Pechvogel Verga heeft nog geen minuut in Hoofdklasse gespeeld

Tussen de luidruchtige, zingende supporters van Almere stond zondag in de uitwedstrijd tegen Hurley (1-1) niemand minder dan een speler van Heren 1. Net als in alle duels van dit seizoen tot nu toe. Pechvogel Manuel Verga is dit seizoen door niet 1, maar 2 hamstringblessures nog geen seconde in actie gekomen.

‘Ik heb mijn hele leven naar dit seizoen uitgekeken en dat het dan zo moet beginnen, tja…’, zucht Verga, die vorig seizoen met Almere naar de Hoofdklasse promoveerde. ‘Ik kan er niet veel over zeggen. Ja, dat het zuur is, heel zuur. Het is ook nog eens de allereerste blessure die ik in mijn leven heb. Dit verzin je niet.’

‘Waarschijnlijk heb ik gewoon pech gehad’

Een week of 9 geleden scheurde Verga zijn hamstring tijdens een training. 2 weken geleden was hij bijna klaar met revalideren en stond hij al te popelen om tegen Den Bosch zijn debuut in de Hoofdklasse te maken, toen hij op vrijdag tijdens de training dezelfde hamstring wéér scheurde. ‘Dat was behoorlijk klote, vooral omdat ik er bijna was. Ik stapte uit om de bal te spelen en toen gebeurde het. Een onschuldige beweging. Of ik mijn hamstring geforceerd heb weet ik niet, waarschijnlijk had ik gewoon pech. Gelukkig is het deze keer minder heftig dan de vorige keer. Afgelopen week heb ik al kunnen rennen en in principe duurt de revalidatie nu nog 2 of 3 weken.’

‘Wij slaan niet alle ballen weg’

De fantastische start van Almere, dat na 6 wedstrijden 8e staat met 6 punten, verbaast Verga niet. ‘We hadden zelfs nog een betere start kunnen hebben. Ik vind vooral de manier waarop we spelen fantastisch. We komen dan wel uit de Overgangsklasse, maar we zijn geen team dat terugzakt en alle ballen wegslaat, ondanks dat we een jong middenveld hebben met gasten van 19 of 20 jaar. We blijven spelen zoals we altijd hebben gespeeld en dat stralen we ook uit.’

En binnenkort moet het dan eindelijk gebeuren: dan staat hij zelf binnen de lijnen. ‘Een droom die uitkomt.’

Lees ook:

 


Wat vind jij? Praat mee...