WK-afvaller Dylan Lucieer: ‘Wil niet in de slachtofferrol kruipen’

Hij zat bij de selectie op het jeugd-WK van 2023. En ook bij het EK onder 21, een jaar later. Maar op het aanstaande WK van Jong Oranje in India ontbreekt Dylan Lucieer. De 21-jarige spits van Rotterdam slikt de teleurstelling weg nadat hij afviel voor de toernooiselectie. ‘Natuurlijk ga ik kijken. Het blijven toch ook gewoon mijn vrienden?’

Lucieer zit in de bieb, als we ‘m bellen. Heeft z’n stick even ingeruild voor de wetboeken van zijn rechtenstudie. Het is woensdagmiddag. De WK-selectie van Jong Oranje is een dag eerder gepubliceerd. De aanvaller hoort niet bij de uitverkorenen die naar het eindtoernooi in India gaan. Heeft geen reserverol, maar ondervond hoe hard topsport kan zijn. Hij belandde buiten de groep, ook al was hij een van de spelers met de meeste toernooi-ervaring.

Twee weken geleden hoorde hij zelf al dat-ie niet mee zou gaan naar het WK.  Toen moest hij zich na een training op Schaerweijde melden bij bondscoach Jesse Mahieu en assistent Nanco Jansonius. ‘Alleen twee andere jongens en ik hadden een gesprekje. Dan weet je natuurlijk allang hoe laat het is. Voordat er een woord gezegd was, wist ik al wat er ging komen. Toen Jesse het vertelde, was het vooral heel stil. Ik wist even niet zo goed wat ik moest zeggen, terwijl ik mijn woordje normaal echt wel klaar heb. Ik zit vanaf mijn dertiende bij alle mogelijke nationale ploegen. Ben nog nooit ergens voor afgevallen. Dus dit was wel een hele gekke, nieuwe ervaring. En vooral een enorme teleurstelling.’

Lucieer tijdens een training van Jong Oranje, afgelopen zomer. Foto: Willem Vernes

De staf legde Lucieer uit waar het aan schortte. ‘Ik heb duidelijke verbeterpunten meegekregen, daar kan ik mee aan de slag. Maar wat er precies is gezegd, houd ik voor mezelf. Laten we het erop houden dat mijn ontwikkeling ergens onderweg een deukje heeft opgelopen. Ik hield er rekening mee dat dit kon gebeuren. Maar dat heb ik bij elke selectie gehad. Die kans dat ik erbuiten kon vallen, was wat mij betreft niet groter dan bij het afgelopen WK of EK.’

Op die toernooien maakte de internationale hockeywereld kennis met Lucieer, die nu drie jaar in het eerste van Rotterdam speelt. Op het WK van Kuala Lumpur viel hij meteen op, al kwam dat eerst vooral dankzij een ongelukkige gele kaart. Aan het eind van het toernooi was hij een van de smaakmakers, die belangrijke goals maakte tegen Argentinië (de winnende) en tegen Australië (de openingstreffer). 

Van jong gastje naar basisklant

‘Daar was ik een jong gastje van negentien, die het al mooi vond om erbij te zijn. Ik keek eerst een beetje de kat uit de boom, moest vooral zorgen dat ik zelf lekker speelde. Dan was het al goed. Ik had geen verwachtingen en ik groeide echt in het toernooi’, blikt Lucieer terug. ‘Op het EK was ik al wat verder. Kreeg ik meer minuten. Werd ik belangrijker in het team en stond ik vaker in de basis. Wist door het WK al dondersgoed hoe het internationaal werkte. Ik scoorde minder, maar speelde wel stabieler. Verdedigend was het ook in orde.’

Lucieer (links) op het jeugd-WK van 2023 met Casper van der Veen en Guus Jansen. Foto: Worldsportpics/Will Palmer

Daardoor leek een stap naar het volgende WK een logische. Een podium waar hij een van de meest ervaren spelers was geweest. Uit het bouwjaar 2004, het oudste jaar dat mag meedoen aan het toernooi. Hij had graag een dragende speler willen worden. Zoals aanvoerder Casper van der Veen, vice-captain Gijs ter Braak of eerste keeper Nieki Verbeek, die precies even oud zijn.

‘Ik heb mezelf in de afgelopen weken ook vaak afgevraagd waar ik het heb laten liggen. Wanneer die ontwikkeling minder hard is gegaan. Ik vind het moeilijk om dat aan te geven. Het ging niet opeens heel veel minder. Het was niet zo duidelijk. Ik snap de punten waaraan ik moet werken. Maar of dat nou precies betekent dat ik niet bij de selectie hoor te zitten? Ik weet het niet. Maakt ook niet uit, die beslissing is niet aan mij.’

Buiten de boot bij Rotterdam

Wat niet hielp, is dat hij dit seizoen bij Rotterdam al een paar keer buiten de wedstrijdselectie viel. Ook afgelopen zondag tegen Amsterdam viel het talent buiten de boot. Maar klagen daarover, dat doet Lucieer niet. ‘Ik wil natuurlijk het liefst spelen, maar ook dit hoort er soms bij. We hebben een grote en goede selectie. Ik denk niet dat het direct invloed had op Jong Oranje. Maar ik heb weleens fijnere periodes gehad’, klinkt het eerlijk.

Met Miles Bukkens op het EK-21 in Barcelona. Foto: Worldsportpics/Frank Uijlenbroek

Lieve berichtjes

Hij heeft die eerste teleurstelling al een plek gegeven. ‘De afgelopen weken waren zwaar. Ik heb het er echt moeilijk mee gehad. Toen dinsdag de selectie naar buiten kwam, wist ook de rest van de wereld dat ik er niet bij zat. Ik heb heel veel lieve en mooie berichtjes gekregen. Ook van de jongens die wel meegaan. Gasten die ik al zeven, acht jaar ken. Die ik alles gun. Voor hen ga ik straks kijken. Natuurlijk, het zijn toch nog steeds mijn vrienden? Jongens met wie ik jaren in de kleedkamer heb gezeten. Ook weleens op stap ben gegaan. Het was onze gezamenlijke droom om wereldkampioen met Jong Oranje te worden. Ik hoop dat het hen alsnog lukt.’

En hijzelf? ‘Ik zat vanochtend nog in de gym. Het seizoen is in volle gang. Ik wil hier beter uitkomen. Ik ben trots op al die mooie jaren in de nationale jeugdteams en heb nog genoeg hockeydromen. Daar ga ik heel hard voor werken. Ik kijk liever vooruit dan dat ik in een slachtofferrol kruip.’ Lachend: ‘Dat vindt toch ook helemaal niemand leuk om te lezen?’