Freeke Moes: ‘Dit Oranje heeft gelukkig ook een vechtmodus’

Dit oranje heeft de luxe van een super strafcorner van Yibbi (i.c.m. de huidige strafcorner regels) die vaak beslissend en nodig is gebleken in (top)wedstrijden, maar die hiermee ook de zwakke plekken in/van het team ondersneeuwt, omdat er toch wel gewonnen wordt.

Ben je weer met je eeuwige strafcorner. Deze moet ook verdiend worden, Shoot is shoot en een duw is duw. In elke sport gelden regels. Wat wil je dan? Dat je zomaar je voet er tegenaan kan zetten en een beuk kan geven? Het is aan de tegenstander hier een oplossing voor te vinden, niet aan Nederland. Je kunt ook varianten bedenken, zo vaak wordt er niet meer rechtstreeks uit een strafcorner gescoord. In de finale is niet eens uit een strafcorner door Nederland gescoord, alleen in de halve finale bleek deze beslissend. Duitsland heeft tegen Nederland en België alleen maar uit een strafcorner gescoord. Het is niet alleen Yibbi: een corner moet gehaald worden, goed aangegeven worden en goed gestopt worden pas dan kan Yibbi goed pushen. Daarbij heeft Moes gewoon gelijk; teams spelen anders op een groot toernooi. Een voetje zoeken is soms gewoon de beste oplossing.

Ja Lynn, de strafcorner (in de huidige vorm en op het snelle kunstgras) bepaalt simpelweg teveel de hockey uitslag. Het feit dat jij aangeeft dat Duitsland ook bijna alleen maar uit strafcorners scoort. is hier eigenlijk ook weer een soort bevestiging van. Dat er in de finale toevallig geen strafcorner goal was (dat komt niet vaak voor) doet daar niet aan af. Je kunt namelijk ook zeggen dat als NL in de halve finale geen strafcorners had gehad, dat ze dan wellicht niet eens in de finale gestaan hadden. Maar goed, ik begrijp dat jij nog erg geniet van de vele wedstrijden waar de strafcorner vaak de hoofdattractie is, en als spelers bijv. bewust een voetje zoeken (spelbederf) . “Een strafcorner moet ook verdiend worden”. Ik zie liever een speler die een actie maakt en zelf op goal schiet of een assist geeft. Maar smaken verschillen. Toch zou het goed zijn voor de spanning en aantrekkelijkheid van het hockey om de strafcorner minder dominant of beslissend te maken. Je zou bijvoorbeeld wel de strafcorners kunnen laten nemen, maar dan bijv. dat iedere 2e (of 3e) gemaakte strafcorner pas een goal is. Of dat je eigenlijk alleen nog maar varianten mag spelen, dus niet meer rechtstreeks. Maar goed, zo denkt iedereen er het zijne over. Wat vond je trouwens van de vele gele kaarten in de finale?

Het' probleem' is dat elke vorm van interpretatie van een overtreding in de cirkel is weggehaald. Bal raakt voet verdediger SC, bal raakt bolle kant stick verdediger SC. Dit terwijl juist interpretatie van groot belang is, niet elke beroering van de bal door een voet of bolle kant is namelijk van invloed op het spel. Zo is bij het voetbal interpretatie van belang bij het toekennen van hands, daarom is op hands spelen in het voetbal niet mogelijk. Terwijl een voetje zoeken in het hockey schering & inslag is, de twee lijken wel met elkaar verweven. Naar mijn idee is de interpretatie weggehaald om discussie te voorkomen & het de scheids makkelijk te maken. Nu worden er video aangevraagd over bal tegen voet daar moeten we dan 3 minuten naar kijken & dan is conclusie de bal raakte een voet sc. Of de bal inderdaad zoveel is beïnvloed dat snelheid & richting significant zijn beïnvloed doet niet meer ter zake Terug met die interpretatie vroeger konden de scheidsrechters dat ook. Een voorbeeld van het verdwijnen van de interpretatie Van den Veerdonk speelt de bal weg met een ouderwetse bolle kant vlak buiten de cirkel, kan niet anders dan dat een speelster van haar kaliber zich daar van bewust is, moet dus een corner zijn & geen vrije slag. Juist omdat alle interpretatie is weggehaald durft de scheids niet de juiste straf aan deze echte overtreding te geven. De Nederlanders zijn verbaasd dat er zo veel kaarten zijn gegeven, nee het hadden er veel meer kunnen zijn

Iedereen zou commentaar moeten geven zoals Lynn Bosman.

Wat een onzinnige discussie. De handsregel in voetbal en de 'shoot'-regel in hockey zijn niet te vergelijken, omdat ze gebaseerd zijn op zowel de fysieke eigenschappen van het lichaam als de hulpmiddelen. In voetbal hangen de armen los aan het lichaam en is er geen schild om ze af te dekken, waardoor de regel afhangt van de natuurlijke houding. In hockey daarentegen zitten de voeten vast en worden ze (mits goed verdedigd) afgedekt door de stick, het primaire middel om de bal te spelen, wat contact met de voet tot een overtreding maakt. Ook 2 of 3 keer een gescoorde strafcorner is een goal is een van de meest krankzinnige oplossingen die ik gelezen heb. Dek je voeten beter af, zoek zelf een voetje, train op je strafcorner. Je beseft ook dat je een hoop landen hiermee in het nadeel zet? Je doet alsof Nederland het enige land is dat zoveel voordeel van haar strafcorner heeft, maar je gaat totaal voorbij aan andere landen.

Beste Frank, ik geef amper commentaar op een artikel van hockey.nl (dit was inderdaad een paar jaar geleden anders). Mijn mening over de strafcorner heeft niks te maken met een eventuele favoriete club. Jammer dat je dat erbij haalt.

Reinout, je trekt nu echt appels met peren. Het gaat er niet om dat elk voetje meteen een penalty waard moet zijn, maar dat de regels consequent zijn en passen bij het spel. In voetbal is een handsbal vaak onbedoeld en afhankelijk van de houding, in hockey is een voet altijd een verstoring omdat je de bal met je stick hoort te spelen. Dat jij 4 keer shoot gelijkstelt aan een doelpunt klinkt leuk in een rekenmodel, maar zo werkt sport niet. Trainen, slim verdedigen en accepteren dat de strafcorner een essentieel onderdeel van hockey is – dáár zit het verschil. Voor mij is dit einde discussie.

In het hockey is een shoot vaak bedoeld en wel door de aanvaller en daar moeten we vanaf.