De een was het afgelopen jaar nog tweede keeper in de Hoofdklasse bij HGC. De ander hockeyde in de spits van Amsterdam Heren 2. Maar dit seizoen zitten de broers Daan (21) en Mees (19) Taphoorn voor het eerst in hetzelfde team. Bij promotieklasser Cartouche, om precies te zijn.
Het zag er een halfjaar geleden nog niet naar uit dat de broers ploeggenoten zouden worden. Daan stond op het punt om bij HGC de post als eerste keeper van Sam van der Ven over te nemen. Een fijn vooruitzicht voor de goalie, die als jeugdinternational natuurlijk zoveel mogelijk vlieguren in de Hoofdklasse wilde maken. De degradatie van HGC gooide roet in het eten.
‘Er vertrokken zoveel spelers bij HGC dat ik dacht dat het voor mijn ontwikkeling beter was om ook weg te gaan. Ik wilde een team kiezen dat al stond en niet een gokje nemen met wat er met HGC ging gebeuren. Ik heb nog wel gepolst bij hoofdklassers, maar die zaten eind mei al vol. En weer ergens tweede keeper worden, zag ik niet zitten. Ik wilde vooral minuten maken.’
In diezelfde periode bedacht Mees, die in de jeugd van Amsterdam altijd op topniveau speelde, dat hij het een tandje hogerop wilde zoeken. ‘Ik woon nog in Amsterdam, maar studeer in Delft. Zodoende kwam ik op Cartouche uit. Ik mocht meetrainen. Toen ik Aal (coach Robbert Paul Aalbregt) daarover sprak, vroeg hij meteen het nummer van Daan. Die wilde hij al benaderen.’
Eerst naar het EK met Jong Oranje
Het telefoontje van Aalbregt kwam voor de oudste van de twee broers dus niet als een grote verrassing, maar direct toehappen, deed hij niet. Het EK met Jong Oranje stond namelijk ook op de planning voor de zomer. Een toernooi waar Daan wilde uitblinken, zeker omdat het zijn laatste als jeugdinternational was. De keeper zegde toe daarna te willen meetrainen, maar focuste zich daarna vooral op Oranje Onder-21.
Nadat de hele familie Taphoorn in Terrassa zag hoe Daan en zijn ploeggenoten net naast het goud visten, namen de broers tijdens hun vakantie in Spanje uitgebreid de tijd om hun hockeytoekomst te bespreken. Daan: ‘Ergens baalde ik van het idee dat ik geen Hoofdklasse ging spelen. Al mijn vrienden zitten bij hoofdklassers. Mijn huisgenoot Casper Berkman ging van HGC naar Amsterdam. Timo Broers doet het supergoed bij Den Bosch. Maar Cartouche is ook een mooie uitdaging. En die kans om in de Hoofdklasse te keepen komt nog wel.’
En dus koos hij voor een nieuw avontuur in Leidschendam. ‘Dat Mees ook meedeed bij Cartouche speelde een grote rol in mijn beslissing. Bovendien bleken het team en de club vanaf dag één ontzettend leuk en betrokken. Meestal duurt het een tijdje voordat je je helemaal op je gemak voelt in een nieuwe ploeg, maar hier was dat binnen een week al zo.’
Ook Mees mocht blijven, waardoor de Taphoorn dubbel een feit is bij Cartouche. En dus pendelen de broers iedere week samen meerdere keren van hun woonplaats Amsterdam naar Leidschendam. ‘We hebben ooit wel eens samen getraind en in de covid-tijd oefenpotjes met en tegen elkaar gespeeld, maar dit is toch anders. In de wedstrijd komen we elkaar natuurlijk weinig tegen, maar op de training wel. Dan is het altijd een extra leuke uitdaging om te scoren. Ik denk dat hij ook iets meer gefocust is als ik een bal op goal sla’, lacht Mees. ‘Stiekem is dat misschien wel een beetje zo’, bevestigt Daan. ‘Anders hoor ik thuis dat hij veel scoort en dat moet ik natuurlijk niet hebben.’
Quality time in de auto
De broers hebben er overduidelijk plezier in om teamgenoten te zijn, mede dankzij de quality time tijdens de wekelijkse uurtjes in de auto. Ondertussen geniet de rest van de familie mee. Mees: ‘Onze ouders en opa en oma komen iedere week kijken, waar we ook spelen. Dat deden ze al toen we nog bij Amsterdam hockeyden en doen dat nu nog steeds. Thuis gaat het ook wel over hockey, maar op een ontspannen manier. We zijn de wedstrijden niet aan het analyseren en voor hen hoeft het allemaal niet per se fanatiek.’
Met zijn staat van dienst aast Daan in het bijzonder dan ook op een terugkeer bij een hoofdklasser. ‘Dat wil niet zeggen dat ik niet blij ben bij Cartouche. Het niveau is lager, maar er staan genoeg goede spelers op het veld. Neem Timo Goor of Arthur Mouwen, die voor mij in de verdediging staat. Ik kom bovendien eindelijk veel aan lekker spelen toe. Het zijn altijd gekke wedstrijden waarbij het scoreverloop alle kanten opgaat. Maar ik heb natuurlijk ook drie jaar in Jong Oranje gezeten. Het WK gespeeld. Dus ik heb nog steeds een hoofdklassedroom. En op een gegeven moment wil ik ook naar een goede club in de Hoofklassse gaan.’
Mees: ‘Het liefst speel ik zo lang mogelijk met Daan samen. We hebben het allebei best druk met studie en andere dingen, dus het is leuk om elkaar zo vaak te zien. Maar ik snap ook dat hij die droom heeft. Al hoop ik voor mijzelf en het team dat het nog even duurt voordat die uitkomt.’
De wedstrijd tussen HGC en Laren wordt verplaatst naar een nader te bepalen datum vanwege het overlijden van een nauw betrokkene bij HGC.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.