Rotterdam geeft landskampioen een lesje effectiviteit: 0-3

Amsterdam heeft zondag z’n tweede topduel in vier dagen tijd verloren. In het Wagener Stadion was Rotterdam de betere met maar liefst 0-3. Alle goals werden voor rust gemaakt door de bezoekers, die ontzettend effectief met hun kansen omgingen. Het zorgt ervoor dat de landskampioen buiten de top vier is gevallen. En dat terwijl Amsterdam een week geleden nog eerste stond.

Het was een moedeloos gezicht, zo’n vier minuten voor tijd. Amsterdam-routinier Robbert Kemperman gaf zijn zoveelste bal richting de cirkel. Ditmaal richting de eerste paal. Niemand maakte serieus werk van die pass. Die ging, zonder dat er een Amsterdammer aan zat, tegen de zijplank. Kemperman stond erbij en keek ernaar in de stromende regen. Hij zag hoe de trotste titelhouder nat ging en een vrij kansloze middag beleefde.

Het was het einde van die bijzondere reeks wedstrijden die Amsterdam erop heeft zitten. Een regelrechte, bijna-toernooiachtige krachttoer met drie topduels in acht dagen. Een serie die begon met een thuisduel tegen Pinoké (1-0 winst) en via Bloemendaal-uit (5-3 nederlaag) terugleidde naar het eigen Wagener, waar Rotterdam zondag op bezoek kwam.

Daarin liet Amsterdam verschillende gezichten zien. Tegen Pinoké, dat dit jaar weer serieus meedoet, kwam er geen muis door de verdediging. Werden goalgetters als Joep Troost en Miles Bukkens geëlimineerd en won Amsterdam, bijna on-Amsterdams met 1-0. Niet swingend, wel steady. Eerder als de hockeyende variant van Juventus dan als FC Barcelona.

Foto: Ewout Pahud

Spierballentaal

Van die degelijke defensie was donderdag weinig te zien. Amsterdam liet zich overrompelen door een getergd en bloed-effectief Bloemendaal, waardoor de titelhouder na 22 minuten al 4-1 stond. ‘Het was slappe hap’, vertelde coach Rick Mathijssen bij Viaplay, die al even vooruitblikte op de derde topper op rij. ‘Tegen Rotterdam moeten de ballen wel op het hakblok liggen. Gewoon gaan leveren.’

En ja, Amsterdam deed er duidelijk alles aan om deze spierballentaal om te zetten in prestaties. Al binnen 25 seconden beukte Floris Middendorp een backhand op Rotterdam-goalie Derk Meijer, twee van de vele internationals die zondag op het veld stonden. Justen Blok een andere Oranje-klant, viel ook op door een van de snelste groene kaarten van dit seizoen te pakken. Na welgeteld 95 seconden mocht de verdediger van Rotterdam al gaan zitten wegens praten.

Voor Amsterdam was dat nóg een teken om de aanval op te zoeken. Kansen waren er in overvloed. Voor Boris Burkhardt, uit de eerste corner van de wedstrijd. Voor Thije Harm, met een hoge backhand. Voor Dayaan Cassiem, die de steengoede Meijer raakte en voorlangs schoot. En voor Sam Steins Bisschop wiens schot werd gekraakt. Aan inzet en creatie geen gebrek, het afmaken liet dus te wensen over.

Foto: Ewout Pahud

Het voetbalspreekwoord

Het was dan ook vrij zuur voor Amsterdam dat Rotterdam z’n allereerste mogelijkheid wel verzilverde. Vlak voor het einde van het eerste kwart stuurde Olivier Hortensius teamgenoot Tjep Hoedemakers – ook alweer twee internationals – weg met een hoge bal. En de blonde spits gooide ouderwets de turbo erop. Hij was niet af te stoppen door de verdediging van Amsterdam, inclusief keeper Oliver Payne, die nog geen bal had gehad: 0-1.

Zo klinisch Rotterdam omging met zijn eerste veldkans, zo zuinig sprongen ze ook om met hun eerste corner. Want inderdaad, ook die ging erin. De sleep van Pepijn van der Heijden suisde langs Payne, halverwege de linkerhoek, 0-2. Het was alweer de zevende seizoensgoal voor de verdediger, die samen met Hoedemakers clubtopscorer is bij Rotterdam. 

Voordat Amsterdam een antwoord kon bedenken, lag ook de 0-3 in tegen touwen. Ditmaal brak Nick van Trigt door. De aanvaller die na een paar jaar bij Klein Zwitserland terugkeerde op vertrouwde grond, zocht en vond geduldig ruimte in de cirkel en pushte raak. Dat Joaquim Menini ondertussen een gele kaart had gekregen – wederom praten – deed bij de bezoekers opeens een stuk minder pijn. ‘Een tussenstand die we hier tijd lang niet op de borden hebben gehad’, treurde de speaker van Amsterdam in de rust, terwijl de thuisploeg in de stromende regen afdroop naar de kleedkamer.

Zelden was het voetbalspreekwoord ‘geen woorden maar daden’ zo van toepassing op een wedstrijd als vandaag tijdens de eerste helft van de neo-klassieker. Door die tussenstand werd het na rust eenrichtingsverkeer. Het publiek in het Wagener hoefde zaterdag in kwart drie eigenlijk maar een kant op te kijken.

Foto: Ewout Pahud 

De toeschouwers – vooral van de thuisploeg – waren stil. Ze kregen dan ook maar weinig hoogtepunten voorgeschoteld. De cirkel van Rotterdam was drukbezet gebied. Bij elke aanval moest Amsterdam telkens op de vierkante centimeter een rits Rotterdammers uitspelen. Kansen waren er dus amper: alleen bij een nieuwe corner van Burkhardt was het even opletten, maar die werd er netjes uitgelopen. Vlak voor die corner kreeg Pepijn van der Heijden een bal op zijn hoofd, maar de Rotterdammer kon later – met een tulband om – gewoon verder.

Amsterdam kwam er niet meer doorheen

Terwijl het harder, harder en nog eens harder ging regenen, werd ook de klok een tegenstander van Amsterdam. Ze zullen op het veld hetzelfde gevoel hebben gehad als donderdag tegen Bloemendaal. Ook toen speelde Amsterdam echt niet slecht, maar liep het wel continue achter de feiten aan. En, het belangrijkste, ook nu kon die schade niet meer worden hersteld. Hoe hoog het baltempo ook lag – in hoeverre dat mogelijk was op het doorweekte veld -. Hoe nadrukkelijk het vizier ook naar voren was gericht.

Ze kwamen er niet meer doorheen. Dat is een regelrecht compliment voor Rotterdam, dat na een play-offloos jaar nu uitstekend in vorm is. En het betekent dat de landskampioen nog flink wat werk moet verrichten om dit jaar mee te doen om de prijzen. Die twee nederlagen binnen vier dagen leveren bakken aan huiswerk op. Veel meer dan alleen maar het besef dat er scherper gestart moet worden.