’

Iedere week minimaal veertien doelpunten verschil

Het mocht niet baten. De mannen verloren het ene na het andere duel met extreme uitslagen. Kinders: ‘Alles met minimaal veertien doelpunten verschil. Het dieptepunt was een uitwedstrijd op Pinoké. Die werd 21-0. Natuurlijk is dat niet leuk, maar we waren het ook gewend. De sfeer in het team werd er in ieder geval niet minder om. Als je alles verliest, moet je op een andere manier plezier maken. Dat deden we in de derde helft. Of we nu thuis of uit speelden: we dronken na afloop altijd wat in ons eigen clubhuis. Vaak meer dan één drankje. We hebben de sleutels van het clubhuis, dus meestal waren en zijn wij degenen die zondagavond afsluiten.’

Een zeldzaam juichmoment voor Victor Kinders en zijn Alliance Heren 2. Eigen foto

Om ook voor de mannen zelf onverklaarbare redenen werd Heren 2 vorig seizoen opnieuw in de Eerste Klasse ingedeeld. Kinders: ‘Dezelfde riedel herhaalde zich. Want ons team bestond dan wel een jaar: er waren ook veel spelers vertrokken en nieuwe bijgekomen. Opnieuw verloren we iedere wedstrijd met grote cijfers. Voor de winterstop hebben we daarom aan de KNHB gevraagd of ze ons toch niet konden laten degraderen. Uiteindelijk lukte dat via een speciale regeling.’

Al blij met een doelpunt

In de Tweede Klasse ging het niet veel beter. ‘Het was lief dat we naar een niveautje lager mochten, maar alsnog verloren we steeds met 0-12. Af en toe maakten we een goaltje. Dat was al heel wat. Maar aan de Derde Klasse hadden we meer gehad.’

De mannen gaven de moed niet op. Ze trainden braaf en bleven uitblinken in de derde helft. Kinders: ‘Aan de ene kant was het heel frustrerend. We wilden graag winnen en staken veel tijd in het trainen. Dat betaalde zich nooit uit. Aan de andere kant zagen we in dat we middenin een leerproces zaten en wat konden opsteken van betere tegenstanders. Er grappen over maken, hielp ook.’

‘Het team staat’

Ook dit seizoen speelt Alliance Heren 2 in de Tweede Klasse. Maar waar de ploeg vorig jaar nog wekelijks minimaal tien doelpunten tegen kreeg, zijn de uitslagen dit seizoen doorgaans minder extreem. 1-4, 0-3, 3-8, 2-6: het zijn cijfers waar ze in Heemstede hoop van kregen.

Een nul-nul tussenstand was bij Alliance Heren 2 de afgelopen jaren altijd van korte duur. Foto: Koen Suyk

Voorstopper Kinders: ‘We hebben een paar spelers gekregen die een aantal jaar geleden nog in Heren 1 zaten. Zij waren gestopt, maar wilden op een lager niveau het plezier en gevoel terugkrijgen. We staan er meer als team dan in de seizoenen hiervoor. Dat betaalt zich uit.’

Euforie en ongeloof

En dan… Afgelopen zondag. Uit bij de concurrent onderin, Haarlem Heren 2, roken de mannen van Alliance hun kans. ‘We begonnen scherp. Zaten overal bovenop. Daarmee overrompelden we onze tegenstander. En waar we normaal moeite hebben met scoren, vielen de doelpunten nu wél.’

Na zeventig minuten spelen stond er een 1-4 in het voordeel van de Heemstedelingen op het scorebord. Kinders: ‘We wisten van gekkigheid niet wat we moesten doen. Hadden we echt gewonnen? Sommige spelers waren direct euforisch. Anderen zaten echt een half uur voor zich uit te staren, vol ongeloof. Daarna hebben we het goed gevierd, natuurlijk op onze eigen club. Onze aanvoerder kreeg een appje van het bestuur om ons te feliciteren en te laten weten dat ze trots op ons waren. De derde helft winnen we altijd, maar het was geweldig om nu ook eens te voelen hoe het is om met drie punten het veld af te stappen.’

Natuurlijk hopen de mannen dat vanaf nu alles anders wordt. ‘Op de training deze week merkte je al dat iedereen positiever was. Het geeft echt energie. We gaan alles geven om ook de laatste wedstrijd voor de winterstop als winnaar van het veld af te komen. Al moeten sommigen daar misschien hun zaterdagavondplannen voor bijstellen.’