Met haar twee goals was Iris de Kemp een van de blikvangers van Jong Oranje tegen Japan (8-0). De allerdiepste spits van Nederland maakte die natuurlijk op haar eigen manier: van dichtbij en het liefst zonder aan te nemen. Een prachtig cadeautje aan haar vier familieleden op de tribune, die hun eigen bijzondere jubileum gaan vieren.
Als het aan het eind van het gesprek over haar familie gaat, wordt de glimlach van De Kemp nog net wat groter. Want natuurlijk waren haar ouders erbij in het tweede duel van hun dochter. Klapten ze hun handen kapot tijdens de goals van hun favoriete speler en – ook dat – tijdens het tribunefeestje toen ‘Baila de Gasolina’ in het stadion werd opgezet.
Iedere speelster zal zeggen dat het speciaal is dat haar vader, moeder, broer of zus er is. Maar voor de twintigjarige De Kemp komt er wel iets heel bijzonders bij kijken.
‘Eigenlijk zouden eerst alleen mijn ouders komen. Maar mijn zus is net klaar met haar studie en redde het dus ook. En mijn broer had z’n stage net erop zitten. Het paste allemaal precies. Nu zitten ze met elkaar in een appartementje, aan de noordkant van de stad. Het is voor onze familie wel heel mooi dat iedereen hier is. Mijn ouders zijn volgende week 25 jaar getrouwd. Dan zijn ze dus nog hier. Ik hoop dat ik ze die dag even kan zien. Is wel heel leuk, toch?’
De Kemp in duel met een Japanse tegenstander. Foto: Worldsportpics/Rodrigo Jaramillo
Wachten als een roofdier
Tijdens het vieren van die mijlpaal zal het ongetwijfeld gaan over de goals van hun dochter (en zus). Want die maakte tegen Japan haar eerste twee treffers van dit toernooi. De Kemp zorgde voor de 3-0 en de 6-0 op een avond, die helemaal niet zo lekker begon. Ze zucht als ze praat over de eerste helft tegen de taaie Aziaten. ‘Het was als spits heel moeilijk om vrij te lopen. Ik kreeg amper ballen en kwam gewoon niet lekker in de wedstrijd. We hadden weinig energie. Zij gingen zich ingraven, dat wisten we van tevoren. Dat zullen veel teams tegen ons gaan doen.’
Na die voldoeningsloze eerste helft – waarin Nederland wel gewoon een 2-0 voorsprong nam – hielp De Kemp haar team over het dode punt heen. Helemaal op haar eigen manier. Guusje Moes kwam door over de rechterachterlijn. De Kemp wachtte en kwam als een roofdier op het goede moment in de voorzet. Ze veegde ‘m zonder aarzelen in het Japanse doel.
Aan het begin van kwart vier toonde De Kemp nogmaals haar spitsenbloed. Ditmaal was het Maud van den Heuvel die pielend door de cirkel ging en de bal afgaf aan de aanvaller van Kampong. Die kon net niet bij de bal, maar was op haar knieën toch sneller dan de Japanse keeper.
De Kemp wordt bejubeld na een goal. Foto: Worldsportpics/Rodrigo Jaramillo
Haar voorbeeld Kelly Jonker
‘Zo maak ik ze het liefst’, geniet de twintigjarige spits nog na. ‘Of ik kom voor mijn man, of ik maak een tip-goal. Guusje gaf ‘m bij mijn eerste doelpunt precies zoals ik wilde. En die tweede was natuurlijk niet de mooiste goal. Maar wel weer een one-touch. Soms zijn de ballen ook te hard om aan te nemen, dan gaat het alleen om het aanraken. Ik voel wanneer ik in de bal moet komen. Het gaat om timing, maar je moet ook goed om je heenkijken. Naar je verdediger, maar ook naar je medespelers.’
Grijnzend: ‘We lopen elkaar ook weleens in de weg, omdat er meer aanvallers diep staan. En als anderen dan terugstappen en een man meenemen, dragen ze ook bij aan mijn goal.’
Het is haar specialisme geworden. In de Hoofdklasse hebben we dat al menig keer gezien en de internationale wereld weet nu ook dat die nummer 18 van Jong Oranje er eentje is om in de gaten te houden. Een spits die weet wat ze wil en daarin ook voorbeelden heeft. ‘Kelly Jonker was hier altijd goed in. Die kwam ook met power in de bal. Ik weet nog dat ik haar zag spelen op het WK van 2014. Dat toernooi is mij best wel bijgebleven, ook al was ik nog best jong.’
De Kemp in de groepskring met Kaat Walhof. Foto: Worldsportpics/Rodrigo Jaramillo
Sinterklaas in Santiago
Nu de twee poulewedstrijden erop zitten, heeft Jong Oranje woensdag weer een rustdag. ’s Ochtends wordt er rustig getraind, bij een club net buiten Santiago. In de middag viert het team Sinterklaas. Ook daarop kan De Kemp niet wachten. ‘We hebben lootjes getrokken. Ik wil best vertellen wie ik heb. Maar eh…hoe laat komt dit artikel online? In de Nederlandse ochtend? Nee, sorry. Dan moet ik het eventjes geheim houden.’
‘We hebben als team allemaal gedichten gemaakt voor elkaar. Die gaan we natuurlijk uitgebreid voorlezen, haha. En daarna gaan we dobbelen, ook met de staf erbij.’ Ze schiet in de lach. ‘We wilden met een groepje vandaag wat inkopen gaan doen. Dus wij naar het winkelcentrum, maar daar was alles best duur. Daardoor hebben we op straat bij een kraampje onderhandeld en een tasje gekocht. Ook dat is vandaag uiteindelijk helemaal goedgekomen.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.