De Jong Oranjemannen zijn het WK in Kuala Lumpur teleurstellend begonnen. In hun eerste duel op het toernooi werd in een zinderend gevecht met 3-3 gelijkgespeeld tegen Pakistan. De Aziaten kwamen vlak voor tijd op gelijke hoogte uit een strafbal. Nederland heeft weinig tijd om bij te komen van de veldslag, want donderdag wacht België alweer in het tweede pouleduel.
Er gebeurde werkelijk van alles in de slotfase tussen Nederland en Pakistan. Oranje stond vijf minuten voor tijd nog op een 3-2 voorsprong. Kreeg zelfs kansen op een vierde goal. Pakistan haalde alles uit de kast om de enerverende wedstrijd voor de zoveelste maal te keren. Er kwam nog een gele kaart voor de Aziaten na een opstootje bij de Nederlandse goal. En vlak daarna leek een aanvaller van Pakistan vol over de bal heen te slaan. Hij claimde te zijn aangeraakt door Guus Jansen, die in z’n rug stond. Pakistan vroeg de video-scheidsrechter aan en die gaf een strafbal. Arbaz Ahmad schoof genadeloos binnen: 3-3.
Het was een einde van een bizarre wedstrijd, met zes goals en drie gele kaarten. En dat op de dag waarop Jong Oranje al zo lang zat te wachten. Feitelijk al sinds vorig jaar zomer, toen Nederland zich – als Europees kampioen – plaatste voor dit toernooi op het EK in Gent. Sindsdien was het wachten en zoveel mogelijk oefenmomenten samen te creëren. Dat was geen makkie, gezien het drukke programma van de Hoofdklasse. Op Papendal smeedde bondscoach Jesse Mahieu zijn groep, die de laatste weken steeds kleiner werd. Er kwam steeds meer duidelijkheid. Over de inzetbaarheid van Duco Telgenkamp, die al door is gebroken bij het grote Oranje, en juist de afwezigheid van de geblesseerde Miles Bukkens. En over de lange keepersstrijd, die nog voortduurde toen de rest van de selectie al bekend was.
Die overgebleven groep van achttien mocht woensdag al vroeg aan de bak. Om negen uur lokale tijd rolde de bal voor het eerst in het Nationale Hockeystadion van Maleisië. Maar helemaal wakker was Jong Oranje nog niet. Het kostte de ploeg van Mahieu veel tijd om in de wedstrijd te komen. Ja, er was een schotje voorlangs van Casper van der Veen na een minuut of vier. Maar verder was het vooral onrustig in het eerste kwart. Onnodige inleverballen, mislukte scoopjes en halve misverstandjes. De eerste serie van vier corners leverde door twee stopfouten op de kop van Bouwe Buitenhuis niets op.
De referral heel snel kwijt
Als klap op die negatieve vuurpijl raakte Nederland ook al na zeventien minuten – bij de eerste corner van Pakistan – z’n videoreferral kwijt. Jong Oranje hockeyde tegen zichzelf en baalde daar zichtbaar van. Ondertussen kreeg Duco Telgenkamp last van z’n hamstring en maakte hij een gefrustreerde maai met z’n stick. Ook dat zat niet mee. Er was een moment nodig om Nederland over het dode punt heen te helpen. En dat kwam er.
Na negentien minuten brak midden-midden Luke Dommershuijzen door en creëerde daardoor een overtalsituatie. Die speelde Nederland prachtig uit. Dommershuijzen bediende Boris Aardenburg, die de bal direct doorgaf aan Olivier Hortensius. De spits van Rotterdam deed wat-ie moest doen: binnentikken. De ontlading barstte van de gezichten bij Nederland en de fans op de tribune, achter de rood-wit-blauwe vlaggen. De ban was gebroken.
Oranje ging meteen veel vrijer spelen, waardoor de 2-0 niet lang kon uitblijven. Jan van ’t Land was er al heel dichtbij na 27 minuten, maar zijn poging werd gekeerd. Zo’n twee minuten later viel die tweede treffer alsnog, via Van der Veen die een paar meter voor de goal werd aangespeeld door Guus Jansen. Daarmee was een fraaie marge een feit tegen het Pakistan van Roelant Oltmans, die in mei werd aangesteld als ‘consultant’ en daarmee de leiding kreeg over de talenten. De voormalige bondscoach van Nederland – die de Oranjemannen voor het laatst de WK-titel en olympisch goud bezorgde – zal ook hebben gezien dat de pauze als een geschenk uit de hemel kwam voor zijn geknakte ploeg.
Tien minuten straftijd, aangeschoten wild
Pakistan landde maandag pas in Maleisië, en kwam vlak na rust uit het niets terug in de wedstrijd. Een voorzet werd hoog verlengd en kwam bij de spits Arshad Liaqat die keihard binnenschoot. Nederland claimde nog dat de bal gevaarlijk was, maar ja…die video-call waren ze dus al kwijt. Jong Oranje was zoekende en mocht keeper Daan Taphoorn heel dankbaar zijn, toen die twee minuten na die tegengoal een volgende Pakistaanse kans verijdelde. Die moeilijke minuten werden nog lastiger, toen Dylan Lucieer onhandig én gevaarlijk met zijn stick in het gezicht van een Pakistaan veegde. De Rotterdammer kreeg geel plus een tijdstraf van tien minuten.
Nederland zat dus in de hoek waar de klappen vielen. En daar profiteerde Pakistan optimaal van. Zes minuten na rust pushte Sufyan Khan de 2-2 binnen. Die mooie voorsprong was als sneeuw voor de zon verdwenen. Opeens waren de rollen omgedraaid en was Jong Oranje aangeschoten wild. Een team dat vooral wilde overleven en de tijd met een mannetje minder wilde uitzingen. Positief nieuws: dat lukte. Minder was dat de enige kans van kwart drie – alweer een corner – wederom de mist inging.
Het bleek wel het begin van een betere fase te zijn. Want het tij keerde, wederom. Aan het eind van kwart drie kreeg Pakistan geel, waardoor Nederland vijf minuten met een mannetje meer in het veld stond. Dat zorgde voor een stormachtig begin van Q4, waarin het al na twee minuten bingo was. Weer was het Hortensius die voor een bevrijdende goal zorgde, ditmaal na een heerlijke solo en een dito uithaal in de verre hoek: 3-2. Er kwamen nog kansen op een vierde treffer. Via Van ’t Land, die overmaaide en een corner die werd afgefloten.
Het slot is bekend. Met de omstreden strafbal die alsnog de 3-3 opleverde. Het was een keiharde kennismaking met het internationale hockey voor Jong Oranje, dat de rug moet rechten. Er is nog alles om voor te spelen, alleen komt er wel veel druk te staan op de wedstrijd tegen België. Aanvang morgen, 11.00 uur Nederlandse tijd.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.