Begin augustus rinkelde plotseling de telefoon bij Alkmaar. De KNHB meldde dat de dames van Warande zich hadden teruggetrokken uit de Overgangsklasse en vroeg of Alkmaar de vrijgekomen plek wilde innemen. Een vraag die niemand had zien aankomen, maar die het seizoen van de Alkmaarse dames al voor de start op de kop zette.
De avond voor de training waarop het nieuws zou worden gedeeld met de rest van de selectie sliep Lynn Oosterveer slecht. De aanvoerster van Alkmaar Dames 1 was een paar dagen eerder door trainster Mistral Barsingerhorn ingelicht.
Oosterveer was benieuwd naar de reacties van haar teamgenoten. ‘Ik dacht meteen: dit moeten we doen? Maar tegelijkertijd ging er van alles door mijn hoofd. Het betekent hele zondagen onderweg, langere reizen, zwaardere tegenstanders. Zouden alle meiden dat zien zitten?’
Na de training verzamelde de selectie zich in het clubhuis, waar het nieuws werd gedeeld. De ene speelster zat met open mond van verbazing, een ander was heel blij. De keuze was snel gemaakt. Alkmaar zei volmondig ‘ja’ tegen de promotie. Het seizoen dat met het verlies in de play-offs tegen Union om promotie was geëindigd, kende alsnog een happy end.
Bubbels om te vieren
Er werd over niets anders meer gesproken die dag. Er werd geproost met een klein bubbeltje. ‘’s Avonds bleven we elkaar bellen en appen’ vertelt Oosterveer. Een dag later werd het nieuws van de promotie naar de Overgangsklasse ook gedeeld met de harde kern-appgroep met meer dan honderd familieleden en vrienden.
Alkmaar Dames 1 tijdens de play-offs. Foto: Privéarchief Lynn Oosterveer
De ontlading was des te groter omdat de ploeg eerder nét naast promotie had gegrepen. Als nummer twee plaatste Alkmaar zich voor de play-offs tegen Union. In Malden werd 1-1 gelijkgespeeld. De volgende dag volgde de thuiswedstrijd, waarin een 4-1 achterstand in de laatste minuut werd weggepoetst: 4-4. In de shoot-outserie viel de beslissing in het voordeel van Union. De droom van promotie spatte uiteen. Totdat Warande zich terugtrok.
De KNHB heeft een helder reglement voor zulke situaties. Wanneer een team zich terugtrekt en er een plek vrijkomt in een bepaalde klasse, wordt die bij de start van het nieuwe seizoen opnieuw ingevuld. In eerste instantie gaat de uitnodiging naar de hoogst geëindigde teams die op het onderliggende niveau net niet zijn gepromoveerd. De bond kan hiervan afwijken als het om een nummer drie, vier of lager gaat. Omdat Alkmaar net naast promotie greep in de play-offs, kwam de ploeg als eerste in beeld. En zo viel alles precies op zijn plaats.
‘Dit kwam voor ons ook op het juiste moment’, vertelt Oosterveer. ‘Er is niemand gestopt. En dat is uniek denk ik. Dus als er een moment zou moeten zijn, was het nu. Wij zijn op ons sterkst en we krijgen ook nog aanvulling vanuit de jeugd.’
De Alkmaarse dames zijn een hecht team dat in 2024 promoveerde naar de Eerste Klasse. Jong en oud hockeyt samen, bijna iedereen is ooit door dezelfde trainster begeleid in de jeugd. ‘We kennen elkaar door en door. Ook buiten het veld doen we veel samen’, legt Oosterveer uit. Afgelopen seizoen speelde de ploeg onbevangen, zonder de druk om bovenin te eindigen. Het leverde de ploeg zeges op en uiteindelijk een ticket voor de play-offs.
Dat het in de Overgangsklasse anders wordt, daar maakt niemand zich illusies over. Het spel gaat sneller, de tegenstanders zijn fysieker en de scheidsrechters laten wellicht ook wat meer toe. ‘Het wordt aanpoten. Maar dit zal ons ook dichter bij elkaar brengen.’
De lat ligt hoger
Alkmaar gaat ondanks de promotie op dezelfde voet verder. Veel aanpassingen zijn er niet gedaan. Zo neemt het aantal trainingen niet toe. De lat ligt wel hoger.
‘We hebben afgesproken: elke training tweehonderd procent geven, elke week beter worden. Je merkt dat we feller zijn op de trainingen, maar in de goede zin. We doen extra shuttleruns om fitter te worden. We moeten straks zestig minuten lang een 1-0 voorsprong kunnen verdedigen of de gelijkmaker eruit slepen.’
Alkmaar Dames 1 na afloop van de laatste competitiewedstrijd. Foto: Privéarchief Lynn Oosterveer
Naast de sportieve stap wacht ook een praktische uitdaging. Alkmaar moet straks het hele land door, van Limburg tot Groningen. Dat betekent lange reistijden en complete zondagen die in het teken staan van hockey. Oosterveer ziet het als een uitdaging, maar ook als een kans. ‘We zijn ons bewust van de lange ritten. Het is leuk om de hele zondag samen te zijn. We maken er iets moois van.’
Een concrete doelstelling heeft het team niet, maar Alkmaar wil in de Overgangsklasse een taaie ploeg zijn die nooit opgeeft. ‘Ik hoop dat dát ertoe leidt dat we leuk mee kunnen draaien.’
Op 7 september begint Alkmaar met een thuiswedstrijd tegen Helmond. Oosterveer staat al te trappelen van ongeduld. ‘Toen het nieuws bekend werd, begon het al te kriebelen, maar nu ik er zo over praat en er over nadenk, heb ik er nog meer zin in.’
Waar het avontuur precies eindigt, weet niemand. Maar één ding staat vast: voor de speelsters van Alkmaar voelt elke zondag in de Overgangsklasse nu al als een bonus na de onverwachte promotie.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.