De olympische wond van Duitsland: ‘Dat zit bij sommigen nog wel hoog’

Natuurlijk roept de EK-finale tussen de mannen van Nederland en Duitsland flashbacks op aan de olympische eindstrijd. Het is precies een jaar – en een paar dagen – geleden dat ze tegenover elkaar stonden in Parijs. Een onvergetelijk haantjesgevecht, waarin Nederland voor het eerst in 24 jaar goud pakte in het mannenhockey. Dat deed uiteraard pijn bij Duitsland. De wonden zijn geheeld, maar hoofdrolspeler Jean-Paul Danneberg (22) mijdt de microfoons richting de EK-finale.

Wie het heeft over de olympische finale, heeft het natuurlijk meteen over de clash tussen Oranje-spits Duco Telgenkamp en de Duitse goalie Danneberg. Het vingertje op de mond en het tikje op de helm na de winnende shoot-out zijn onderdeel geworden van de nationale sporthistorie. Ze hebben sindsdien niet meer tegenover elkaar gestaan. En dat gaat vandaag ook niet gebeuren. Telgenkamp is er niet bij in Mönchengladbach. Zijn verhaal is bekend. Hij pauzeerde zijn interlandloopbaan, richt zich nu op zijn eigen bedrijf en weet nog niet hoe zijn toekomst als international eruitziet. Bij Danneberg is dat anders. Die is op het EK eerste keeper bij Duitsland. Staat volop in de schijnwerpers en staat aan de vooravond van een nieuwe finale.

De ideale gesprekspartner dus voor een voorbeschouwing op de beladen burenruzie. Maar wie Danneberg na afloop van zijn gewonnen halve finale tegen Spanje wilde spreken, kwam bedrogen uit. De journalisten uit binnen- en buitenland die op de keeper stonden te wachten, kregen na een minuut of tien te horen dat de doelman geen interviews geeft na afloop van wedstrijden. Dat deed hij een jaar geleden wel, vlak voor de olympische finale. Toen zei hij dat Nederland waarschijnlijk bang was voor Duitsland. Woorden die werkten als een rode lap op een stier.

En een hele goede reden om de keeper nu eventjes in de luwte te houden. ‘Dat heeft niet specifiek met Nederland te maken’, stelde coach André Henning. ‘Jean wil zich nu alleen concentreren op het keepen. Hij wil rust hebben. Wat er destijds tussen hem en Duco is gebeurd, is wat opgeblazen. Dat is groter gemaakt dan hij zelf wilde, denk ik. ‘

Jean-Paul Danneberg meed de media in aanloop naar de clash met Nederland. Foto: Willem Vernes

De Instagram-post en littekens

Danneberg en Telgenkamp hebben het intussen weer goedgemaakt. Ze troffen elkaar in december. Duitsland speelde op dat moment Pro League-duels in Nederland. In Amsterdam hebben ze elkaar ontmoet en werd de lucht geklaard met een post op social media. Henning: ‘Jean heeft er ook met mij over gesproken. Ik vind het geweldig dat ze elkaar hebben opgezocht. Ik denk dat het hen beiden goed deed, dat ze het er samen over hebben gehad. Voor beiden heeft het voor veel aandacht gezorgd. Misschien te veel. Ze zijn nog zo jong… Als Duco weer international is, spelen ze wellicht nog jarenlang tegen elkaar.’

De ruzie is dus inmiddels met de mantel der liefde bedekt. Maar de littekens van de verloren finale zijn nog wel zichtbaar. ‘Dat zit bij sommige jongens nog wel hoog en houdt hen bezig. Het was een grote wedstrijd’, zegt Henning. ‘Nederland heeft daar terecht gewonnen. We zijn dat duel zeker niet vergeten. Voor mijzelf is het verhaal van toen wel afgesloten.’

Thies Prinz, nu bij Duitsland en straks bij Pinoké. Foto: Willem Vernes

De droomfinale, die misschien wel uniek is

Thies Prinz is een van de elf spelers die in Parijs de beroemde finale speelde en er vanavond ook bij is. ‘We hebben daar de grootste wedstrijd van ons leven verloren’, zucht de middenvelder. ‘Na twee, drie weken konden we pas blij zijn met olympisch zilver. Dat is geen prestatie waar iedereen in slaagt. Na de Spelen is er bij ons een aantal jongens gestopt, maar ook niet gigantisch veel. We hoefden niet een heel nieuw team te bouwen.’

Volgens Prinz, die komend seizoen net als landgenoot Teo Hinrichs bij Pinoké speelt, is Nederland zaterdag de favoriet. ‘Zij zijn de huidige olympische kampioen. Zij hebben de Pro League gewonnen. Zij zijn de te kloppen ploeg. Ze zullen veel vertrouwen hebben voor de finale, omdat ze op dit EK iedere wedstrijd erg goed hebben gespeeld. Maar ze zullen ook wel weten wat wij kunnen.’

‘Nederland is super stabiel op dit moment’, vindt Henning. ‘Die status is volledig verdiend, omdat ze op dit moment gewoon alles heel goed doen. Daarom vind ik het prima als wij de lichte underdog zijn. We hebben ons ook goed ontwikkeld, dus ik hoop dat we ze goed kunnen uitdagen. Hoe dan ook, dit is een droomfinale. In eigen huis, tegen Nederland, op een groot toernooi. Hoe vaak speel je die wedstrijd? Het zou zomaar kunnen dat dit voor iedereen maar één keer in het leven voorkomt.’

Blijdschap bij Gonzalo Peillat en Tom Grambusch. Foto: Willem Vernes

De succeswensen van Pinoké

Prinz heeft ook een persoonlijk belang bij de Europese finale. Hij hoopt uiteraard met een gouden medaille op zak aan zijn Hoofdklasse-avontuur te beginnen. ‘Haha, dat zou een geweldige manier van binnenkomen zijn. Een paar jongens hadden mij voor de wedstrijd al geappt. Ik heb al met ze gesproken. Teo en ik zitten ook al in de groepsapp. Ik vind het leuk dat ze ermee bezig zijn en aan ons denken.’

Lachend: ‘Al weet ik niet of die succeswensen ook komen nu we tegen Nederland spelen.’