In de serie ‘De impact van goud’ aandacht voor de gevolgen van een olympische titel. Deze keer: meerdere spelers van Oranje, onder wie Luna Fokke, hebben een bezoek gebracht aan hun oude basisschool, om de jeugd te inspireren en te enthousiasmeren voor de hockeysport. Hun heldenstatus is een belangrijk middel om teruglopende ledenaantallen op clubs tegen te gaan.
‘Ik hoop dat ik jullie kan laten zien hoe leuk hockey is. Zodat jullie het misschien zelf ook willen gaan doen’, zegt olympisch kampioen Luna Fokke (23) op woensdagochtend, wanneer ze begint aan haar presentatie in een klaslokaal van de Montessorischool Leidschenveen. Haar publiek: leerlingen van groep 3, 4 en 5.
‘Weten jullie toevallig wat de Olympische Spelen zijn?’ Een oorverdovend ‘Jaaaaaa!!!’ van hoge kinderstemmetjes klinkt enthousiast door het lokaal. Het is duidelijk: deze leerlingen zijn misschien nog jong, maar beseffen al heel goed dat Fokke iets bijzonders heeft gepresteerd. Niet alleen voor volwassenen, maar ook voor kinderen hebben de Olympische Spelen iets magisch.
Luna Fokke vertelt op haar oude basisschool over haar ervaringen op de Olympische Spelen. Foto: Anne Veenendaal
Hockey is nu het vak dat gegeven wordt
Een half uur lang luisteren de kinderen ademloos naar ‘juf Luna’, die een gouden medaille om haar nek heeft hangen. Voor even is het niet rekenen of taal waarover ze iets leren. Hockey is nu het vak dat gegeven wordt. Als een gediplomeerd docent staat Fokke voor de klas en grijpt ze de aandacht van de kinderen door te vertellen over haar olympische ervaringen.
Op een groot scherm laat ze beelden zien uit Parijs. Ze toont foto’s van zichzelf in het shirt van Oranje, van het olympisch dorp, van de huldiging in het Team NL-huis én van hun ontmoeting met koning Willem-Alexander. Met grote ogen staren sommige kinderen naar haar gouden medaille, wanneer Fokke door de klas loopt om ‘m aan elke leerling van dichtbij te laten zien. Ze mogen ‘m zelfs aanraken. Elke meester of juf zou willen dat hun kinderen altijd zo goed opletten als dat ze nu doen.
Luna Fokke bracht een bezoek aan haar oude basisschool, de Montessorischool Leidschenveen. Foto: Anne Veenendaal
Campagne ‘Dromen beginnen hier’
Het inspireren van de jeugd is het doel van de campagne ‘Dromen beginnen hier’, die op touw is gezet door de KNHB. De twee olympische titels zijn een welkom hulpmiddel in de strijd tegen de teruglopende ledenaantallen. Om de jeugd te laten zien hoe leuk hockey kan zijn, is deze campagne in het leven geroepen, waarbij internationals terugkeren op hun oude basisschool en ze een hockeyles geven in samenwerking met trainers van hun eerste club. Insteek: de leerlingen inspireren met verhalen over de Olympische Spelen. En ze zelf te laten hockeyen.
Thierry Brinkman, aanvoerder van de Nederlandse mannen, trapte de campagne begin oktober af. Na hem volgden Pien Dicke, Derck de Vilder, Renée van Laarhoven en Marleen Jochems. Fokke is vooralsnog de laatste. Allemaal hebben zij zich opgegeven, omdat ze het belangrijk vinden om de jeugd warm te blijven maken voor hockey. ‘In het begin hebben oudere kinderen vaak het vooroordeel dat hockey alleen voor kakkers is. Maar aan het einde vinden ze het een leuke sport’, zei Renée van Laarhoven bijvoorbeeld tegen Omroep Brabant, toen ze een bezoek bracht aan haar oude basisschool Christoffel in Tilburg.
In het begin hebben oudere kinderen vaak het vooroordeel dat hockey alleen voor kakkers is. Maar aan het einde vinden ze het een leuke sport Renée van Laarhoven
In het geval van Fokke kwam de vraag of ze een bezoek wilde brengen aan haar oude basisschool niet alleen vanuit de KNHB, maar ook vanuit haar oude basisschool zelf. ‘Ik werd benaderd door mijn juf van vroeger. We hebben altijd een beetje contact gehouden. Toen zij mij een berichtje stuurde met de vraag of ik langs wilde komen op mijn oude basisschool, was ik meteen enthousiast’, zegt Fokke, voor wie als zesjarig meisje haar hockeydroom begon bij Ypenburg, op een steenworp afstand van de school.
Luna Fokke voorziet een leerling tijdens de gymles van tips. Foto: Anne Veenendaal
‘Hoeveel sticks gaan er kapot in een wedstrijd?’
Dat er met haar gastles onmiddellijk een hockeyzaadje in het hoofd van sommige kinderen wordt geplant, blijkt wel uit de vragen die ze aan de olympisch kampioen stellen.
- Wat is dat ding dat ik zag bij je tanden? ‘Een bitje.’
- Wat was jullie tactiek? ‘Zoveel mogelijk scoren.’
- Hoeveel sticks gaan er kapot in een wedstrijd? ‘Normaal gesproken niet één.’
- Waarom is het veld blauw en niet groen? ‘Dat weet ik eigenlijk niet.’
- Wat eten jullie voor de wedstrijd? ‘Pannenkoeken.’
- Hoe voelde je je nadat je goud had gewonnen? ‘Ik heb tranen van geluk gehuild.’
- Wie vond je de stomste scheidsrechter? ‘Niemand, de scheids heeft altijd gelijk.’
- Waar kan ik je zien spelen? ‘Bij Kampong.’
De gymlessen staan de hele dag in het teken van hockey. Foto: Anne Veenendaal
‘Houd je handen andersom’
Ook de gymlessen staan deze hele ochtend volledig in het teken van hockey. De leerlingen van alle vijf middenbouwklassen die vandaag gymles hebben, krijgen allemaal een stick in hun handen geduwd. Dus ook het jongetje dat een shirt draagt van Mbappé. Speciaal voor deze gelegenheid wordt de gymdocent de hele ochtend ondersteund door drie jeugdtrainers van Ypenburg. Ook Fokke sluit bij hen aan. Een half uur lang mengt ze zich tussen de kinderen, die ze enthousiast voorziet van tips. Al snel stapt ze op een jochie af dat probeert een pion voorbij te spelen, met een stick die bijna net zo groot is als hemzelf. ‘Gebruik de platte kant’, zegt ze tegen hem. ‘En houd je handen andersom.’ Apetrots omspeelt hij vervolgens de pion.
Ook trekt Fokke langs alle bovenbouwklassen. Leerlingen van deze groepen mogen vragen aan haar stellen en eveneens haar gouden medaille aanraken. Alle kinderen krijgen een flyer mee naar huis, waarop niet alleen Fokke’s handtekening staat, maar ook een QR-code die leidt naar de website van Ypenburg.
Fokke: ‘Ik vind het belangrijk om kinderen te laten zien hoe leuk hockey kan zijn. Door te vertellen over mijn ervaringen op de Olympische Spelen, hoop ik dat ze heb kunnen inspireren. Toen ik jong was, ging ik op hockey omdat ik het leuk vond. Mijn nichtje nam mij een keer mee en ik raakte spontaan verliefd. Hopelijk heb ik vandaag wat kinderen enthousiast kunnen maken. Dat ze thuiskomen en tegen hun papa en mama zeggen: ik wil op hockey.’
Ideeën voor deze serie? Mail naar redactie@hockey.nl.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.