Ehren over keeperskeuze: ‘Nooit beweerd ze evenveel te laten spelen’

Hij staat vandaag voor het eerst in een finale met de Oranje Dames. In de eindstrijd van het EK in Mönchengladbach had bondscoach Raoul Ehren graag zijn oude liefde België getroffen. Maar het liep anders. Net als bij de mannen wordt ook bij de vrouwen het Europese goud verdeeld tussen Nederland en Duitsland. Het grootste vraagstuk vooraf is ook hetzelfde. Wie staat er ditmaal onder de lat?

Het keepersverhaal van Anne Veenendaal en Josine Koning is al vaak verteld. De generatiegenootjes, die slechts vijf dagen na elkaar geboren werden, zijn in hun tophockeyloopbaan veroordeeld tot een levenslange concurrentie onder de lat. Sinds 2016, toen Joyce Sombroek stopte als international, komt ieder toernooi de vraag. Wat zijn de afspraken tussen de keepers? Krijgt iedereen evenveel speeltijd? En, misschien wel het belangrijkst: wie keept de finale?

Op de Olympische Spelen moet er een eerste keeper worden aangewezen. Daar mag maar een goalie deel uitmaken van de selectie van zestien man. In Tokio (2021) viel de beurt aan Koning, vorig jaar werd gekozen voor Veenendaal. Op het EK is dat anders. Mogen beide keepers worden ingezet en doorgewisseld. Dat deed Ehren ook. In het eerste duel met Ierland kregen de rivalen allebei dertig minuten speeltijd. Daarna werd het een kwestie van om-en-om. Koning keepte tegen Duitsland en in de halve finale tegen Spanje, Veenendaal alleen tussendoor tegen Frankrijk.

Ehren heeft nooit beweerd beide goalies evenveel speeltijd te geven

Qua aantal wedstrijden ligt Koning dus voor. Maar wat dat precies zegt? Ehren heeft – in tegenstelling tot mannenbondscoach Jeroen Delmée – nooit beweerd dat de speeltijd tussen beide goalie gelijk zou zijn. ‘Alleen dat ze allebei in actie zouden komen in dit toernooi’, onderstreepte de bondscoach.

Foto: Willem Vernes

‘Er is nog niks afgesproken over de finale’, reageerde Koning vrijdag, vlak na afloop van de halve finale tegen Spanje. Het duel waar zij de hele wedstrijd onder de lat verscheen. ‘Ik hoorde op de ochtend voor de wedstrijd dat ik tegen Spanje zestig minuten zou spelen. Volgens mij kan het alle kanten op.’ Ehren: ‘Ik denk dat onze tegenstander naar beide keepers moet kijken in hun voorbereiding.’

Kortom, het rookgordijn wordt weer opgetrokken richting de finale. Een verrassende eindstrijd tegen Duitsland. In zijn hart had Ehren het liefst tegen België gespeeld. Logisch. Hij coachte de Red Panthers bijna vier jaar, totdat hij vorig jaar herfst zijn ploeg verliet voor de droomjob als vrouwenbondscoach bij de KNHB. Het leidde tot boosheid en wat scheve gezichten bij de Belgen. Een nieuw weerzien was dus zowel interessant als pikant geweest. Maar daar stak Janneke Schopman met haar Duitsland een stokje voor. Duitsland verraste de Belgen en was na shoot-outs de betere. Na zestig minuten stond het 1-1.

Twee keer Nederland-Duitsland

Ehren zag die halve eindstrijd vanuit het spelershotel in Venlo. ‘Met de beentjes omhoog’, zoals hij dat zelf noemt. Rustig toekijkend, terwijl zijn eigen wedstrijd al in duizend stukjes voor hem lag. Opgedeeld in 101 spelsituaties. Na een gloedvol betoog over een weerzien met België, bedacht Ehren dat een wedstrijd met Duitsland ook wel voordelen had. ‘Een EK waarin twee keer Nederland-Duitsland op het menu staat. Die dagen sowieso zijn uitverkocht. Dat is ook wel heel erg mooi.’

Foto: Willem Vernes

Schopman en haar staf hebben ongetwijfeld ook hun analyses gedaan. Heb natuurlijk nog de beelden paraat van afgelopen maandag, toen Oranje de Duitsers met 5-1 onder de voet liep. Ze zullen extra beducht zijn op de corner van Yibbi Jansen, die tegen Spanje zelf voor haar doen buitengewoon goed op dreef was. ‘Volgens mij pushte ze drie van haar vijf corners raak’, zegt Ehren met bewondering in zijn stem.

‘We hebben een aardige corner in huis’, zegt Ehren gevoel voor understatement. ‘In juni wonnen we met 11-2 van Spanje. Toen pushte Yibbi er vijf in. Allemaal rechts van de keeper. Dan is het altijd interessant om te zien hoe ze dat gaan oplossen. Nou, de keeper stond tegen de doelpaal aan. Maar de eerste goal ging er daar wel in. Dat is haar klasse. Zij krijgt ‘m met een waanzinnige snelheid de bal om de uitloper heen.’

Yibbi Jansen er weer in en uit

Ehren gaat slim om met het inzetten van zijn superster. ‘Zij krijgt per kwart zo’n drie minuten rust. Yibbi was net gewisseld, toen Spanje een kaart kreeg. Het stond toen 1-1. Hup, ging meteen Yibbi er weer in. Gewoon voor degene die het meest dichtbij stond, even als linksachter.’ Glimlachend: ‘Vlak daarna zijn we in de aanval en halen we een corner. Yibbi pusht ‘m erin. 2-1. Kan ik van genieten, van zo’n situatie.’

De bondscoach constateerde in aanloop naar de eindstrijd dat er een stijgende lijn zichtbaar is bij zijn ploeg. De Brabander zag zijn ploeg nog worstelen met Ierland. Tegen Duitsland was de eerste helft heel overtuigend, tegen Frankrijk had Oranje zijn tegenstander na 45 minuten al totaal op de knieën. En vrijdag werd na die lastige beginfase een taai Spanje bedwongen. ‘We gaan steeds beter spelen. Laten aanvallend hockey zien, stralen heel veel plezier uit. Daar ben ik dik tevreden over. We staan meer dan terecht in de finale.’

Foto: Willem Vernes