Hogenhout (17) jonkie op het WK: ‘Soms vergeet ik dat ik trots mag zijn’

Hij zit nog op de middelbare school, maar speelt al wel met Jong Oranje op het WK in India. De carrière van Bloemendaal-speler Teun Hogenhout (17) schiet omhoog. ‘Ik realiseer me dat dit niet iets is wat elke jonge speler meemaakt.’

In de lobby van het Grand Madurai GRT Hotel verschijnt er een glimlach op het gezicht van Hogenhout, als hij vertelt dat hij ’s ochtends in bed zijn laptop heeft opengeklapt. ‘Ik moest nog even wat voor school doen’, zegt hij. ‘Ik heb een uurtje gewerkt aan mijn profielwerkstuk, over de voor- en nadelen voor bedrijven die voetbalshirts sponsoren in de Eredivisie.’ Terwijl de meeste andere spelers van Jong Oranje al studeren, moet hij dit schooljaar nog eindexamen doen, in havo vijf.

Het zegt iets over hoe jong hij nog is. Zelfs volgend jaar mag hij nog uitkomen voor Nederlands U18, maar toch speelt hij nu al op het jeugd-WK. ‘Zelf sta ik er misschien niet altijd bij stil hoe bijzonder dat is’, vertelt hij. ‘Ik ben nu al voor het tweede seizoen op rij onderdeel van Bloemendaal Heren 1. Maar ik merk wel dat anderen er echt bewondering voor hebben. Het komt best vaak voor dat mensen zeggen: oh, ben je nog maar zeventien? Ze vinden het leuk voor me dat ik dit allemaal al meemaak. En dat is het natuurlijk ook. Ik vind het heel speciaal.’

Teun Hogenhout in de warming-up van de poulewedstrijd tegen Engeland (5-3). Foto: WorldSportPics/Raman Kant

Op zijn vijftiende debuteerde hij in Heren 1

Hogenhout, die dit WK als linksachter speelt, zet in een mum van tijd enorme stappen. Op zijn vijftiende, in september 2023, debuteerde hij al in Bloemendaal Heren 1. Daarmee werd hij in één klap één van de jongste spelers in de geschiedenis van de Tulp Hoofdklasse. Hij zat nog in havo drie, maar stond al op het veld met topspelers als Jorrit Croon en Floris Wortelboer.

Toen Croon in de zomer van 2024 met een enkelblessure terugkeerde van de Olympische Spelen in Parijs, kwam er een extra plek in de selectie vrij voor hem. Het was hét moment om te laten zien wat hij in huis had. Hij greep zijn kans en overtuigde coach Michel van den Heuvel, die hem na de eerste seizoenshelft definitief aan de selectie van Heren 1 toevoegde. Hij mocht dan nog wel jong zijn, zijn kwaliteiten spraken voor zich.

Ook Jong Oranje-bondscoach Jesse Mahieu was al snel onder de indruk van hem. Vanaf afgelopen maart liet hij Hogenhout – samen met Amsterdam-talent Lucas Corstens, die in India reserve is – al meetrainen met Jong Oranje. Nog voordat hij afgelopen zomer met Nederlands U18 het EK in Lille speelde.

Afgelopen zomer speelde Teun Hogenhout het EK-18 in Lille. Foto: Bart Scheulderman

Ik ervaarde de druk om constant beter te presteren, om de lat weer een stukje hoger te leggen. Dat vond ik best moeilijk Teun Hogenhout

‘Op dat moment waren we er al van overtuigd dat Teun en Lucas een serieuze kans hadden om het WK te halen’, zegt Mahieu. ‘De bond vond het verstandig om ze wel het EK onder 18 te laten spelen, zodat ze daar een leidende rol konden vervullen. Dat was natuurlijk ook een ontzettend leerzame ervaring voor hen. Wij wilden echter voorkomen dat ze pas na het EK bij ons zouden aansluiten, want dan zouden ze echt van nul af aan moeten starten. Daarom nodigden we ze in maart al uit. Zodat ze alvast konden wennen aan het tempo en de groepsdynamiek.’

Ogenschijnlijk leek het voor Hogenhout allemaal vanzelf te gaan. Maar in Chennai, waar Jong Oranje verbleef voordat het naar Madurai vloog voor de poulefase, gaf hij Mahieu en diens assistent Nanco Jansonius een inkijkje in zijn gedachten.

‘Daar heb ik aangegeven dat ik soms het gevoel heb dat het altijd beter moet. Dat gevoel komt puur uit mezelf. Vorig jaar ging het goed bij Bloemendaal, maar dit seizoen wilde ik natuurlijk nóg beter presteren. Dus ga je dingen anders doen, maar dat is niet altijd de beste keuze. Ik ervaarde de druk om constant beter te presteren, om de lat weer een stukje hoger te leggen. Dat vond ik best moeilijk.’

Als vijftienjarige debuteerde Teun Hogenhout al in Bloemendaal Heren 1.

‘Ik ben gewoon in India, hoe bizar is dat?’

Mahieu en Jansonius gaven hem mee om vrijuit te spelen. ‘Mijn taak is om ervoor te zorgen dat mijn medespelers op mij kunnen rekenen; dat ze de bal naar me kunnen afspelen en weten dat er iets goeds mee gebeurt. Het is aan andere spelers om op te staan als dat nodig is. Dat haalde de druk bij me weg.’

Hij nam de boodschap van de technische staf ter harte. Op het WK in India speelt hij taakbewust. Verdedigend staat hij zijn mannetje, in de opbouw blijft hij rustig, zonder onnodige risico’s te nemen. Het maakt hem een betrouwbare factor in het team.

‘Soms vergeet ik weleens dat ik eigenlijk best trots mag zijn’, zegt Hogenhout. ‘Maar ik ben zéker trots. Het is heel bijzonder om dit allemaal mee te maken. Ik ben gewoon in India, hoe bizar is dat? Ik realiseer me dat dit niet iets is wat elke jonge speler meemaakt.’