Pas op de plaats bij Pinoké: ‘We zijn wat te braaf’

Ze braken in de afgelopen seizoenen door als topclub. Werden in 2023 kampioen en wonnen afgelopen lente de EHL. Maar dit seizoen is er nog weinig goud en glamour te bekennen bij Pinoké, dat meer wedstrijden verloor dan won. Zondag tegen Kampong gingen de Steekneuzen alweer voor vierde keer onderuit: 1-2. 

‘Crisisbesprekinkje, zeker?’ De grap was snel gemaakt in de catacomben bij Pinoké, waar het even duurde voordat coach Jesse Mahieu uit de kleedkamer kwam, na die nederlaag tegen Kampong. Dat bleek allemaal wel mee te vallen. Ja, natuurlijk baalden ze stevig. Beseften de Amsterdammers dat ze weer niet konden winnen – voor de vijfde keer alweer – tegen een directe concurrent in de nu al spannende play-offstrijd.

Maar een crisis, die liet Mahieu zich dus niet aanpraten. ‘Je kunt heel moeilijk doen over de resultaten en de ranglijst. Aan de andere kant zijn we ook met de ontwikkeling bezig van een jonge ploeg. Dat gaat met vallen en opstaan. Vandaag controleerden we grote delen van de wedstrijd. Het is ook niet zo dat zij continu de cirkel konden inlopen en vrij mochten uithalen.’

Jesse Mahieu, zijn team en een bord met heel veel magneetjes. Foto: Bart Scheulderman

Vertrouwen en daadkracht

Pinoké hikte na zeventien minuten al tegen een 2-1 achterstand aan en kon die schade niet meer repareren. Ze hadden zondag de pech dat Danilo Trieling (duimblessure) en Daan Bonhof (teenblessure) al snel uitvielen. Joep Troost kon helemaal niet meedoen, omdat hij bij een training van Oranje zijn neus brak. Met twee wissels minder kregen de Amsterdammers nog twee strafcorners – waarvan er eentje briljant werd gepakt door Kampong-goalie David Harte – en dat was het dan ook wel. ‘We komen erachter dat we het in dit soort wedstrijden niet hard genoeg kunnen maken. Niet gevaarlijk genoeg zijn, te weinig creëren. Dat heeft natuurlijk ook met vertrouwen te maken.’

Aan het hek, verscholen in zijn lange, donkerblauwe Pinoké-jas, schiet zo’n wedstrijdmoment door het hoofd bij de oud-international. ‘Twintig seconden voor tijd krijgen we de bal op rechtsachter. Die spelen we terug. Waarom gaat die bal niet naar voren? Het is een detail. Maar dat is wel de daadkracht die we nu missen.’

Daadkracht. Vertrouwen. Lef. Durf. Eigenschappen die er juist voor zorgden dat Pinoké opklom op de hockeyladder. Vriend en vijand verraste door twee seizoenen terug kampioen te worden en een jaar later de EHL te winnen. Pinoké was opeens toonaangevend in het Amsterdamse Bos, een lange (Steek)neus makend naar buurman Amsterdam – van oudsher de belangrijkste club in het noorden van Amstelveen. De prijzen staan nog steeds trots en vrij pontificaal uitgestald achter de bar, inclusief de cheque van 10.000 euro die bij de Europese cupwinst hoorde.

De intense vreugde bij Pinoké na het behalen van het landskampioenschap in 2023. Foto: Koen Suyk

Pinoké staat zesde, gaat het wel goed daar?

Tijdens die momenten van glorie toonden ze geen ontzag voor de gevestigde orde. Werd Kampong in de EHL-finale verslagen en Bloemendaal keihard op ’t Kopje te kijk gezet (0-4) in de beslissende eindstrijd om het landskampioenschap. ‘Het klopt. Die eigenschappen lieten we toen zien. De afgelopen wedstrijden waren we wat te braaf. Misschien zijn we iets te veel bezig met gecontroleerd spelen, al moeten we ook niet als een kip zonder kop hockeyen. Dat deden we juist in het begin van het seizoen. Het komt erop neer dat we dit seizoen iets langer de tijd nodig hebben dan we wilden.’

De successen zorgden er ook voor dat de status van Pinoké veranderde. Ze zijn niet meer de underdog, maar een ploeg waar iedereen rekening mee houdt. ‘Ook de verwachtingen van jongens zelf zijn veranderd. Inmiddels zijn er behoorlijk wat die meetrainen met Oranje. Dat doet wat met iemand, net als het winnen van die prijzen. Daardoor heb je automatisch een verwachting dat je bij de top hoort. Maar dat is juist geen vanzelfsprekendheid. Dat het ooit is gelukt, betekent niet dat het zo blijft. En ja, dan zijn er nu mensen die vragen: Pinoké staat zesde of zevende, gaat het wel goed daar?’

Een feit is, dat Pinoké – dat vorig seizoen de play-offs niet haalde – moet bouwen. In de zomer vertrok niet alleen cornergigant Alexander Hendrickx, maar ook echte clubjongens zoals Morris de Vilder, Gijs van Wagenberg en Marlon Landbrug. Cultuurdragers die de groei van Pinoké van de play-outs tot de prijzen van A tot Z meemaakten, het vleesgeworden meubilair van Pinoké waren. ‘Met die drie jongens vertrok er veertig jaar Hoofdklasse-ervaring. Het is jammer dat zij allemaal tegelijk stopten. Maar het zijn mannen met banen of gezinnen, die na meer dan tien jaar een andere keuze maakten. Het geeft jonge gasten de ruimte. Spelers die anders wellicht waren uitgevlogen. Dat wil je ook niet.’

Miles Bukkens. Foto: Koen Suyk

De corneropvolging van Hendrickx

Naast dat gat aan ervaring, is de corner van Miles Bukkens – de nieuwe koning op de kop van de cirkel – nog niet van het kaliber dan van Hendrickx, die bij de beste cornerschutters ter wereld hoorde. ‘De corner van Miles is in potentie heel goed. Hij traint er nu extra op met Toon Siepman (de vaderlandse cornergoeroe, red.). Miles heeft niet de ervaring van Alex en pusht met minder snelheid. Dat scheelt wel zo’n tien kilometer per uur, al kan Miles wel op een laat moment variëren. Hij is ook pas 21 hè, dat komt wel goed.’

Slechts elf punten na negen wedstrijden, met alleen zeges op ploegen uit het rechterrijtje. Het is een ronduit matige start van Pinoké in 24/25. Maar gek genoeg wel eentje met perspectief. Want behalve Den Bosch, Amsterdam en Bloemendaal gaan veel meer potentiële play-offdeelnemers met horten en stoten door het seizoen. Kampong staat na zondag plots vierde en heeft ook pas veertien punten. Oranje-Rood verloor zaterdag van Klein Zwitserland en heeft de puntenteller op twaalf staan. Rotterdam – dat een wedstrijd minder speelde door EHL-besognes – kwam niet langs Nijmegen (2-2) en bezet de achtste plek.

‘Blijkbaar gunt de competitie ons wat tijd’, reageert Mahieu wat laconiek. ‘Het gaat mij vooral om ons. Om de lange termijn. We willen elk jaar de play-offs halen. Structureel bij de top horen. Ook met een nieuwe ploeg.’