Sinds de komst van de Argentijnse topkeeper Tomás Santiago (33) staat Oranje-Rood – dat overtuigend als koploper de winterstop is ingegaan – achterin als een huis, na een teleurstellend seizoen met veel tegengoals. Niet voor niets is hij in de race voor de prestigieuze prijs van Wereldkeeper van het Jaar. ‘Ik heb lang moeten wachten om eerste keeper van Argentinië te worden.’
Als Santiago zondagmiddag op het veld van Den Bosch vertelt hoe trots hij is dat hij is genomineerd, komt aanvaller Jelle Galema plotseling op hem afgestormd, na de knappe 2-1 winst van Oranje-Rood. Grijnzend slaat Galema hem op zijn schouder. ‘Don’t be shy, hè!’ roept hij, met een veelzeggende glimlach. ‘Don’t be shy!’ Het is duidelijk: de keeper met de geweldige reflexen wordt in Eindhoven op handen gedragen.
De gouden regel in de Tulp Hoofdklasse is dat je met een topspits, een topstrafcorner en een topkeeper meestrijdt om de bovenste plekken. Een topspits heeft Oranje-Rood dit seizoen in de naam van Struan Walker, het Schotse fenomeen die de eerste competitiehelft uit alle hoeken en standen raak schoot. Een goede strafcorner hebben de Eindhovenaren met Walker eveneens in huis. Tegen Den Bosch sleepte hij er weer één tegen de touwen, zijn zesde rake corner van dit seizoen.
Maar een topkeeper heeft Oranje-Rood dit seizoen dus ook. De verdediging is onder leiding van Santiago aanzienlijk beter dichtgemetseld dan vorig jaar. Dit seizoen incasseerden de Eindhovenaren de eerste twaalf competitiewedstrijden achttien tegengoals. Fors minder dan vorig jaar: toen stond de teller na evenveel wedstrijden al op dertig. Het kan niet los worden gezien van de komst van de Argentijn.
De Argentijn Tomás Santiago is genomineerd voor de prijs van Wereldkeeper van het Jaar. Foto: Bart Scheulderman
Met Santiago is er weer rust in het doel van Oranje-Rood
‘Toen Oranje-Rood bij me aanklopte, moest ik dat thuis eerst overleggen’, glimlacht Santiago, die zijn sporen heeft verdiend in Europa. De afgelopen acht seizoenen stond hij al onder de lat in België, eerst bij Gantoise en daarna bij Royal Herakles. ‘Ik heb twee jonge kinderen. We wonen in Gent, op zo’n anderhalf uur rijden van Eindhoven. Er zou een enorme last op de schouders van mijn vrouw komen te rusten. Maar ze vond dat ik dit avontuur moest aangaan. Dit was waarschijnlijk mijn laatste kans om mijn droom te verwezenlijken om ooit in de Hoofdklasse te keepen.’
Eindelijk is er weer rust in het doel van Oranje-Rood. Voor het derde jaar op rij hebben de Eindhovenaren een andere keeper onder de lat staan. Twee seizoenen geleden, in het jaar voor de Olympische Spelen, was Pirmin Blaak de onbetwiste nummer één in het doel. In december 2023 werd hij uitgeroepen tot Wereldkeeper van het Jaar. Maar de club besefte ook dat Blaak niet het eeuwige leven had. Om talent Nieki Verbeek het seizoen daarop klaar te stomen voor de toekomst, besloot de club dat Blaak zijn speeltijd met hem moest delen. Daar weigerde Blaak zich bij neer te leggen. Hij trok zijn conclusies en tekende een contract in België, bij Braxgata.
Het was het startschot van een chaotische periode in het doel. Als vervanger van Blaak haalde de club de 34-jarige Tobias Walter, een voormalige Duitse international. De verwachtingen waren hooggespannen, maar kwamen niet uit. Het beste bleek er bij Walter wel vanaf. Ook Verbeek – die ongeveer de helft van de wedstrijden keepte – kende een wisselvallig seizoen. De doelman van Jong Oranje heeft ontegenzeggelijk talent, maar vooral na de winterstop bleek dat hij nog wel wat stappen moet maken. Met 57 tegengoals waren de play-offs onhaalbaar: Oranje-Rood eindigde teleurstellend als zesde.
Tomás Santiago en Bob de Voogd, die zondag geblesseerd langs de lijn stond, zijn blij met de winst op Den Bosch. Foto: Bart Scheulderman
‘Hij is dit seizoen onze eerste man’
Met Santiago als vervanger van Walter beschikt Oranje-Rood dit seizoen weer over een topkeeper. ‘Wij hebben ons vertrouwen in hem uitgesproken’, zegt coach Ageeth Boomgaardt, die sinds afgelopen zomer aan het roer staat. ‘Hij is dit seizoen onze eerste man.’ Niet voor niets maakte zij een einde aan het gewissel van de doelmannen. Op slechts één competitiewedstrijd na stond Santiago de volledige eerste seizoenshelft onder de lat. Verbeek zit voorlopig weer in de wachtkamer.
Boomgaardt: ‘Tomás houdt heel veel ballen tegen. Zo simpel is het eigenlijk. Bovendien straalt hij een enorme rust uit. Al is hij ook in staat om de boel aan te zwengelen als dat nodig is. Hij zet ook de toon in de voorbereiding en brengt de juiste focus en instelling mee. Daarnaast is ook goed in het neerzetten van de verdedigende corner. Hij is gewoon een ervaren keeper.’
Onder leiding van Tomás Santiago staat de verdediging van Oranje-Rood dit seizoen als een huis. Foto: Bart Scheulderman
Ik heb lang moeten wachten om eerste keeper van Argentinië te worden Tomás Santiago
Santiago is nu 33 jaar, voor een keeper een ideale leeftijd. Ervaren genoeg om kalm te blijven op cruciale momenten, fysiek nog topfit. De meeste keepers bereiken hun piek pas na hun dertigste. Pirmin Blaak was 35 toen hij in 2023 werd uitgeroepen tot Wereldkeeper van het Jaar. De Belgische doelman Vincent Vanasch won de prijs in 2019 op zijn 32ste. De Indiër PR Sreejesh veroverde de titel op zijn 33ste, 34ste en 36ste (2021, 2022 en 2024).
Hoewel Santiago in 2013 al debuteerde voor het Argentijnse nationale team, brak ook hij pas op latere leeftijd door. Op de Olympische Spelen van Rio de Janeiro in 2016 – waar Argentinië goud won – was hij reserve buiten het olympisch dorp, achter eerste keeper Juan Manuel Vivaldi, die toen al 37 was. Alles wees erop dat ‘Tokio’ de eerste Spelen voor Santiago als eerste keeper zouden worden. Maar Vivaldi plakte er doodleuk nog een Spelen aan vast. Op zijn 42ste stond hij nog steeds onder de lat, waardoor Santiago pas op het WK van 2023 in India zijn eerste grote internationale toernooi als onbetwiste nummer één beleefde. Die lange weg naar de top heeft hem gemaakt tot de keeper die hij nu is.
‘Ik heb lang moeten wachten om eerste keeper van Argentinië te worden. Ik heb er echt voor moeten vechten. Nu voel ik dat ik verder ben dan een paar jaar geleden. Ik heb de ervaring en ben fysiek topfit. De tegenslagen hebben bovendien mijn karakter gevormd. Ik weet dat je soms ontzettend hard moet werken om je doelen te bereiken. Dat is de grootste les die ik de afgelopen jaren heb geleerd. Ik denk dat het zich nu uitbetaalt met deze nominatie. Ik ben er ontzettend blij mee.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.