Jonas de Geus: ‘Tijd was te kort om naar oude niveau te groeien’

Verbaasd was Jonas de Geus niet toen bondscoach Jeroen Delmée hem vertelde dat hij geen deel zou uitmaken van de EK-selectie. De middenvelder van Kampong, die sinds de Olympische Spelen van Parijs niet meer in Oranje speelde, zag de beslissing aankomen. ‘Ik moet realistisch zijn. De tijd was te kort om naar mijn oude niveau te groeien.’

De 27-jarige international kampte de afgelopen seizoenen met hardnekkige knieklachten. In overleg met Delmée nam hij na de Spelen van Parijs tijdelijk afstand van Oranje. Die rust gebruikte hij om zijn maatschappelijke carrière als consultant bij Rembrandt, een bedrijf dat zich bezighoudt met fusies en overnames, een impuls te geven.

‘Dat is goed bevallen’, zegt De Geus. ‘Zij denken ook mee met de combinatie van topsport en werk. Na Parijs heb ik maatschappelijke stappen kunnen zetten. Dat gaf me nieuwe energie.’

Afstand nemen

De Geus was niet de enige speler die na het olympisch goud behoefte had aan afstand. Spits Duco Telgenkamp — vorig jaar in Parijs nog de maker van de beslissende shoot-out in de finale tegen Duitsland — koos ervoor om voorlopig te stoppen bij Oranje. Tijdens het EK in augustus zit hij op kantoor. ‘Ik kan niet nog drie jaar zo obsessief doorgaan’, legde Telgenkamp eerder uit.

Jonas de Geus en Thierry Brinkman vieren een doelpunt van de Oranje Heren tegen België in de halve finales van het EK in Mönchengladbach. Foto: Willem Vernes

De Geus heeft begrip voor de keuze. ‘Iedereen is vrij in zijn gevoel en zijn doen en laten. Je moet het doen omdat je het leuk vindt.’ Zelf voelde hij echter al snel dat hij nog niet klaar was. ‘Hockeyen doe je niet je hele leven. Daarom wil ik zoveel mogelijk meemaken, want het is het mooiste wat er is. Deze zomer heb ik voor mezelf bevestigd: ik ga door tot Los Angeles 2028.’

Maar de weg terug bleek lastig. Toen hij eenmaal de draad weer oppakte op het veld, volgde opnieuw fysiek ongemak. Knieproblemen speelden hem parten in de laatste maanden van het seizoen, waardoor hij onder meer de Pro League-wedstrijden in juni moest missen. De timing was ongelukkig, zeker met het EK in aantocht.

Logisch

Toch trainde De Geus de afgelopen weken mee met Oranje. ‘Zoals Jeroen ook zei: we gingen de zomer in om de stap van club naar Oranje te maken, en dan te kijken of het EK haalbaar zou zijn’, zegt De Geus. ‘Ik deed pas anderhalve week vol mee in het programma. Dan is het logisch dat het nog niet genoeg is.’

Bondscoach Delmée bevestigde dat eerder deze week bij de bekendmaking van de definitieve EK-selectie. ‘Dat is vervelend, maar het was een ingecalculeerd scenario toen hij weer bij de groep aansloot.’

Parijs 2024 – Jonas de Geus aan de bal tijdens het duel tegen Spanje. Foto: Willem Vernes

‘Het was geen tik’, zegt De Geus over de beslissing. ‘En ik ben het ook niet oneens. Ik heb er vertrouwen in dat als ik weer volledig fit ben, ik terug kan keren op mijn oude niveau.’

De knie lijkt inmiddels langzaam te verbeteren. Opereren is geen optie, dus blijft alleen een zorgvuldige opbouw over. ‘De kunst is de balans: niet te veel, niet te weinig. Ik moet de grens opzoeken, dat is de beste oplossing.’

Plan

Tot vrijdag trainde De Geus mee met Oranje. Terwijl de ploeg zich voorbereidt op het EK, richt hij zich op zijn eigen terugkeer. Samen met de loop- en krachttrainer en zijn eigen fysiotherapeut maakt hij een plan om de overgang van club naar Oranje beter te laten verlopen. ‘Want je gaat van vier keer trainen per week naar zes of zeven keer. Dat moet je goed opbouwen.’

Na het EK wil De Geus weer aansluiten. ‘Oranje komt eind september, begin oktober weer bij elkaar. Dan wil ik er graag bij zijn, want ik wil het WK spelen.’

Voor het eerst in jaren beleeft Jonas de Geus een zomer zonder Oranje. Wie hem zoekt, zal hem niet in Mönchengladbach vinden. ‘Ik denk het niet. Ik zal de jongens op tv volgen. Het is ook lang geleden dat ik een zomer vrij ben geweest.’

Jonas de Geus snelt voorbij aan Christopher Rühr tijdens de Pro League-wedstrijd tussen de Oranje Heren en Duitsland in Utrecht. Foto: Willem Vernes