Het Haagse HDS zat anderhalf jaar geleden in zwaar weer. Financieel stond de club er allesbehalve rooskleurig voor. Bovendien was er een nijpend tekort aan vrijwilligers. De problemen stapelden zich op, totdat lid van verdienste Peter Boelhouwer zich meldde. Hij stelde een projectgroep samen en zette een nieuwe koers in, waardoor HDS weer vooruit kan kijken.
Net als alle andere sportclubs probeerde HDS na de coronaperiode weer op te starten. Een combinatie van factoren leidde echter tot problemen. Er werden inschattingsfouten gemaakt met het aanvragen van subsidies en leverde de keuze voor een pachter niet het gewenste effect op. Ook de plannen voor een nieuw clubhuis en de optie voor een extra veld waren te ambitieus.
Boelhouwer was al jaren betrokken bij de club. Als hoofdsponsor en vader van zijn hockeyende kinderen, uiteraard ook spelend bij Houdt Dapper Stand. Zijn clubhart bloedde. Hij besloot de handen uit de mouwen te steken en organiseerde een brainstorm. Hiermee wilde hij de betrokkenheid van de ouders vergroten en de HDS, met hulp van de gemeente, sterker maken.
Werk verzetten
Op het gebied van ledenbetrokkenheid viel flink wat werk te verzetten. Een sportclub draaiende houden is tegenwoordig een pittige kluif. Het grote tekort aan vrijwilligers is een tendens waar veel andere sportclubs mee te kampen hebben. HDS maakte zelf de afgelopen tien jaar een explosieve groei door. Ze zijn verhuisd naar de zuidwestkant van de stad, waar meer ruimte was. Het ledenaantal verdubbelde naar 1200 leden.
De toegenomen omvang van de club leidde ertoe dat de lasten vaak op een kleine groep schouders terechtkwam. ‘Als de penningmeester bij wijze van spreken twintig uur per week bezig is, gaat er iets niet goed’, legt Boelhouwer uit.
Een vereniging heeft volgens Boelhouwer te maken met drie typen sporters. Als eerste is dat de consument. Dat is degene die naar de club komt om te sporten en daarna weer naar huis gaat. Dan is er ook de sporter die ook graag iets doet voor zijn inner circle, zoals bijvoorbeeld zijn of haar eigen team. Als derde zijn daar de impactmakers, degene die naast het sporten ook bestuurstaken op zich neemt. ‘Die laatste groep neemt af’, constateert Boelhouwer. ‘Er is een angst om verantwoordelijkheid te nemen.’
Dat moest veranderen. ‘Hoe kunnen we het bestuur omarmen in plaats van naar elkaar te kijken? Met zeventig tot tachtig leden zijn we bij elkaar gaan zitten en hebben gezegd: laten we het met zijn allen doen!’
Verbreden en verjongen
De projectgroep die ontstond bestaat uit leden, oud-leden en externe adviseurs. ‘We doen ons best om de club te verbreden en te verjongen om op langere termijn een stevigere basis te hebben. Zo moeten commissies worden verstevigd. Als je kijkt naar sociale media. Er zijn zoveel kanalen: X, Facebook, Instagram, TikTok. Die moet je allemaal bedienen. Dat kun je niet in je eentje doen, dus heb je meerdere mensen nodig.’
Boelhouwer: ‘We hebben nu een harde kern. Vanuit die groep vinden deze mensen hun plek binnen de organisatie van de club. Dat moet gaan via een soort buddysysteem. Jonge potentiële bestuurders lopen mee met huidige bestuursleden om samen op te trekken. We moeten ervoor zorgen dat mensen die minder tijd kunnen besteden, goed worden opgevolgd.’
Boelhouwer merkt dat de uitdagingen herkenbaar zijn voor andere verenigingen. ‘Ik krijg appjes en wordt gebeld. Dan vertel ik hoe wij het doen. Het gaat erom dat je omdenkt. Dat heb ik tijdens de coronacrisis ook met mijn evenementenbedrijf gedaan gedaan. Wat kan ik nog wel? En dat moeten we ook doen met de clubs.’
Met zijn ziel en zaligheid zet Boelhouwer en het projectteam zich in voor HDS, maar hij merkt ook dat de kar trekken hem zwaar valt. ‘Ik heb het onderschat. Ik had gehoopt dat het iets makkelijker zou gaan.’
Hij hoopt dat straks met name de jonge generatie de handschoen oppakken. ‘Daar heb ik zeker vertrouwen in. Wil je hockeyen dan moet je je ook inzetten voor de club. Je hebt elkaar tenslotte nodig om een clubgevoel te creëren.’
1 Reactie
sander-bout
Ik vind de eerste genoemde categorie, altijd wel een bijzondere “de consument” Je betaald contributie en daarmee is alles geregeld…mooie houding hoor….maar zo werkt een vereniging natuurlijk niet. Als deze groep al enkele kleine hand en spandiensten zonder morren oppakt, zal je zien dat er een aantal mensen van categorie 2 doorschuiven naar categorie 3 Overigens goed te zien dat HDS weer “on track” aan het raken is. Respect voor de initiatiefnemer!