Schaerweijde is gedegradeerd: ‘Dit is ontzettend pijnlijk’

‘We hebben maanden op onze tenen gelopen’, vertelt coach Albert Kees Manenschijn. ‘Ik weet niet hoe we verder moeten’, zegt cornerman Pepijn Leenhouts. ‘Dit is ontzettend pijnlijk’, zijn de woorden van aanvoerder Jur van der Have. Schaerweijde is na twee seizoenen gedegradeerd uit de Tulp Hoofdklasse en dat doet in Zeist ongelofelijk zeer.

Met nog 27 secondes op de klok, sleepte Pepijn Leenhouts de 3-4 binnen voor Schaerweijde. De aansluitingstreffer tegen Rotterdam waar in Zeist zolang naar gesnakt werd. ‘Eén fok-king doelpunt is genoeg’, schreeuwde assistent Reinoud Wolff direct. Vervolgens snelde hij richting de wedstrijdofficial met de vraag of de tijd wel stil stond, terwijl hij continu zijn telefoon vasthield. Voortdurend ververste hij de tussenstanden. En dan vooral die van concurrent Laren. Maar wat er ook gebeurde, iedere realist voelde dat een handvol secondes niet voldoende waren voor de Zeistenaren. Het werd nog pijnlijker toen Jeroen Hertzberger zout in de wonden strooide door in een leeg doel ook voor de 3-5 te tekenen. 

Het was gedaan. Het was over en uit voor Schaerweijde. De ploeg promoveerde twee seizoenen geleden naar het hoogste niveau, nadat ze ongeslagen kampioen werden in de Promotieklasse. Het eerste jaar als promovendus overleefden de Zeistenaren ternauwernood na play-outs, maar het tweede jaar eindigden ze op de laatste plaats. De missie mislukte. En dat zorgde voor verslagenheid en verdriet. 

Jur van der Have zit er verslagen bij. Foto: Bart Scheulderman

Tranen waren er bij aanvoerder Jur van der Have. De 25-jarige aanvaller heeft als clubicoon logischerwijs veel chagrijn. Nooit speelde hij voor een andere vereniging. ’En dan zijn zulke momenten gewoon ontzettend pijnlijk’, vertelt hij. ‘We hebben er tegen Rotterdam alles aan gedaan, maar zij waren een maatje te groot. We hebben gestreden, maar het was geen eerlijke strijd’, zegt de spits. ‘We hebben het ook niet vandaag laten liggen, maar al veel eerder. We pakken in de tweede seizoenshelft maar twee punten. Dat is gewoon veel te weinig’, is zijn pijnlijke conclusie. 

‘Ranglijst is de realiteit’

Dat onderstreept ook coach Albert Kees Manenschijn. Want hoe vervelend het zaterdagmiddag ook was, hij zag het gitzwarte scenario al aankomen. ‘We spelen goed. Beter dan de laatste plek op de ranglijst doet vermoeden. We spelen veel gelijkopgaande wedstrijden, maar verliezen telkens met een doelpunt verschil. En dat is natuurlijk ook geen toeval’, concludeert de coach van Schaerweijde. ‘Als je tweeëntwintig wedstrijden gespeeld hebt, liegt het scorebord en de ranglijst nooit. Dat is de realiteit.’

‘Je hebt soms een beetje geluk nodig’, gaat zijn aanvoerder verder. ‘Maar die momenten hebben we dit seizoen niet gehad’, vindt hij. Hij begint over de vorige zomer. De periode waar zeven van zijn ploeggenoten andere keuzes maakten. De ploeg viel uit elkaar en Schaerweijde moest een elftal bij elkaar sprokkelen. Dat hebben ze geweten. Het team kreeg in de eerste maand gigantische oorwassingen te verwerken. Maar rond de herfst leek de puzzel toch eindelijk in elkaar te vallen. ‘We begonnen eindelijk met punten pakken. Ik denk dat we meer verdiend hebben dan dit, zeker op basis van onze eerste seizoenshelft. We hebben het na de winter niet meer kunnen brengen. Het is klote dat het zo gelopen is.’

Verslagenheid op de bank bij Schaerweijde. Foto: Bart Scheulderman

‘Weet niet hoe we verder moeten’

De aanvoerder is er kapot van. Maar hij is niet de enige clubjongen met verdriet. Verdediger en sleepkanon Pepijn Leenhouts (20) houdt het ook niet droog. ‘We hebben echt alles gegeven. Het gaf kippenvel hoe het publiek achter ons ging staan. Maar het zat er gewoon niet in. Dit is echt heel zwaar’, vertelt hij. De verdediger maakte tot de winter deel uit van Jong Oranje. Het onderstreept hoeveel talent er rondloopt in Zeist. Leenhouts wil nog niet mijmeren over volgend seizoen. ‘Ik weet nog niet hoe we verder moeten. Niet met het team en niet persoonlijk’, vertelt hij. ‘Een ding is zeker. Ik wil absoluut nog niet over de Promotieklasse nadenken.’

Ondanks de pijnlijke degradatie is coach Manenschijn ervan overtuigd dat zijn ploeg niet uit elkaar valt. ‘Niet iedereen zal blijven, maar het zal meevallen’, verzekert hij. Maar de ervaren coach weet ook hoe het werkt. ‘Er zullen altijd een paar aasgieren zijn die onze jongens het hoofd op hol brengen. Dat gaan we proberen te voorkomen’, vertelt hij. ‘Het is een ongelofelijk zwaar jaar geweest. We hebben klap op klap gekregen.’ Dan klinkt in zijn stem wat hoop. ‘Misschien dat we ook wel uitkijken naar aanvallend hockey spelen. Aan ons spel schaven. Weer een paar keer winnen. Dat kan in de Promotieklasse. Het afgelopen jaar hebben we alleen maar tegen gehouden. Voorzichtig gedaan. Een niveau lager is spelen is niet zo gek. Ook voor de jonge jongens. Dan krijgen ze wat meer bewegingsruimte. Als we maar zo snel mogelijk weer terugkeren. Want dat is het doel.’