Maarssen O-14 stunt weer: ‘Geen voorrangspositie binnen de club’

Het halen van het NK Zaal was voor de JO14 van Maarssen al een fantastische prestatie, zeker met maar één zaaltraining op zak. Maar daarmee was het superseizoen nog niet voorbij. Na een spannende voorronde en een bloedstollende laatste wedstrijd tegen Rood-Wit plaatsten de jongens zich ook voor de halve finales van het NK, zaterdag bij De Mezen in Harderwijk.

Dat een team van Maarssen het zover schopt op het NK is voor het eerst in de clubgeschiedenis. Een topsportbeleid is er niet. Sterker nog, JO14-1 traint ‘maar’ twee keer per week. Meer kan niet, want ieder team moet evenveel trainingsuren maken.

Maarssen komt doorgaans uit in een regionale competitie. Fletiomare, Houten, misschien een keertje het tweede team van Kampong. Dat zijn de tegenstanders waar ze op de club aan gewend zijn. Heren 1 promoveerde net naar de Eerste Klasse. En zonder topsportambities vliegen Maarssense talenten meestal uit naar topclubs uit de omgeving, zoals Kampong, SCHC en Schaerweijde.

Maar dit seizoen is alles anders, wat de boys Onder 14-1 betreft in ieder geval. Kampong werd met 5-0 verslagen. En dat was niet het tweede team, maar O14-1. SCHC kreeg met maar liefst 1-9 klop. Laren kon met 7-1 naar huis. Na een droomseizoen staat Maarssen in de halve finales van het NK in een rijtje tussen hoofdklasseclubs Bloemendaal, Den Bosch en HDM. Ongekend voor de familieclub die tegen de stad Utrecht aanligt.

Maarssen JO14 mag zich dit seizoen meten met hoofdklasseclubs als Bloemendaal. Foto: Ed van de Pol

Twee NK’s in een paar maanden tijd

In de zaal liet Maarssen O14 ook al zien tot de besten van Nederland te horen. Met maar één zaaltraining – op een korfbalveld met wat balken – plaatste de ploeg zich voor het NK, vertelden ze eind januari. Een grote verrassing. Niet alleen vanwege het gebrek aan trainingen, maar ook omdat de coaches Tim Schols en Peter Paul Palmboom ervoor kozen om de wedstrijden eerlijk over de spelers te verdelen. Een zaalselectie was er, tot aan het NK niet. Dat past immers niet in de gelijkheidsgedachte van de club.

In de plaatsingswedstrijden voor de halve finales ging Maarssen ten onder, door twee van de drie wedstrijden te verliezen. Ze maalden er niet om in Maarssen. Het NK halen, was sowieso al een bonus. En op het veld waren er nog volop kansen.

‘Ik vond het eigenlijk wel een opluchting om weer het veld op te mogen’, zegt coach Schols vijf maanden later. ‘Niet meer dat gedoe met spelers selecteren, zoals op het laatst in de zaal. Gewoon met z’n allen de wedstrijden spelen. Het zaalseizoen lieten we snel los. Onbewust gaf het halen van het NK misschien wel een boost aan het team, maar we hadden het er nauwelijks over. We wilden vooral genieten van het spelen in de landelijke competitie.’

Genieten staat voor Maarssen JO14 voorop. Foto: Ed van de Pol

Harde doelstellingen waren er niet voor de jongens van Maarssen. Ze draaiden dan wel goed mee, maar het NK halen, kwam nauwelijks in ze op. Zeker niet na de oorwassing tegen Gooische (7-1 verlies). De fikse nederlaag zorgde wel voor een kentering. De laatste vijf wedstrijden won Maarssen stuk voor stuk. Met twee punten voorsprong op achtervolger Gooische eindigde de ploeg als eerste. Het kampioenschap én het NK waren binnen: een ongekende prestatie voor breedtesportclub Maarssen.

Knokken ‘als een gek’

En het sprookje werd nog mooier, al had het weinig gescheeld of Maarssen was deze zaterdag vrij. In Culemborg waren de niveauverschillen tussen de NK-deelnemers vorige week minimaal. In de poule van vijf gingen alleen de beste twee door. Maarssen had al gelijkgespeeld, verloren en gewonnen. Om als tweede te eindigen, moesten ze drie punten pakken tegen Rood-Wit – dat in hetzelfde schuitje zat en dus vol voor de drie punten ging. Met al drie wedstrijden (van twee keer vijftien minuten) in de benen vochten beide ploegen aan het einde van de middag voor hun allerlaatste kans.

‘We kwamen al snel met 0-2 achter’, blikt Schols terug.‘Na rust maakten we de aansluitingstreffer, maar scoorde Rood-Wit heel snel daarna de 1-3. Met nog tien minuten op de klok was ik benieuwd hoe ze dat gingen oppakken. Eerder dit seizoen zijn we een paar keer hard onderuit gegaan. Verloren we dik omdat we mentaal braken.’

Maar zaterdag, juist op het moment dat het écht moest, was dat anders. ‘Er gebeurde iets in die ploeg; dat is niet normaal. Na die ruim verloren wedstrijden hebben we de jongens steeds gevraagd wat ze ervan leren. Het leek alsof ze zaterdag, met die 1-3 achterstand, ergens in hun bovenkamer dachten: het gaat ons niet nóg een keer gebeuren dat we ons koppie laten hangen. Even hadden ze een dipje, maar toen gooiden ze alles van zich af en gingen ze als een gek knokken. Alles lukte.’

Met ‘knokken als een gek’ haalde Maarssen de halve finale van het NK. Foto: Ed van de Pol

Het werd 2-3 en 3-3. Met nog vier minuten te gaan, versierde Maarssen een strafcorner. ‘Onze sleper Niels heeft een favoriete hoek, maar koos last minute voor een andere plek’, zegt Schols enigszins cryptisch om halvefinaletegenstander HDM niet wijzer te maken. ‘Waar hij dat heldere inzicht vandaan haalde op zo’n beslissend moment weet ik niet, maar hij zat er fantastisch in.’

‘Wat een gasten!’

De laatste minuten tikten weg en de voorsprong van Maarssen kwam niet meer in gevaar. Na het eindsignaal kon het feest beginnen. ‘Het was één groot gekkenhuis. De jongens en alle supporters gingen volledig uit hun dak van ongeloof en blijdschap. Zelfs Heren 1 stond langs de lijn en zette na afloop een foto op hun Instagram met Wat een gasten! En ik denk dat de jongens nog nooit zo hard gezongen hebben tijdens het douchen als na die wedstrijd.’

Zaterdag wacht dus HDM, dat dit jaar steeds bovenaan de ranglijst eindigde. ‘Wij zijn de underdog en moeten niets. Deze halve finale is al een pure bonus. We gaan natuurlijk ons stinkende best doen. De broodjes kroket en tosti’s die ze tijdens het NK Zaal tussen de wedstrijden nog aten, vervangen we nu door gezonde maaltijden. En we laten ons dragen door het publiek. Ik verwacht busladingen vol.  Onze grootste fans zijn misschien wel JO14-2, die ons vaak aanmoedigen en de grootste vrienden zijn met jongens uit onze ploeg. Want we mogen dan wel op een NK staan, we blijven een familieclub waar voorrangsposities niet gelden.’