Samen als een front achter ‘Merrie’: OR steunt getroffen clubman

Het nieuws kwam vorige week als een mokerslag binnen bij Oranje-Rood. Bij clubman Gijs van Merriënboer, boegbeeld van Heren 1, is een tumor in zijn onderbeen ontdekt. De verdediger is inmiddels aan een intensief behandeltraject begonnen. Zijn club en teamgenoten staan als een hecht front achter hem. ‘De liefde die Gijs altijd aan zijn omgeving gaf, krijgt hij nu terug.’

De komende elf weken ondergaat Van Merriënboer de eerste fase van zijn behandeling, laat Oranje-Rood weten. ‘Vorige week is Gijs daaraan begonnen’, vertelt OR-voorzitter Pieter Janssen. ‘Binnen de club kwam dit kei- en keihard aan. Gijs is voor ons veel meer dan een speler van heren 1. Of de cornerman, waarnaar iedereen kijkt als het spannend wordt. Hij is een echte clubjongen. Dit treft ons in het hart.’

‘Merrie’ zoals de 26-jarige Van Merriënboer liefkozend wordt genoemd, speelt al acht jaar in het eerste team van Oranje-Rood. De blonde, sterke verdediger groeide uit tot een cornerspecialist. Komend seizoen zou hij de eerste keus zijn op de kop van de cirkel bij de titelkandidaat. Daar staat nu waarschijnlijk de Pool Maksymilian Koperski, die in allerijl is overgekomen van het Duitse Harvestehuder. Zijn komst werd donderdag aangekondigd.

Van Merriënboer na een rake corner bij OR. Foto: Bart Scheulderman

‘Steunen waar we kunnen’

‘Gijs is een van de bekendste gezichten op de club. Een boegbeeld. Hij kijkt verder dan zijn eigen team. Geeft training aan onze parahockeyers. Gewoon omdat hij het leuk vindt’, vertelt Janssen. ‘Een paar jaar geleden kwam hij naar mij toe, toen onze dames net gedegradeerd waren. Hij snapte er niets van dat bijna iedereen vertrok. Dat druiste echt vol in tegen zijn clubgevoel. Het is ongelooflijk triest dat zo’n goeie jongen dit overkomt.’

Hockey is bijzaak geworden voor de sleepspecialist. ‘Het gaat mij (en ons) nu om hem als mens. We hebben vorige week nog even contact gehad, voordat hij zijn eerste behandelingen kreeg. Toen was hij moedig en strijdbaar. Wil ervoor knokken om weer helemaal gezond te worden. Wat daarna komt, dat zien we dan wel. Moeten we ook nog niet te veel mee bezig zijn. We proberen hem te steunen waar we kunnen. Maar we willen ook niet te veel energie bij hem weghalen. Hij heeft zijn krachten hard nodig.’

‘Het is een nachtmerrie voor Gijs’, zegt Jelle Galema. Galema is niet alleen een teamgenoot, maar ook een goede vriend van Van Merriënboer. ‘Dat geldt voor mij, maar ook voor een heleboel anderen in het team. Sommigen staan al tien jaar met hem op het veld, zien hem ook vaak daarbuiten. Kijk, we willen allemaal kampioen worden. Hebben mooie ambities, ook weer voor dit seizoen. Maar zo’n bizarre situatie plaatst alles wel even in perspectief. Dan doet hockey er even totaal niet toe. Het is vreselijk om een vriend te zien strijden voor zijn gezondheid.’

Foto: Willem Vernes

‘We proberen hier als team en vrienden zo goed mogelijk mee om te gaan. Maar hier zijn geen draaiboeken voor. We houden elkaar iets meer in de gaten, vragen net wat vaker aan elkaar hoe het met iemand gaat. Ondertussen proberen we Gijs en zijn familie te ondersteunen. Soms kan alleen al een lief berichtje sturen een beetje helpen.’

Ook binnen de club wordt er enorm meegeleefd met Van Merriënboer. Oranje-Rood heeft besloten om alle steunpost te verzamelen. ‘Een aantal jeugdleden kwam met het plan voor een speciale brievenbus’, vertelt Janssen. ‘Die staat nu in onze hal, onder aan de trap. Er zitten al een hoop lieve brieven en tekeningen in. Op een gepast moment zullen we dat aan Gijs overhandigen.’ 

Ondanks dat hij er niet is, is Gijs belangrijker dan ooit voor ons. Jelle Galema

‘Het raakt me hoe we als mini-maatschappijtje binnen OR hiermee omgaan’, zegt de voorzitter. ‘Neem Joep de Mol, de aanvoerder van Heren 1. Hij ging vorige week bij Gijs langs. Joep gaf hem een shirt waarin hij olympisch kampioen is geworden met de tekst ‘en nu gaan we vechten voor jouw gouden medaille.’ Dat komt binnen. We staan voor elkaar klaar als het tegenzit, helpen elkaar. En hopen natuurlijk dat Gijs snel weer vooruit kan kijken. We weten het uit het veld, hij is een enorme strijder.’

Galema heeft er ondertussen twee oefenwedstrijden opzitten zonder zijn maatje. ‘Dat is heel gek. Gijs zit altijd naast me in de kleedkamer. Op zo’n moment wordt even heel duidelijk dat hij er niet is. Maar ondanks dat hij er niet is, is hij belangrijker dan ooit voor ons. Het moet ons extra motivatie geven om ook voor hem te strijden. Ik hoop dat al die aandacht hem kracht geeft. Dat het hem goed doet dat mensen voor hem in beweging komen. De liefde die Gijs altijd aan zijn omgeving gaf, krijgt hij nu terug. En dat verdient hij.’