Ze was uren in de veronderstelling dat ze geen plekje had gekregen in de Hockey India League. Had zelfs al een ticket gekocht om in de halve marathon van Egmond te lopen. Uiteindelijk liep het toch anders voor Sosha Benninga (Kampong), die via een omweg alsnog bij het Indiase Bengal Tigers belandde. ‘Ik heb constant in een deuk gelegen.’
‘Ik snap er helemaal niets van. Maar volgens mij ben ik toch nog gekocht.’
Dat was het berichtje dat Benninga woensdag aan het eind van de middag naar haar Kampong-clubgenoot Sander de Wijn stuurde. De Wijn werd ’s ochtends voor een zeer royaal bedrag (zo’n 35.000 euro) gekocht door Tamil Nadu tijdens de veiling voor de herencompetitie van de Hockey India League. In de middag waren de dames aan de beurt. Op de Indiase manier: allerlei linies door elkaar en met blokken van nationale en internationale spelers.
Benninga moest eigenlijk een sollicitatiegesprek voorbereiden. ‘Maar ik kon mijn aandacht er amper bijhouden’, zegt aanvaller Benninga, een dag later nog steeds beduusd. ‘We hadden een groepsappje aangemaakt, met Floor de Haan en Noor de Baat. Zij hadden zich ook aangemeld voor de Hockey India League. We hadden geen idee. Gingen voor het avontuur. Wisten ook wel dat wij geen tonnen op zouden leveren, al werd er wel met geld gesmeten. Ruim 40.000 euro voor Augustina Gorzelany. Da’s toch niet normaal?’
Unsold, of toch niet?
De Baat werd – na een hele hoop biedingen – voor zo’n 13.000 euro afgehamerd. Op De Haan en Benninga werd niet geboden. ‘Ik vond het een mooie show. Heb constant in een deuk gelegen. Alsof we koeien waren die werden verkocht. En weer een hand omhoog. En weer een bordje. Ik begreep dat het vorig jaar ook zo was. Maar voor mij was het helemaal nieuw. Bizar en heel spannend.’
Maar ze was ook teleurgesteld door haar uitkomst. Unsold. Een tegenvaller.
‘Vooraf hebben we contact gehad met een staflid van de ploeg uit Delhi. Diggy heette die man, volgens mij. Zij wilden Noor en mij graag hebben, waardoor ik een goed voorgevoel had. Maar er was een leuk alternatief. Ik had met een vriendin afgesproken dat we in Egmond de halve marathon zouden lopen, als India niet doorging. We hebben gisteren meteen geboekt.’
Na de altijd spraakmakende veiling, ging Benninga met een beetje mixed feelings weer zitten voor haar sollicitatie. Totdat De Baat haar belde. ‘Zij vertelde dat ik toch nog gekocht was. Ze stuurde me een screenshot van een gesprekje met onze Diggy. Daarin stond ‘Sosha is sold as well.’ Ik moest keihard lachen. Snapte er helemaal niets van. Wat is dit? Het was totale chaos.’
Mea de Vries en Sosha Benninga van Kampong zijn blij. Foto: Willem Vernes
Opeens in de Whatsapp-groep
Al snel kwamen er allemaal vragen. ‘Ik wist van niets. Welk team was het? Voor welk bedrag ging ik dan? En was het al helemaal zeker? Wat bleek is dat na de echte veiling, achter de schermen nog wat lege plekken zijn opgevuld in de selecties. Clubs kunnen dan blijkbaar nog bieden op onverkochte spelers. Ik begreep dat ze blind bieden, zoals je dat ook bij een huis doet. De hoogste bieder krijgt dan alsnog die speler.’
Ze zocht snel contact met India. Kreeg te horen dat ze voor 500.000 roepie (iets meer dan 4.000 euro) was verkocht aan Bengal Tigers, dezelfde club als De Baat. ‘Meer informatie zou op de website staan van de Hockey India League. Nou, er stond helemaal niets. Ik moest maar geloven dat het klopte. De bevestiging kwam pas toen ik ’s avonds in de WhatsAppgroep van het team werd gezet. Daar heeft iedereen zijn paspoortgegevens ingezet. Ik zag mijn naam – inclusief tweede naam, haha – daarna ook op Instagram staan. Dus ja, het is nog waar ook.’
Er is nog heel veel wat Benninga niet weet. ‘Hoe lang de competitie duurt? Ik heb geen idee. Volgens mij zijn er maar vier vrouwenteams. Gaan we dan een maand lang vier keer per week tegen elkaar spelen? Misschien vind je het belachelijk, maar ik weet niet eens wie mijn coach is.’
Benninga (links) als Hockey5s-international. Foto: Worldsportpics/Rodrigo Jaramillo
‘Ik wist eerst niet eens zeker of ik er tussen zou staan. Ik had mij aangemeld, maar heb nooit een bevestiging gekregen. Ze wisten niets van mij. Ik moest vooraf al mijn kledingmaten doorgeven. Maar hoeveel goals ik in de Hoofdklasse heb gemaakt, dat weet volgens mij niemand in India. Laat staan wat mijn kwaliteiten zijn. Ze kennen mij volgens mij helemaal niet.’
In de slaaptrein?
Tussen al die vragen spat de voorpret er vanaf bij Benninga. ‘Het lijkt me zo’n vette ervaring om in die grote stadions te spelen. Het geld is leuk, maar ik doe dit voor de ervaring. Wanneer krijg je de kans om voor zo bizar veel mensen mag hockeyen? Ik ben nog nooit in India geweest, maar het lijkt me zo bijzonder om daar een maand te mogen leven. Ik ken verhalen van spelers die in een slaaptrein naar een wedstrijd zijn gegaan en bij locals thuis hebben gegeten. Ik kan me er nog geen voorstelling van maken, maar ik vind het allemaal supertof.’
Kortom: Benninga kan niet wachten om haar koffers te pakken. ‘Alleen heb ik nog geen idee wanneer ik daar moet zijn.’
‘En ehh…als je nog iemand weet die mijn ticket voor Egmond wil overkopen?’
Sosha Benninga – Hockey India League – Shrachi Bengal Tigers
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.