Oud-international Ron Steens is maandag op 72-jarige leeftijd overleden. De geboren Rotterdammer maakte deel uit van het Nederlands elftal dat in 1973 wereldkampioen werd in Amstelveen. Steens kwam in totaal tot 167 interlands, waarin hij 43 keer scoorde.
Steens was in 86 interlands aanvoerder bij Oranje, waarmee hij in 1978 WK-zilver bemachtigde. In 1976 en 1984 stond hij met de nationale ploeg op de Olympische Spelen. In Montreal werd hij vierde met Nederland, acht jaar later werd in Los Angeles een zesde plaats bereikt. Een jaar na dat laatste olympische optreden speelde hij zijn laatste interland, tegen Engeland. Symbolisch genoeg was dat in het Wagener Stadion, de plek waar hij met Oranje zijn grootste succes vierde.
Successen bij Klein Zwitserland, proefwedstrijd bij Sparta
Bij zijn club Klein Zwitserland was de middenvelder ook uiterst succesvol. Steens nam een belangrijke en markante rol in bij de Haagse ploeg die, met onder meer zijn jongere broer Tim en Ties Kruize, hockeygeschiedenis schreef door tussen 1977 en 1984 achtmaal landskampioen te worden. Eerder speelde Steens bij Ring Pass en Victoria.
Steens stond te boek als een spijkerharde speler, die soms het randje opzocht. Niet voor niets werd hij de Johan Neeskens van het hockey genoemd, naar zijn generatiegenoot uit het voetbal die ook de beuk er graag ingooide. In het boek de Hockey Top 50 waarin hij op de 32ste plek stond, werd hij een bikkelaar genoemd, bij wie wilskracht en effectiviteit samenkwam. ‘Iemand die een ploeg een machtig, onoverwinnelijk gevoel gaf. Met hem erbij had je een (technische) speler over op het middenveld’, schreven auteurs Rim Voorhaar en Philip Kooke.
In 1977 deed Steens nog een gooi naar een voetbalcarrière. Hij speelde in dat jaar een proefwedstrijd voor Eredivisieclub Sparta, maar bleef uiteindelijk behouden voor de hockeysport.
2 Reacties
PhilipTulleken
Briljante speler. Mijn jeugdheld was Ties Kruize, maar zonder Ron Steens was hij niet de halfgod geworden die hij was. Rust in vrede Ron, je hebt het Hollands hockey zo verrijkt!
Runa Honig
Alleen de ouderen onder ons hebben de heer Steens en zijn fantastische generatiegenoten de heren Kruize, Litjens, Bolhuis en Sikking bewust meegemaakt in de hoogtijdagen. Ik was in 1973 als klein meisje bij de wk finale in het Wagener, waar Nederland na strafballen op sensationele wijze India versloeg. Het heeft enorm veel indruk gemaakt. Ik was nog nooit in een stadion geweest en hoewel hockey in die tijd niet echt populair was, zat het stadion nok vol. Er werd na deze bloedstollende wedstrijd ineens over hockey gesproken in het land. De heer Steens was een hele goeie en atletische speler, ook een wat ander type dan de rest met dat lange haar, maar hij werd misschien wel wat overschaduwd door de heer Kruize, destijds de absolute sterspeler en zijn teamgenoot bij KZ.